Χαμηλής "πτήσης" οι διαπραγματεύσεις με το Ιράν

ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Μ.Βρετανία και η Γερμανία θα διαχειριστούν και πάλι την τύχη του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Τα συμφέροντα είναι βέβαια κοινά: η διαφύλαξη της ειρήνης. Η διένεξη ωστόσο εξυπηρετεί εσωτερικοπολιτικές σκοπιμότητες.

Οι κυρώσεις επενέργησαν

Οι διαπραγματεύσεις με τη Τεχεράνη που ξαναρχίζουν στην Κωνσταντινούπολη αποτελούν μια ακόμη προσπάθεια της ομάδας των 5 μεγάλων δυνάμεων και της Γερμανίας να προσεγγίσουν τη χώρα. Το αίτημα είναι να σταματήσει τον εμπλουτισμό του ουρανίου και να δεχθεί ελεγκτές της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας στις πυρηνικές της εγκαταστάσεις, κυρίως στις υπόγειες κοντά στις πόλεις Νόρντο και Νατάντς. Σε αντάλλαγμα, θα της επιτραπεί η πυρηνική σχάση για παραγωγή ενέργειας και για ιατρικούς λόγους, ενώ παράλληλα θα ακολουθήσει και η άρση των κυρώσεων.

Οι προσδοκίες είναι χαμηλές χωρίς να υπάρχουν εναλλακτικές. Το ότι δέχθηκε η Τεχεράνη να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι αποτέλεσμα των πιέσεων από τις οικονομικές κυρώσεις, οι οποίες το τελευταίο διάστημα είναι ιδιαίτερα αισθητές όπως τουλάχιστον πιστεύουν αναλυτές. Άνθρωπος - κλειδί σε αυτό το νέο γύρο συνομιλιών δεν είναι ο πρόεδρος Αχματζινεντάτ, αλλά ο θρησκευτικός ηγέτης Αγιατολάχ Χαμενέι. Είναι αυτός που κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο, πιστεύει ο Μέιρ Γιαβεντανφάρ, εμπειρογνώμων στο Διεπιστημονικό Κέντρο της ισραηλινής πόλης Χερτσλίγια.

«Επικίνδυνη η πολεμική ρητορεία»

Το Ισραήλ έχει υιοθετήσει πολεμική ρητορική διεκδικώντας το δικαίωμα να επιτεθεί πρώτο κατά του Ιράν. Ο Άβι Πριμόρ, πρώην Ισραηλινός πρέσβης στη Γερμανία, προειδοποιεί για την εκρηκτική επίδραση που μπορεί να έχουν πολεμικοί τόνοι. «Το Ισραήλ θα πρέπει να ανησυχεί», λέει. «Αλλά δεν πιστεύω ότι το Ιράν θα του επιτεθεί. Ξέρετε, όταν κλιμακώνεται η ρητορεία, καμιά φορά γλιστρά και προς την κατεύθυνση του πολέμου, ακόμη κι αν κανείς δεν τον θέλει. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία».

Βέβαια, υπάρχουν και οι εκλογές τον Νοέμβριο στις ΗΠΑ και ο Ομπάμα δεν θα πρέπει να δείχνει σημάδια αδυναμίας. Δεν έχει αποκλείσει αόριστα στρατιωτικό χτύπημα, ωστόσο αυτό το ενδεχόμενο είναι μάλλον απίθανο μια και προφανώς δεν θα θέλει να οδηγήσει τη χώρα του σε μια νέα πολεμική περιπέτεια.
Για το ιρανικό καθεστώς η στάση του Μπάρακ Ομπάμα είναι το τελευταίο που χρειάζεται. Αναλυτές εκτιμούν ότι πολύ θα ήθελε να εκλεγεί ένας πολεμοχαρής πρόεδρος για να μπορεί να δικαιολογεί την αντιαμερικανική προπαγάνδα.

Chase Jefferson/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης : Μαρία Ρηγούτσου