«Δρόμοι του μπαρόκ» στο μουσείο Barberini

Ο Νάρκισσος που ήταν ερωτευμένος με τον εαυτό του κοιτάζει το είδωλό του. Ένα αριστουργηματικό παιχνίδι με το φως και το σκοτάδι. Συγκέντρωση στο ουσιώδες. Ο Καραβάτζο (1571-1610) θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του ιταλικού μπαρόκ. Έργα του ιδίου αλλά και μαθητών του παρουσιάζονται μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2019 στο μουσείο Barberini στο Πότσνταμ.

«Το λουτρό της Βηρσαβεέ» είναι ο τίτλος του έργου της Αρτεμισία Τζεντιλέσκι (1593-1653). Η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι ήταν ζωγράφος του ιταλικού μπαρόκ και θεωρείται η σπουδαιότερη ζωγράφος της γενιάς της. Τα έργα της παρουσιάζουν γυναίκες γεμάτες θάρρος και αποφασιστικότητα.

Ο Μίχαελ Σβέερτς θεωρείται μια σχετικά νέα ανακάλυψη της ιστορίας της τέχνης. Ο Φλαμανδός μπαρόκ ζωγράφος (1618-1664) έζησε στα μέσα του 17ου αιώνα για δέκα χρόνια στη Ρώμη για να μάθει την τέχνη των συναδέλφων του. Ο τίτλος αυτού του πίνακα είναι «Ο καλλιτέχνης επί τω έργω».

«Σαμψών και Δαλιδά» ονομάζεται το έργο του Ματίας Στόμερ (περίπου 1600-1652). Ο Ολλανδός ζωγράφος αναφέρεται σε ένα έργο του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς. Ο Στόμερ σχεδόν με χειρουργική ακρίβεια αναδεικνύει τα σώματα των χαρακτήρων επιτυγχάνοντας τον τυπικό, δραματικό τόνο του μπαρόκ.

Ο Τζουζέπε ντε Ριμπέρας (1591-1652) φιλοτέχνησε το έργο «Η Αφροδίτη και ο θνήσκων Άδωνις». Ένα έργο γεμάτο συναίσθημα. Ο Ισπανός στην καταγωγή ζωγράφος έζησε και εργάστηκε την περίοδο του μπαρόκ στη Νάπολη. Στην ιστορία της τέχνης έμεινε ως ο ανανεωτής της «Ναπολιτάνικης Σχολής».

Ένας πίνακας και η ιστορία του. Ο Ιταλός ζωγράφος Τζοβάνι Μπαλιόνε (1566-1644) είχε ειδικευθεί σε εκκλησιαστικά θέματα. Για τον πίνακά του με τον τίτλο «Ουράνια και επίγεια αγάπη» δέχθηκε έντονη κριτική και ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Καραβάτζο που είχε φιλοτεχνήσει παρόμοιο πίνακα. Η διαμάχη κατέληξε στα δικαστήρια.