O αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο κλείνει τα 85

Παρίσι, Λονδίνο, Αθήνα, Βερολίνο, Νέα Υόρκη και Σαν Φρανσίσκο. Με τα κτίριά του ο Ιταλός αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο έχει αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στις διασημότερες πόλεις του πλανήτη. Δύσκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί πια το Παρίσι χωρίς το Κέντρο Πομπιντού ή το Λονδίνο δίχως τον ψηλότερο ουρανοξύστη της Δυτικής Ευρώπης "The Shard". Εδώ και 50 χρόνια ο Ρέντσο Πιάνο καταπλήσσει, ενθουσιάζει και, γιατί όχι, εξοργίζει.

Ποτέ συμβάσεις ή παραδόσεις δεν λειτούργησαν ως τροχοπέδη στο έργο του διάσημου Ιταλού. Ήταν μόλις 33 ετών όταν το 1971 ανέλαβε από κοινού με τον βρετανό εταίρο του Ρίτσαρντ Ρότζερς την κατασκευή του νέου Mουσείου Mοντέρνας Tέχνης στο Παρίσι, γνωστότερου ως Κέντρο Πομπιντού. Χρωματιστοί σωλήνες και σκαλοπάτια στις εξωτερικές επιφάνειες και μια ηλεκτρική σκάλα να δεσπόζει. Το κτίριο ξένισε τότε πολλούς. Σήμερα όμως το Κέντρο Πομπιντού ανήκει στα πλέον δημοφιλή αξιοθέατα και εμβληματικά κτίρια της γαλλικής πρωτεύουσας. «Είμασταν τότε λίγο σαν μικρά παιδιά στο παιχνίδι. Είμαστε ωστόσο πεπεισμένoi ότι κάτι θα έπρεπε να αλλάξει», δήλωσε πρόσφατα ο Πιάνο στην εφημερίδα «La Repubblica» κάνοντας μια ανασκόπηση της μέχρι τώρα σταδιοδρομίας του.

Στο Βερολίνο θα ήθελε να ξεκινήσει από το μηδέν

Οι κατασκευές του Ρέντσο Πιάνο επικρίθηκαν και στο Βερολίνο, αλλά και στο Λονδίνο. Η πλατεία Πότσνταμ χαρακτηρίζονταν από Βερολινέζους ως άψυχη συγκέντρωση κτιρίων γραφείων. Η εφημερίδα Guardian έγραφε το 2012 για το πολυώροφο The Shard ότι κατέστρεψε την όψη του Λονδίνου. Στον ίδιο τον ιταλό αρχιτέκτονα πάντως αρέσει να περπατά στις πόλεις που διαμόρφωσε με τις αρχιτεκτονικές του ιδές κρατώντας σημειώσεις. Στο Βερολίνο, για παράδειγμα, λέει ότι θα ήθελε να επιστρέψει και να ξεκινήσει από το μηδέν, δήλωσε κάποτε στην ιστοσελίδα «Zeit Online».

Με τη βοήθεια 120 συνεργατών του στα αρχιτεκτονικά του γραφεία στο Παρίσι και την γενέτειρά του Γένοβα ο Ρέντσο Πιάνο συνεχίζει να σχεδιάζει τις πόλεις και τα κτίρια του μέλλοντος.

«Όλα μου τα κτίρια πετούν»

Κατασκεύασε μουσεία, γραφεία, κατοικίες, κυβερνητικά κτίρια, αεροδρόμια. Κοινός παρονομαστής των έργων του είναι το ανοιχτό, το διαφανές και το φωτεινό. «Όλα μου τα κτίρια πετούν», είπε πρόσφατα στους Financial Times: «Και αυτό είναι λογικό, γιατί ως αρχιτέκτονας παλεύεις συνεχώς ενάντια στη βαρύτητα».

Ο αγώνας κατά της βαρύτητας ξεκίνησε για τον Πιάνο ήδη στα δεκαοκτώ, όταν ανακοίνωσε στον πατέρα του ότι ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας. Ο Ιταλός προέρχεται από οικογένεια Πολιτικών Μηχανικών της Γένοβας. Το λιμάνι της Λιγουρίας αποτελεί σταθερά στη ζωή του: «Κάθε φορά που δουλεύω νέα σχέδια ρωτώ αν υπάρχει νερό εκεί», λέει. «Και αν υπάρχει νερό, ειδικά αν πρόκειται για θάλασσα, τότε μου αρέσει».

Μάνουελ Σβαρτς, dpa

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος