40 χρόνια από τη λήξη του πολέμου στο Βιετνάμ

Βιετναμέζοι συνεργάτες των Αμερικανών επιχείρησαν πανικόβλητοι να επιβιβαστούν στο τελευταίο ελικόπτερο που απογειωνόταν από την ταράτσα της αμερικανικής πρεσβείας με προορισμό τα αμερικανικά πλοία που βρίσκονταν μπροστά στις ακτές του Βιετνάμ. Ωστόσο, μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν κατόρθωσε να διαφύγει τον Απρίλιο του 1975. Η διάσημη φωτογραφία έγινε σύμβολο της αποτυχίας των ΗΠΑ στο Βιετνάμ.

Σε απόσταση μόλις 10 λεπτών με τα πόδια από την παλιά αμερικανική πρεσβεία ένα μουσείο διατηρεί ζωντανή την ιστορική μνήμη του πολέμου. Εκεί εκτίθενται ντοκουμέντα τόσο για τον αγώνα ανεξαρτησίας κατά της Γαλλίας όσο και για τον ονομαζόμενο «Αμερικανικό Πόλεμο» στο Βιετνάμ. Το διάσημο μουσείο διαθέτει και πλούσια συλλογή εικόνων από βιετναμέζους και ξένους φωτογράφους.

Η εικόνα ενός άγνωστου φωτογράφου τραβήχτηκε στο Κου Τσι, σε απόσταση 20 χλμ. από τη Σαϊγκόν. Οι Βιετναμέζοι είχαν κατασκευάσει εκεί ένα δαιδαλώδες δίκτυο υπόγειων σηράγγων. Παρά τους διαρκείς βομβαρδισμούς, τη χρήση του δηλητηριώδους αερίου Agent Orange και τη συνδρομή των γερμανικών ποιμενικών της γερμανικής Υπηρεσίας Δίωξης του Εγκλήματος, οι ΗΠΑ δεν κατόρθωσαν να απωθήσουν τον αντίπαλό τους.

Κάθε χρόνο συρρέουν χιλιάδες τουρίστες για να δουν από κοντά τις σήραγγες του Κου Τσι. Παρότι έγιναν ορισμένες τροποποιήσεις, οι σήραγγες παραμένουν στενές και είναι άκρως ακατάλληλες για κλειστοφοβικά άτομα.

Μία ημέρα μετά την απογείωση των τελευταίων αμερικανικών ελικοπτέρων οι στρατιώτες των ενόπλων δυνάμεων του Βόρειου Βιετνάμ ξεκουράζονται στον προαύλιο χώρο του προεδρικού μεγάρου στο Νότιο Βιετνάμ. Μετά από πόλεμο δεκαετιών και απώλεια εκατομμυρίων ζωών δεν κατέστη δυνατή μόνο η ανεξαρτησία αλλά και η ένωση της διχοτομημένης χώρας.

Ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα του Χο Τσι Μινχ (παλαιότερα Σαϊγκόν). Οι χώροι πρασίνου της πόλης είναι ελάχιστοι. Στο κτίριο στεγάζεται σήμερα ένα μουσείο που εστιάζει κυρίως στην πολιτική διάσταση του πολέμου στο Βιετνάμ από τη σκοπιά του Κομμουνιστικού Κόμματος της χώρας.

Χρόνια πριν από την πτώση της Σαϊγκόν οι ΗΠΑ είχαν χάσει ήδη κάθε νομιμοποίηση στα μάτια πολλών ανθρώπων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αμερικανικής βαρβαρότητας στο Βιετνάμ είναι η σφαγή στο χωριό Μάι Λάι το 1968, όπου βρήκαν φρικτό θάνατο 504 άνθρωποι, ανάμεσά τους ηλικιωμένοι, γυναίκες, παιδιά και βρέφη. Δυστυχώς το Μάι Λάι δεν ήταν μεμονωμένο γεγονός.

Ένα μνημείο που έχει στηθεί στην είσοδο του Μάι Λάι θυμίζει την αμερικανική κτηνωδία. Το βιετναμέζικο χωριό είναι σήμερα ακατοίκητο.

Ο Τραν Τρονγκ Ντουγιέ (φωτ.) ήταν διευθυντής της διαβόητης φυλακής Χόα Λο στο Ανόι, τη σημερινή πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Οι Αμερικανοί είχαν βαπτίσει τη φυλακή «Χίλτον του Ανόι». Εκεί βρίσκονταν φυλακισμένοι κυρίως αμερικανοί πιλότοι, τα αεροπλάνα των οποίων είχαν καταρριφθεί κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών.

Ο διασημότερος τρόφιμος της φυλακής του Ανόι είναι ο σημερινός γερουσιαστής των Ρεπουμπλικάνων Τζον Μακ Κέιν. Το 2009 είχε επισκεφθεί το «Χίλτον του Ανόι», όπου έτυχε θερμής υποδοχής.

Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αντλεί σημαντική νομιμοποίηση από τον πόλεμο. Αφίσες σε δημόσιους χώρους θυμίζουν τη νίκη στη Σαϊγκόν το 1975. Ωστόσο, αποσιωπάται σκόπιμα ότι εκτός των άλλων ο πόλεμος ήταν και εμφύλιος.

Σχεδόν τα δύο τρίτα των 90 εκατομμυρίων Βιετναμέζων είναι κάτω των 35 ετών και γνωρίζουν τον πόλεμο μέσα από τις διηγήσεις των γηραιότερων. Όποιος επισκέπτεται τη χώρα αντιλαμβάνεται ότι η μνήμη του πολέμου χρησιμοποιείται συχνά με εμπορική επιδίωξη για τους δυτικούς τουρίστες. Το «κομμουνιστικό καφέ» (Cong Caphee) στο Ανόι μεταφέρει τους θαμώνες του στο παρελθόν.