Δάντης, επίκαιρος 700 χρόνια μετά

Η ακριβής ημερομηνία της γέννησης του Δάντη Αλιγκέρι δεν είναι γνωστή. Εικάζεται ότι γεννήθηκε τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 1265. Για τη γενέτειρά του ωστόσο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ήταν η Φλωρεντία. Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με πατέρα τραπεζίτη.

Ο Ιταλός ποιητής παντρεύτηκε την Τζέμα Ντονάτι γύρω στο 1285. Και η Ντονάτι ήταν γόνος ισχυρής οικογένειας. Όμως ο Δάντης ήταν πραγματικά ερωτευμένος με την Βεατρίκη Πορτινάρι, η οποία παντρεύτητε κάποιον άλλον. Ο Δάντης δεν την ξεπέρασε ποτέ κι έτσι πολλές σχετικές αναφορές βρίσκει κανείς στα έργα του, από τη «Θεία Κωμωδία» μέχρι τη «Νέα Ζωή».

Ο Δάντης όμως δεν ήταν μόνο ποιητής και ακαδημαϊκός. Είχε ενεργό πολιτική δράση, σε μια περίοδο κατά την οποία μαινόταν η μεγάλη διαμάχη μεταξύ των υποστηρικτών της αυτοκρατορίας από τη μια πλευρά και της υπεροχής της παπικής εξουσίας από την άλλη. Ο Δάντης τάχθηκε με το πλευρό του Πάπα.

Ο Δάντης πλήρωσε με προσωπικό κόστος την εμπλοκή του στις πολιτικές διενέξεις της εποχής του και την υποστήριξη της παπικής εξουσίας. Γύρω στο 1302 εξορίστηκε από τη Φλωρεντία χωρίς προοπτική απονομής χάριτος. Η περιουσία του κατασχέθηκε. Έκτοτε δεν επέστρεψε ποτέ στη γενέτειρά του.

Ο Δάντης εμπνεύστηκε από την φιλοφοσία, τη θεολογία και τις επιστήμες της εποχής τοτυ. Ανάμεσά στα έργα του ξεχωρίζουν τα εξής: «Μοναρχία», «Συμπόσιο» και «Νέα Ζωή». Το εμβληματικό, επικών διαστάσεων, έργο του που τον καθόρισε ήταν η «Θεία Κωμωδία».

Στον χαρακτηριστικό πίνακα του Ντομένικο ντι Μικελίνο ο Δάντης εμφανίζεται να κρατά το κύριο έργο της ζωής του, τη «Θεία Κωμωδία». Ένα ποιητικό ταξίδι μέσα από την Κόλαση, το Καθαρτήριο και τον Παράδεισο. Η «Θεία Κωμωδία» έθεσε τις βάσεις για την ιταλική γλώσσα.

Ο Δάντης είναι επίσης ένας από τους ήρωες της «Θείας Κωμωδίας». Μαζί με τον Ρωμαίο ποιητή Βιργίλιο ξεκινά ένα συναρπαστικό ταξίδι. Συναντά μυθικά, αλλά και ιστορικά πρόσωπα και περιπλανάται μέσα στους κύκλους της κολάσεως μέχρι να φτάσει στον Παράδεισο, όπου συναντά την αγαπημένη του Βεατρίκη.

Ο Δάντης πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1321 στη Ραβέννα. Η πόλη της Φλωρεντίας προσπάθησε πολλές φορές ανά τους αιώνες να μεταφέρει τα λείψανά του εκεί, χωρίς όμως επιτυχία. Τον 19ο αιώνα μάλιστα ανέγειρε κενοτάφιο για τον κορυφαίο Ιταλό ποιητή.