Ο χρόνος πάγωσε στη Βρετανία

Όλα μαύρα: Τα ρούχα παρουσιαστών και βουλευτών, βάση πρωτοκόλλου, πρέπει να είναι μαύρα μέχρι και την ημέρα της κηδείας της Βασίλισσας ενώ οι μεσίστιες σημαίες και η διαρκής προβολή των στιγμών μίας ζωής γεμάτης ιστορία σε γυρνούν πίσω στο χρόνο...

Αν και στα 96, ο θάνατος είναι το φυσικό επόμενο, η χώρα πιάστηκε εξαπίνης. Μόλις πριν τρεις μήνες γιόρτασαν απ΄ άκρη σ’ άκρη του Ηνωμένου Βασιλείου και των χωρών της Κοινοπολιτείας τα 70 χρόνια της στην υπηρεσία του Στέμματος, ενώ πριν από τρεις ημέρες υποδέχτηκε τη νέα πρωθυπουργό της χώρας, Λιζ Τρας - χαμογελαστή, αλλά εμφανώς κουρασμένη.

Χθες το πρώτο καμπανάκι προειδοποίησης χτύπησε όταν το Παλάτι ανοιχτά ανησύχησε για την κατάσταση της υγείας της και όλοι οι συγγενείς της Βασίλισσας έσπευσαν να βρεθούν δίπλα της, στο «ησυχαστήριό» της στο Μπαλμόραλ της Σκωτίας. Στις 18:30 τοπική ώρα την Πέμπτη, η μακροβιότερη μονάρχης στην ιστορία της Βρετανίας, με 70 χρόνια και 214 ημέρες στο θρόνο φεύγει από τη ζωή. Δύο ώρες αργότερα το BBC ανακοινώνει τα δυσάρεστα νέα.

Ο κόσμος, μόλις λίγα λεπτά αργότερα συγκεντρώνεται έξω από το Παλάτι του Μπάκινγχαμ, με λουλούδια, κεριά και δάκρια στα μάτια. Τραγουδούν όλοι μαζί τον εθνικό ύμνο «God save the Queen» ο οποίος αλλάζει αυτόματα σε «God save the King».

«Μητέρα του Έθνους»

Σήμερα η ίδια εικόνα, ακόμα πιο θλιβερή, καθώς έρχεται σιγά σιγά η συνειδητοποίηση για το μέγεθος του γεγονότος. Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Είναι η γυναίκα που έζησε και μάλιστα έστειλε μήνυμα ενθάρρυνσης κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνόδευσε από τον θρόνο τόσες και τόσες δεκαετίες άνθισης αλλά και παρακμής του Ηνωμένου Βασιλείου.

Χαρακτηριστικό της ιστορικότητάς και του μοναδικού ρόλου της της ότι ο πρώτος πρωθυπουργός κατά τη βασιλεία της ήταν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ και τελευταία η Λιζ Τρας, η οποία παρεμπιπτόντως έχει γεννηθεί 101 χρόνια μετά από τον πρώτο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ζήσει μόνο με την παρουσία της και δεν έχουν γνωρίσει άλλο μονάρχη.

Την κάνει αυτό αναντικατάστατη; Σύμφωνα με τις βρετανικές εφημερίδες η απάντηση είναι ξεκάθαρη: ναι! Κανείς άλλος δεν θα φτάσει τα τόσα χρόνια βασιλείας, ενώ ήταν αυτή που κρατούσε ζωντανό το θεσμό της Μοναρχίας. Χθες δεν πέθανε απλά η κεφαλή 15 κρατών, αλλά όπως λένε σήμερα στο Ηνωμένο Βασίλειο «η μητέρα του έθνους».

Η επόμενη μέρα

Και για αυτό η σημερινή ημέρα εκτός από θλίψη, επιφυλάσσει και πολλά ερωτήματα. Ποιο θα είναι το μέλλον της μοναρχίας μετά το θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ; Ήδη η σύγχρονη κοινωνία άρχισε να αποδομεί τον θεσμό και να θέλει να ανεξαρτητοποιηθεί. Από το πλατινένιο Ιωβηλαίο κιόλας, η Αυστραλία εξέφρασε την επιθυμία της να εγκαταλείψει την Κοινοπολιτεία μετά το θάνατο της Ελισάβετ.

Παράλληλα ο Βασιλιάς -πλέον- Κάρολος δεν ενέπνεε ποτέ ιδιαίτερη εμπιστοσύνη, καθώς έχει επικριθεί στο παρελθόν για πολλές από τις επιλογές του. Χαρακτηριστικό ότι σήμερα πολλοί σχολιάζουν και παραδέχονται πως η Βασίλισσα ήταν κοινής αποδοχής και σεβασμού για την αφοσίωσή της στο Στέμμα και την ενεργή συμμετοχή της στα σημαντικά θέματα παγκοσμίως. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από τις δηλώσεις των μεγάλων ηγετών στην είδηση του θανάτου της, αλλά και τις συμβολικές κινήσεις διαφόρων χωρών.

Θα γυρίσουν σελίδα Ιρλανδία και Σκωτία;

Οι Irish Times σήμερα κάνουν λόγο - στο πιο πολυδιαβασμένο μέχρι στιγμής άρθρο τους, όπου γίνεται λόγος για ένα «σεισμό στους Ενωτικούς της Β. Ιρλανδίας», καθώς η είδηση του θανάτου της «πιο αγαπημένης προσωπικότητας» θα πλήξει τη δημοτικότητα της βασιλικής οικογένειας και θα αποδομήσει ακόμα περισσότερο τα επιχειρήματα των Ενωτικών. Απέναντί τους στέκονται όλοι αυτοί που ζητούν την ανεξαρτησία της Β. Ιρλανδίας και τώρα θα πιέσουν ακόμα περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση, αφού μοιάζει να μην τους ενώνει τίποτα πια με την ύπολοιπη Μ. Βρετανία.

Αντίστοιχο κλίμα επικρατεί και στη Σκωτία. Η χώρα διατηρεί μία ιδιαίτερη σχέση με την Βασίλισσα Ελισάβετ, πολλοί είναι σήμερα αυτοί που λένε πως επέλεξε να πεθάνει στο Μπαλμόραλ της Σκωτίας καθώς μόνο αυτό την ηρεμούσε, όμως το ρεύμα αυτών που επιδιώκουν την ανεξαρτητοποίηση δυναμώνει. Ήδη εκφράζουν ότι «η σελίδα πρέπει να γυρίσει» και δεν υπάρχει λόγος να δηλώσουν πίστη σε ένα βασιλιά κατώτερο της προκατόχου του.

Μένει τώρα να δούμε ποιο το μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου. Η μοναρχία ως αναπόσταστο κομμάτι της χώρας και των ένδοξων ημερών της φαίνεται να οδεύει προς μία κρίση και το μόνο σίγουρο είναι πως θα χρειαστεί καιρός για να την ξεπεράσει.

Ζωή Κατζαγιαννάκη, Λονδίνο