«Οι πρώτες αμφιβολίες για τη νίκη Ομπάμα είναι χειροπιαστές»
6 Αυγούστου 2008
«Η περιοδεία του στο εξωτερικό δεν βοήθησε τον Ομπάμα να ξεπεράσει σε ποσοστά την υπεροχή του Μακ Κέιν» παρατηρεί η βρετανική Daily Telegraph για τον προεκλογικό αγώνα στις ΗΠΑ:
«Πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει για πρώτη φορά να προηγείται ο Μακ Κέιν.
Τώρα προσπαθεί ο γερουσιαστής από το Ιλινόις με επιχειρήματα για παράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου να κερδίσει την εύνοια των εργαζόμενων.
Η αρχική αντιπολιτευτική του στάση έναντι των γεωτρήσεων απεδείχθη επικίνδυνη, σε μια χώρα που εισάγει το 70% του πετρελαίου που καταναλώνει.»
«Ο μύθος του αήττητου άρχισε να κλονίζεται» σημειώνει η ιταλική εφημερίδα Corriere dela Sera:
«Για πρώτη φορά ο Μακ Κέιν προηγείται του Ομπάμα, έστω και οριακά, σε δύο δημοσκοπήσεις.
Οι πρώτες αμφιβολίες για τη νίκη Ομπάμα είναι πια χειροπιαστές.»
Μπους, κινεζική ηγεσία και ΔΟΕ
«Από τον πρόεδρο Μπους δεν μπορεί να έχουν παράπονο οι ηγέτες του Πεκίνου» υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung με αφορμή τη συμπεριφορά της κινεζικής ηγεσίας λίγες μέρες πριν από τους Ολυμπιακούς:
«Θα λάβει μέρος στην τελετή έναρξης, αναγνωρίζει δημόσια το κύρος των ηγετών του Πεκίνου, δηλώνει αυτά ακριβώς που θέλουν να ακούσουν και παραιτείται από δημόσια μαθήματα δημοκρατίας.
Ασφαλώς υπάρχουν και προβληματάκια, αλλά γενικά η συμπεριφορά του Μπους έναντι της Κίνας είναι ‘ευρωπαϊκή’: σε υποστολή η σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και με διάλογο οι πιέσεις για αλλαγές και για συμμετοχή της Κίνας στην αποδυνάμωση των διεθνών κρίσεων.»
«Η ΔΟΕ υποβαθμίζει τις συνέπειες των αποφάσεών της» διαπιστώνει η επίσης γερμανική Frankfurter Rundschau:
«Είναι αλήθεια ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες ενδέχεται να διεξαχθούν και σε χώρες που δεν ακολουθούν τους κανόνες της δυτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Οι ΗΠΑ ανέλαβαν επανειλημμένα τη διεξαγωγή Ολυμπιακών, αν και εκεί ισχύει ακόμη η θανατική ποινή, ενώ τόσο η καταπίεση των μειονοτήτων, όσο και τα κατασταλτικά μέτρα σε περιοχές με αυτονομιστικές τάσεις δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Κίνας.
Όμως εάν η ΔΟΕ δίνει τους Ολυμπιακούς στην Κίνα, που δείχνει σαφέστατα πως θέλει να διεξαχθούν οι αγώνες, πρέπει να ξεχάσει τις φούσκες περί πολιτικής ουδετερότητας και να αρθρώσει με ξεκάθαρα πολιτικά επιχειρήματα γιατί αποδέχεται σοβαρά μειονεκτήματα όπως π.χ. τη λογοκρισία.»
«Η απόφαση αποτέλεσμα της ηττοπάθειας των Ιταλών»
«Σε ολόκληρη την Ιταλία περιπολούν στρατιώτες, επιτηρούν και προστατεύουν πολίτες, στάσεις του μετρό, πρεσβείες, τράπεζες, αλλά και κέντρα απέλασης λαθρομεταναστών» γράφει η γαλλική Le Monde για την πρόσφατη απόφαση του Μπερλουσκόνι να επιστρατεύσει τον στρατό για λόγους ασφαλείας:
«Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι βρήκε μια απλοϊκή λύση, που εντυπωσιάζει τηλεοπτικά, αλλά δεν ενδείκνυται ως μέτρο επίλυσης χρόνιων προβλημάτων.
Πόσον μάλλον που στη δημοκρατία ο στρατός στους δρόμους δεν είναι ‘σύμπωμα’ υγείας.»
«Η απόφαση αυτή είναι συνέπεια του αισθήματος ηττοπάθειας και πολιτικής εξαθλίωσης που κατατρύχει τους Ιταλούς» εκτιμά η ισπανόφωνη El Periodico de Catalunya:
«Η ΕΕ ανησυχεί, διότι η κίνηση αυτή έχει βασικό αποδέκτη τις μειονότητες, όπως τους Τσιγγάνους και τους λαθρομετανάστες.
Ασφαλώ ο Μπερλουσκόνι επικαλείται το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας, αλλά η ΕΕ έχει ηθική υποχρέωση να παρέμβει για ανθρωπιστικούς λόγους.»
Συναγερμός για τη Λέσβο
Τέλος με τίτλο «Μια τουαλέτα για 100 ανθρώπους» η γερμανική Frankfurter Rundschau δημοσιεύει ρεπορτάζ για την κατάσταση των προσφύγων στη Λέσβο:
«Η διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση ‘Γιατροί Χωρίς Σύνορα’ σήμαναν συναγερμό.
Η Λέσβος βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής: πάνω από 800 πρόσφυγες είναι στοιβαγμένοι σε ένα στρατόπεδο υποδοχής χωρίς τις κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής και χωρίς την ανάλογη υποδομή ιατρικής υποστήριξης.
Πολλοί πρόσφυγες, ανάμεσά τους και 160 παιδιά, υποφέρουν από φυματίωση ή δερματικές παθήσεις, αλλά από τις ελληνικές υπηρεσίες δεν υπάρχει επαρκής ιατρική παρακολούθηση.
Δεν υπάρχουν επαρκείς καμπίνες ντους, ενώ σε ένα στρατόπεδο υπάρχει μόνον μία τουαλέτα για 100 άτομα.»
«Η κυβέρνηση της Αθήνας παραπονείται ότι η διαδικασία του Δουβλίνου είναι άδικη, επειδή επιβαρύνει με τη διαδικασία του ασύλου μόνο τις χώρες της Μεσογείου, όπως Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία.
Η Αθήνα απαιτεί εδώ και χρόνια οικονομική βοήθεια από την ΕΕ για τη σύσταση στρατοπέδων υποδοχής και την υποστήριξη των προσφύγων.
Οι Βρυξέλλες αποδέσμευσαν μέχρι τώρα λίγα κονδύλια.»