14 χρόνια από την γερμανική ενοποίηση: Ο πρώην υπ. Εξωτερικών Χανσ Ντίτριχ Γκένσερ θυμάται.

�ιτρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Σε συνέντευξή του στη Ντ. Βέλε ο Γκένσερ θυμάται εκείνη την ημέρα:

"Την ημέρα εκείνη ήμουν αναστατωμένος, αλλά και πολύ χαρούμενος που μπόρεσα να κάνω την ανακοίνωση. Γνώριζα τι σήμαινε αυτό για τους ανθρώπους, αφού και εγώ είχα εγκαταλείψει την Αν. Γερμανία το 1952 κάτω όμως από εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Αισθανόμουν όσο πλησίαζα την πρεσβεία την ένταση των ανθρώπων. Βρίσκονταν κάπου ανάμεσα στην απελπισία και την ελπίδα, ανάμεσα στη βεβαιότητα και στην απογοήτευση. Ήταν μια μοναδική εμπειρία".

Μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρχε ο κίνδυνος να συμβεί κάτι που δεν θα επέτρεπε στους ανατολικογερμανούς να εγκαταλείψουν την πρεσβεία. Σήμαινε η απόφαση αυτή της κυβέρνησης της Ανατολικής Γερμανίας την αρχή του τέλους για το τείχος και την Αν. Γερμανία;

"Ναι και αυτό είναι ξεκάθαρο. Πρέπει κανείς να διακρίνει ότι μέσα σε 20 ημέρες η Αν. Γερμανία έκανε μια στροφή 180 μοιρών, όταν στις αρχές Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση της Ουγγαρίας αποφάσισε ότι οι ανατολικογερμανοί θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σαν Ούγγροι. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της Ανατολικογερμανικής κυβέρνησης. Στα τέλη Σεπτεμβρίου όλα έγιναν με την έγκριση της κυβέρνησης. Ουσιαστικά η κατασκευή του τείχους το 1961 ήταν η αρχή του τέλους για την Αν. Γερμανία. Έπρεπε να κτίσει το τείχος για να συγκρατήσει τους πολίτες της που έφευγαν. Ήταν ένας αγώνας των διαφορετικών πολιτικών συστημάτων. Στις 30 Σεπτεμβρίου ο αγώνας έληξε".

Το τείχος έπεσε μεν, αλλά στη συνέχεια άρχισε να κυκλοφορεί το σύνθημα για το τείχος στο μυαλό των ανθρώπων. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γερμανία δείχνουν ότι πολλοί επιθυμούν ξανά την ανέγερση του τείχους. Ο Γκένσερ δεν κάνει λόγο για διχασμό, αλλά για μια σειρά αντιθέσεων ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Ποιός είναι ο προσωπικός του απολογισμός;

"Είναι πολύ θετικός. Για εμένα η 30η Σεπτεμβρίου έχει τεράστια σημασία. Ουσιαστικά την ημέρα εκείνη 4.000 άνθρωποι έδειξαν ότι είναι σε θέση να αλλάξουν τον κόσμο. Δεν το ήθελαν. Ήθελαν να αλλάξουν τη ζωή τους. Ήθελαν να ζήσουν κάπου αλλού και έγραψαν ιστορία. Το φθινόπωρο του 1989 σημειώθηκε μια μεγάλη ευρωπαϊκή απελευθερωτική επανάσταση. Η επανάσταση αυτή μας προσέφερε πλούτο, αλλά όχι υλικό και οι Γερμανοί έπαιξαν στην επανάσταση αυτή έναν σημαντικό ρόλο".