Η Κίνα αναβαθμισμένη και άκαμπτη στη G20

Όσο πλησιάζει η μέρα έναρξης της συνόδου κορυφής των G20 στη Σεούλ, τόσο περισσότερο εντείνονται οι ζυμώσεις για το ποια θέση θα κρατήσει η μια ή η άλλη χώρα σε θέματα της ατζέντας. Ένα από αυτά είναι η ανισορροπία του διεθνούς εμπορίου και οι νομισματικές ισοτιμίες. Από τώρα θεωρείται βέβαιο ότι θα σημειωθεί ανταλλαγή λεκτικών πυρών ανάμεσα στη Δύση, κυρίως των ΗΠΑ, και την Κίνα. Η Ουάσιγκτον κατηγορεί το Πεκίνο ότι κρατά χαμηλά την ισοτιμία του νομίσματός της, του γουαν, για να εξασφαλίσει στους εξαγωγείς την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους σε βάρος των αμερικανικών, εκτινάσσοντας την ανεργία στα ύψη. Το Πεκίνο από την πλευρά του απορρίπτει τις κατηγορίες. Οι Κορεάτες διοργανωτές ελπίζουν ωστόσο ότι στη Σεούλ θα επιτευχθεί συμβιβασμός.

Δεν υπάρχουν διαχωριστικά μέτωπα

Τα επόμενα δύο παραδείγματα δίνουν μια καλή εικόνα, γιατί σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον είναι δύσκολο να χαραχτούν διαχωριστικές γραμμές. Πρώτα μας μιλά ο Λι Γιανγί από το Σανγκτζού, κατασκευαστής θαλάμων για αιολικές τουρμπίνες. «Αγοράζω όλα τα μηχανήματά μου από τη Γερμανία», λέει. «Αν τα αγόραζα από την Κίνα θα πλήρωνα μόνο 2 εκατομμύρια γουάν, ενώ τα γερμανικά είναι 10 φορές ακριβότερα. Αλλά το επίπεδο της κινεζικής βαριάς βιομηχανίας βρίσκεται 50 χρόνια πίσω από αυτό της Γερμανίας».

Το δεύτερο παράδειγμα μας το δίνει ο Μπέρχαρντ Φράνγκερ από την εταιρεία Internomen, που βρίσκεται στην περιοχή Αλτουσχάιμ της Βάδης-Βυρτεμβέργης.

«Οι Κινέζοι πελάτες δεν κοιτούν μόνο την τιμή», λέει. «Φτιάχνουμε φίλτρα για καφέ και η Κίνα είναι για μας μια πολύ σημαντική αγορά, γιατί αντιπροσωπεύει το ¼ του τζίρου μας. Δραστηριοποιούμαστε και στη βαριά βιομηχανία και μάλιστα εφοδιάζουμε μεταξύ άλλων και τη SANY».

Η SANY είναι η μεγαλύτερη εταιρεία βαριάς βιομηχανίας στον κόσμο, που θέλει να φέρει την ευρωπαϊκή της έδρα κοντά στην Κολωνία. Το εμπόριο μεταξύ Κίνας και Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 37% το πρώτο εξάμηνο σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό. Κυρίως οι κινεζικές εξαγωγές με αφορμή το χαμηλό γουάν έδωσαν αφορμή για επικρίσεις κατά της νομισματικής πολιτικής της Κίνας.

«Πιέσεις αποκλειστικά με πολιτικά κίνητρα»

Λίγες ώρες πριν από την έναρξη της συνόδου κορυφής της Σεούλ δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το Πεκίνο θα ενδώσει στις αμερικανικές απειλές για επιβολή τελωνειακών δασμών σε κινεζικά προϊόντα. Η οικονομολόγος Παν Γινγκλί από το Πανεπιστήμιο της Σαγκάης υποστηρίζει: «Όσο και να αναβαθμιστεί το γουάν, είναι απίθανο να φέρει νέες θέσεις εργασίας στην αμερικανική αγορά. Τα αμερικανικά γεωργικά προϊόντα ή από τα είδη από τη βιομηχανία όπλων φέρουν κέρδη, αλλά όχι θέσεις εργασίας, επειδή οι ΗΠΑ δεν δραστηριοποιούνται σε βιομηχανίες που δημιουργούν θέσεις εργασίας. Ακόμη κι αν η Κίνα σταματούσε όλες τις εξαγωγές της προς τις ΗΠΑ, τα προϊόντα θα έρχονταν από άλλες χώρες. Νομίζω ότι οι πιέσεις στο γουαν έχουν αποκλειστικά πολιτικές αιτίες, το επόμενο βήμα θα είναι εμπορικός πόλεμος».

Ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εμπορίου Πασκάλ Λαμύ θεωρεί ότι οι στατιστικές για το εμπόριο είναι κληρονομιά του 19ου αιώνα, και ότι η κατάταξη ενός προϊόντος σύμφωνα με την εμπορική αξία στην πρώτη χώρα παραγωγής αποπροσανατολίζει από την πραγματικότητα ενός παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος. Πρόσφατα ο Πασκάλ Λαμύ υπερασπίστηκε την Κίνα.

«Κατά την άποψή μου η Κίνα σέβεται τις δεσμεύσεις της. Η Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου δεν ρυθμίζει κάθε λεπτομέρεια, αλλά στο πλαίσιο του δικού μας δικτύου η Κίνα κινείται όπως η Ε.Ε. οι ΗΠΑ, η Αυστραλία ή η Βραζιλία».

Με αυτοπεποίθηση

Το θέμα είναι ότι η Κίνα κινείται στη διεθνή σκηνή με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Και θεωρεί ότι η αγορά από την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ ομολόγων ύψους 600 δις δολαρίων είναι πράξη κατευθυνόμενης οικονομίας. «Η Κίνα θεωρεί εαυτόν ως ηγέτιδα δύναμη της Ανατολής, ως συνήγορό της απέναντι στα δυτικά συμφέροντα», υποστηρίζει ο Μπεν Ζιμπφεντόρφερ από το Βασιλική Τράπεζα της Σκοτίας. «Βγαίνουν στην επιφάνεια ταπεινώσεις που υπέστη από την εποχή της αποικιοκρατίας. Γι αυτό δεν είναι απίθανο να λυγίσει τελικά στις δυτικές πιέσεις. Ίσως να ελάμβανε στα σοβαρά παράπονα από τις αναπτυσσόμενες χώρες, πιο σοβαρά από αυτά της Ουάσιγκτον».

Δεν θεωρείται τυχαίο ότι πριν από την G20 ο Κινέζος πρόεδρος υπέγραψε σειρά εμπορικών συμφωνιών με την Γαλλία, την Πορτογαλία, τη Μ. Βρετανία, ενώ και ο πρωθυπουργός Χου Ζιντάο έκανε ίδιο με την Ελλάδα.

Astrid Freyeisen/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου