„Smrt i život Marine Abramović“

Gledaoci u mraku tapkaju tražeći svoja mjesta. Čudan zvuk kao iz nekog pokvarenog zvučnika ispunjava dvoranu pozorišta Lovri. Na sceni se nalaze tri identične, u crno odjevene figure u sanducima, sa rukama prekrštenim na grudima. Lica su im obojena u bijelo. Pod infracrvenim svjetlom vide se razasute kosti oko kojih njuškaju psi... Počinje spektakl-predstava Boba Vilsona o životu temperamentne srpske performans-umjetnice Marine Abramović. Njen život je predstavljen od kraja, od smrti, pa se tako i predstava, koja je premijerno izvedena na Mančesterskom međunarodnom festivalu, i zove: „Smrt i život Marine Abramović“. A ne obrnuto.

Gdje je sahranjena Marina Abramović?

Smrt je bila polazna tačka čudnog, biografskog djela koje slikom, rječju i zvukom konstruiše događanje koje se definiše umjetnošću, pozorištem i operom. Na sahrani umjetnice Suzan Zontag, Marini Abramović postalo je jasno da umjetnici nemaju kontrolu nad smrću, ali zato mogu da preduzmu mjere predostrožnosti za sopstvenu sahranu i predstave je kao proslavu života. Umjetnica ima viziju svoje sahrane sa tri groba koji se nalaze u Beogradu, Amsterdamu i Njujorku i niko ne smije da sazna gdje leži prava Marina Abramović. Ova nadrealna fantazija toliko joj se dopala da je čuvenom reditelju Robertu Vilsonu povjerila neku vrstu generalne probe na kojoj je lično bila prisutna.

Mučenički put do umjetnosti

Sa licem obojenim u bijelo i crvenom kosom, glumac Viljem Defo na jednoj platformi u orkestarskoj rupi, poput nekog đavolskog konferansjea, tri sata priča o životu velike umjetnice. Za to vrijeme na sceni se odigravaju pantomimske scene u režiji čuvenog Vilsona i čuje se muzika Entonija Hegartija, Svetlane Spajić i njene "Pevačke družine". Sve je propraćeno igrom svjetla karakterističnom za Vilsona.

Predstava sadrži određene dijelove iz karijere i života Marine Abramović. Velika umjetnica igra svoju majku tiranku, vide se scene roditeljskih svađa, propalih ljubavi, depresije i penjanja na nebo. Život srpske umjetnice označen je kao mučenički put ka umjetnosti.

Pored šest predstava u Mančesteru, ovu predstavu vidjeće i publika u Bazelu, Madridu, Amsterdamu i Antverpenu. Ovaj spektakl je u svijetu najavljen kao opera budućnosti.

Međunarodni festival u Mančesteru počeo je 30. juna. Do 17. jula publika će vidjeti 18 svjetskih premijera.

Autor: Željka Bašić Savić

Odg. urednik: Svetozar Savić