Μήνυμα ενότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης

Αναλαμβάνοντας τη δεύτερη τετραετή θητεία του στον Λευκό Οίκο, ο Μπαράκ Ομπάμ κατέθεσε ένα σαφές ιδεολογικό στίγμα δίνοντας έμφαση στην ισονομία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο Αμερικανός πρόεδρος κάλεσε εμμέσως πλην σαφώς τους Ρεπουμπλικανούς να συμβάλουν με πνεύμα συμβιβασμού στην εξεύρεση ρεαλιστικών λύσεων για τη μείωση του ελλείμματος και τη διαχείριση του χρέους, χωρίς να πλήττεται βάναυσα η κοινωνική ασφάλεια. “Μπορούμε να έχουμε διαφορετικές πολιτικές θέσεις, αλλά έχουμε την υποχρέωση να συμφωνήσουμε, χωρίς να είμαστε απόλυτοι” τόνισε ο 51χρονος πρόεδρος, ο οποίος επέλεξε να προβάλει έναν συνδυασμό θέσεων, με έκκληση για διακομματική συναίνεση αλλά και ανάδειξη των δικών του φιλελευθέρων προτάσεων.

Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, αφού τόνισε ότι αφήνουμε πίσω μας μια “δεκαετία πολέμου”, αναφέρθηκε στον ρόλο της Αμερικής στον κόσμο, τονίζοντας ότι η ισχυρή άμυνα είναι σημαντική, αλλά οι διαφορές πρέπει να επιλύονται ειρηνικά και υπογράμμισε ότι η ισχυρότερη χώρα του κόσμου έχει ίδιον συμφέρον από τη δημιουργία και διατήρηση συμμαχιών σε όλο τον κόσμο με σκοπό τη διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης.

Προτεραιότητα ο περιορισμός των αδικιών

Ο κ. Ομπάμα έκανε μια πολύ πιο μεστή ομιλία σε σχέση με αυτή που είχε εκφωνήσει κατά την πρώτη του ορκωμοσία και μίλησε για την ανάγκη “νέων απαντήσεων στις νέες προκλήσεις” θέτοντας ως προτεραιότητα τον περιορισμό των αδικιών. Στον χώρο μπροστά από το Καπιτώλιο είχαν συρρεύσει για να παρακολουθήσουν την ομιλία 800 περίπου χιλιάδες κόσμου που αψήφησε το ψύχος, και υπέμειναν τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που δυσχέραιναν τις μετακινήσεις όλων. Όπως αναμενόταν, το ακροατήριο ήταν αισθητά μικρότερο σε σχέση με την πρώτη ορκωμοσία, του 2008 όταν έφθασε σχεδόν τα 2 εκατομμύρια, καθώς τότε επικρατούσε ένας πρωτόγνωρος ενθουσιασμός για την εκλογή του πρώτου μαύρου στην προεδρία των ΗΠΑ, ο οποίος πάντως με την επανεκλογή του κατάφερε να γίνει και ο πρώτος δημοκρατικός πρόεδρος μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που εξελέγη δυο φορές με ποσοστό άνω του 50%.

Έδωσε επίσης έμφαση στην υποχρέωση της κοινωνίας να βρίσκεται στο πλευρό των ανέργων, των ασθενών και των ανασφάλιστων. “Όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι η χώρα δεν μπορεί να πετύχει όταν ένας ελάχιστος αριθμός ανθρώπων ευημερεί και οι πολλοί δεν τα βγάζουν πέρα”, τόνισε. Εκπέμποντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας επισήμανε ότι η οικονομική ανάκαμψη έχει αρχίσει και μίλησε για την ανάγκη καινοτόμων πρωτοβουλιών, αλλά και ανάπτυξης που θα αξιοποιεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και θα προστατεύει το περιβάλλον, ώστε η Αμερική να παραμείνει ηγέτιδα δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας.

"Ένα έθνος, ένας λαός"

Μετά την ομιλία οι ηγέτες των Ρεπουμπλικανών τον συνεχάρησαν και εξέφρασαν την ελπίδα να καταφέρουν να συνεργασθούν αποτελεσματικά στις επικείμενες διαπραγματεύσεις για την οικονομία. Ζήτησε να συνδυασθούν οι νέες ιδέες με την τεχνολογία, ώστε «να ξαναφτιάξουμε το κράτος, να μεταρρυθμίσουμε τον φορολογικό μας κώδικα, να αναδιαμορφώσουμε τα σχολεία μας και να δώσουμε ώθηση στους πολίτες μας να αποκτήσουν τις ικανότητες που χρειάζονται για να εργασθούν σκληρότερα, να μάθουν περισσότερα και να φθάσουν πιο ψηλά». Ο Ομπάμα σημείωσε πως χρειάσθηκαν «σκληρές επιλογές» προκειμένου να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα και το κόστος της δημόσιας υγείας και δήλωσε πως η χώρα «θα απαντήσει στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, διατηρώντας το πνεύμα του ότι η απραξία συνιστά μία προδοσία προς τα παιδιά μας και τις επερχόμενες γενεές».

Προβάλλοντας την ουσία της υποψηφιότητάς του αλλά και της γενικότερης πολιτικής του παρουσίας, ο Μπαράκ Ομπάμα απευθύνθηκε σε "ένα έθνος, έναν λαό" που βασίζεται στις αρχές της ανοχής, της διαφορετικότητας και των ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες, τις μειονότητες, τους μετανάστες και τους ομοφυλόφιλους, επισημάνσεις που προκάλεσαν ενθουσιώδη χειροκροτήματα από τους υποστηρικτές του. Σε ανάλογο πνεύμα δεν παρέλειψε να αναδείξει επίσης το μείζον ζήτημα της οπλοκατοχής που έχει βρεθεί στο προσκήνιο της πολιτικής αντιπαράθεσης μετά τη σειρά πρόσφατων περιστατικών βίας και δεκάδων δολοφονιών, αναφερόμενος στην υποχρέωση της κοινωνίας να προστατεύει τα παιδιά της στα σχολεία.


Αθανάσιος Έλλις, Ουάσιγκτον

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης