Η επικίνδυνη γοητεία των Ταυτοτικών

Πρώτη φορά διάβασα για τους «Ταυτοτικούς» (Les Identitaires) στα μυθιστορήματα του Μισέλ Ουελμπέκ. Είναι εντυπωσιακό με πόση εμμονή αυτός ο άθεος μηδενιστής μας ψέγει για έλλειψη πνευματικότητας. Στην «Υποταγή» του οι Ταυτοτικοί πρωταγωνιστούν σε τόσο αποτρόπαια συμφραζόμενα- την αναίμακτη μετατροπή μίας τρυφηλής Γαλλίας σε ισλαμικό καθεστώς- που λίγο θέλει για να γίνουν συμπαθείς. Στη συνέχεια έμαθα για τους Ταυτοτικούς σε Αυστρία και Γερμανία, οι οποίοι συνδυάζουν παραδοσιακή με σπορ ένδυση και υπεραμύνονται της εθνικής ταυτότητας. Αντιγράφουν ακτιβιστικές δράσεις της Greenpeace και στιλιστικά πρότυπα των ψηφιακών νομάδων. Κάτι σαν εξτρεμιστές χίπστερς της διπλανής πόρτας.

Προ ημερών τους είδα μπροστά μου για πρώτη φορά στο κέντρο της Βόννης. Και μάλιστα στην καρδιά της παλαιάς γερμανικής πρωτεύουσας, στη σημερινή Πλατεία των Ηνωμένων Εθνών, στο κατώφλι της πρώτης μεταπολεμικής Άνω Βουλής. Δηλαδή στο σημείο που μία ισοπεδωμένη Δυτική Γερμανία επιχειρούσε δειλά βήματα προς τη Δημοκρατία βγαίνοντας από τις στάχτες του πολέμου. Σχεδόν 500 άτομα είχαν παραταχθεί σε σειρές, κραδαίνοντας γερμανικές σημαίες, καθώς και τα χαρακτηριστικά κίτρινα λάβαρα των Ταυτοτικών με το μαύρο Λάμβδα- προφανής αναφορά στους Λακεδαιμόνιους και τον μέχρις εσχάτων αγώνα εναντίον των Περσών.

Το «νέο πνεύμα της Ευρώπης»;

Αφορμή της συγκέντρωσης ήταν το Σύμφωνο του ΟΗΕ για τη Μετανάστευση, το οποίο οι Ταυτοτικοί θέλουν να ενταφιάσουν. Επί 18 μήνες διαπραγματευόταν το σύμφωνο η διεθνής κοινότητα, ώστε να περιθάλψει τους πρόσφυγες και να καταπολεμήσει τα κυκλώματα των διακινητών. Αλλά οι Ταυτοτικοί δεν θέλουν τον πρόσφυγα μπροστά στην πόρτα τους, όπως δεν θέλουν τον αλλόθρησκο, τον ρακένδυτο, τον διαφορετικό, τον μη συντεταγμένο. Στη συγκέντρωση της Βόννης ο ομιλητής διαθέτει την ουράνια ηρεμία που εκπέμπει όποιος (νομίζει ότι) κατευθύνει ολόκληρη επανάσταση από μακριά. Λέει ότι αυτοί που συγκεντρώθηκαν μπροστά στον μεταπολεμικό ναό της Δημοκρατίας δεν είναι ρατσιστές, όχι, αντιθέτως είναι το «νέο πνεύμα της Ευρώπης».

Αλήθεια, αυτό είναι το νέο πνεύμα της Ευρώπης; Αυτή είναι η φιλελεύθερη Κοινοπολιτεία που οραματίστηκαν ο Ρομπέρ Σουμάν και ο Αλτιέρο Σπινέλι βγαίνοντας από τις στάχτες ενός πολέμου; Οι Ταυτοτικοί αυτοπροβάλλονται ως καλοπροαίρετοι ακτιβιστές της φιλοπατρίας, αλλά δεν είναι πρόσκοποι. Ίσως είναι οι Κομφορμιστές του Μπερτολούτσι σε νέα εκδοχή. Ίσως είναι και κάτι πιο βίαιο: πρόσφατη στατιστική του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών αποκαλύπτει ότι μόνο στο χρονικό διάστημα ανάμεσα στον Απρίλιο του 2017 και τον Αύγουστο του 2018 καταγράφονται 114 ποινικά αδικήματα που συνδέονται μαζί τους και μάλιστα με αυξητική τάση τους τελευταίους μήνες.

Εξιδανίκευση του παρελθόντος;

Την ίδια στιγμή οι Ταυτοτικοί ιδρύουν νέους συνδέσμους, δικτυώνονται μεταξύ τους, προσελκύουν πολλές γυναίκες, εδραιώνονται στα πανεπιστήμια. Οι Ταυτοτικοί δεν αποκαλύπτουν τί ακριβώς θέλουν. Λένε όμως ότι δεν θέλουν προσμείξεις ή αμφισβητήσεις, δεν θέλουν ο,τιδήποτε υπονομεύει την κυριαρχία μίας αυτόχθονης εθνότητας. Λένε ότι δεν επιτίθενται, αλλά απλώς αμύνονται όταν αισθάνονται ότι απειλούνται. Αλλά αυτό δεν ισχυρίζεται πάντα ο επιτιθέμενος;

Γιάννης Παπαδημητρίου