Βρετανικές εκλογές: Δεδομένη η νίκη των Εργατικών

Μοιάζει όλοι να γνωρίζουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της κάλπης πριν καλά καλά ξεκινήσει η επίσημη διαδικασία, αύριο Πέμπτη. Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Σερ Κιρ Στάρμερ, έχει σηκώσει ήδη τα μανίκια του και σκέφτεται ποια θα είναι τα μέλη που θα τον ακολουθήσουν στο πρωθυπουργικό γραφείο του «Νούμερο 10», ο ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος, Ρίσι Σούνακ σκέφτεται αν μετά το αποτέλεσμα θα παραμείνει στη θέση αυτή, ο ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων, Εντ Ντέιβι υπολογίζει ότι το κόμμα του θα σημειώσει μια μεγάλη εκλογική νίκη και ούτω καθεξής. Τα κουκιά όμως είναι μετρημένα. Περισσότεροι από 45 εκατομμύρια Βρετανοί έχουν τη δύναμη να εκλέξουν 650 μέλη του Βρετανικού Κοινοβουλίου. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν 650 έδρες, ενώ περισσότερα από 5 κόμματα θέλουν να εγκατασταθούν στη Βουλή των Κοινοτήτων.

Οι περισσότερες τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ψαλίδα μεταξύ Εργατικών και Συντηρητικών έχει μικρύνει σε αυτή την προεκλογική καμπάνια, όμως παραμένει περίπου στο 20%. Συντριπτική αναδεικνύεται όμως η τελευταία δημοσκόπηση για λογαριασμό της Survation, που δείχνει ότι ο Κιρ Στάρμερ θα κερδίσει 484 έδρες και οι Συντηρητικοί μόλις 64, τις λιγότερες που είχαν ποτέ από την ίδρυση του κόμματος το 1834.

Σήμερα βέβαια, και από νωρίς το πρωί, οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων βρίσκονται διάσπαρτοι στη χώρα, ώστε να αποδείξουν ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές ξεκίνησαν την τελευταία ημέρα της προεκλογικής τους εκστρατείας από βασικά προπύργια των κομμάτων τους: ο Σερ Κιρ Στάρμερ από την Ουαλία, ο Ρίσι Σούνακ από τη Νότια Αγγλία.

Περιορισμό της ζημιάς επιχειρούν οι Συντηρητικοί

Το ηθικό όμως στο Συντηρητικό Κόμμα μοιάζει ήδη να έχει καταρρακωθεί. Οι δηλώσεις κορυφαίων μελών του σήμερα το πρωί είναι χαρακτηριστικές και αναδεικνύουν το κλίμα. Για παράδειγμα, ο υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Μελ Στράιντ παραδέχτηκε ότι το Εργατικό Κόμμα οδεύει σε μια «σαρωτική νίκη» και μάλιστα σε μια κλίμακα που «η χώρα δεν έχει δει ποτέ», αν και πρόσθεσε ότι «με νύχια και με δόντια προσπαθούμε να περάσουμε το μήνυμα στον κόσμο τι τον περιμένει με μια εργατική κυβέρνηση στο τιμόνι της χώρας».

Παράλληλα, ούτε και η πρώην υπουργός Εσωτερικών Σουέλα Μπρέιβερμαν έδειξε να συγκρατείται ιδιαίτερα στις δηλώσεις της. Όπως δήλωσε στην Telegraph, το κόμμα «τελείωσε», «αποτύχαμε και πρέπει απλά να το σώσουμε από την εξαφάνιση», «πρέπει να γυρίσουμε προς τα δεξιά, αν θέλουμε να συνδεθούμε ξανά με τους ψηφοφόρους», πρόσθεσε η γνωστή επικριτής του Ρίσι Σούνακ.

Και ενώ βρισκόμαστε λιγότερο από ένα 24ωρο μακριά από την κάλπη, υπάρχουν ήδη σχόλια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «της επόμενης ημέρας». Ο Τζορτζ Όσμπορν, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Κάμερον, σχολίασε ως λάθος την απόφαση Σούνακ για εκλογές τον Ιούλιο και όχι αργότερα μέσα στον χρόνο, τονίζοντας ότι «δεν έχω γνωρίσει μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου που να πιστεύει ότι αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια ανόητη ιδέα».

Ο Μπόρις Τζόνσον ξανά στο προσκήνιο

Στο επίκεντρο του σχολιασμού όμως μπαίνει και η χθεσινή εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος προλόγισε τον Ρίσι Σούνακ σε προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος. Ο πρώτος είχε κατηγορήσει τον δεύτερο ότι είχε συμβάλει στην πτώση του, γι' αυτό και η παρουσία του ξάφνιασε τους περισσότερους. «Έχω βράσει αυγά που διήρκησαν πολύ περισσότερη ώρα από αυτό το σόου», σχολίασε ο Πατ ΜακΦάντεν, συντονιστής της προεκλογικής καμπάνιας των Εργατικών, για τη συνύπαρξη των δύο ανδρών. Ο Μπόρις Τζόνσον, από την άλλη, στην ομιλία του δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «είμαι εδώ γιατί, παρά τις όποιες διαφορές μας, αγαπάμε τη χώρα μας» ενώ δήλωσε στους ψηφοφόρους ότι «μια απόλυτη πλειοψηφία των Εργατικών μπορεί να οδηγήσει στην παραφροσύνη».

Το ίδιο δεν φαίνεται να συμμερίζονται όμως και αναλυτές του City του Λονδίνου. Σύμφωνα με δηλώσεις τους, τις οποίες φιλοξενεί σήμερα ο Guardian «μια συντριπτική νίκη των Εργατικών την Πέμπτη μπορεί να δώσει στη Βρετανία ένα premium σταθερότητας στις παγκόσμιες αγορές, ενισχύοντας τη λίρα, τις μετοχές και τις επενδύσεις σε μια περίοδο πολιτικής αναταραχής οπουδήποτε αλλού».