Η εξομολόγηση ενός ομοφυλόφιλου Ούγγρου

Ένα πρωί τον Οκτώβριο του 2020 άνοιξα το κρατικό ραδιόφωνο στο διαμέρισμά μου στη Βουδαπέστη. Μιλούσε ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν. Έκανε έναν παραλληλισμό μεταξύ ομοφυλοφιλίας και παιδεραστίας. Είπε ότι οι Ούγγροι είναι ανεκτικός λαός όσον αφορά την ομοφυλοφιλία, αλλά υπάρχει μια κόκκινη γραμμή και φώναζε: «Αφήστε τα παιδιά μας ήσυχα!».

Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Όρμπαν συνέκρινε τους ομοφυλόφιλους με τους παιδεραστές. Ήταν τρομακτικό να ακούς αυτό το ποταπό ψέμα που έλεγε μπροστά σε ένα μεγάλο ακροατήριο. Για μένα, αυτή η στιγμή ήταν μια καμπή στη στάση μου απέναντι στη ζωή στην Ουγγαρία. Αναρωτήθηκα πόσοι νέοι ομοφυλόφιλοι που μόλις ανακαλύπτουν τη σεξουαλικότητά τους και έχουν βαθιές αμφιβολίες, έχουν ενδεχομένως τώρα σκέψεις αυτοκτονίας.

Εκστρατεία κατά των ομοφυλόφιλων

Τα λόγια του Όρμπαν ήταν το αποκορύφωμα μιας ομοφοβικής ρητορικής. Πριν από μερικά χρόνια το θέμα δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο στην Ουγγαρία, αλλά το 2017 ο Όρμπαν άρχισε να το μεγαλοποιεί.   

Από την ψήφιση του νόμου κατά της λεγόμενης προπαγάνδας υπέρ της ομοφυλοφιλίας το 2021, η κοινωνία δηλητηριάζεται όλο και περισσότερο. Τώρα μερικοί άνθρωποι στην Ουγγαρία συνδέουν πραγματικά την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία.

Όσον αφορά εμένα, δεν παρατηρείς απαραίτητα ότι είμαι γκέι, αλλά στον κύκλο των φίλων μου κάποιοι που έχουν μια πιο γυναικεία συμπεριφορά έχουν αρνητικές εμπειρίες. Ένας φίλος μου δέχτηκε επίθεση από μια ομάδα ανδρών στο κέντρο της Βουδαπέστης τον Ιούνιο του 2021. Χρειάστηκε να πάει μάλιστα στο νοσοκομείο.  

Δεν ήταν ποτέ εύκολο να είσαι ομοφυλόφιλος ή λεσβία στην Ουγγαρία. Προσωπικά στάθηκα πιο τυχερός. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια, όπου η ομοφυλοφιλία δεν ήταν ποτέ θέμα. Όταν ανακάλυψα για πρώτη φορά ότι είμαι ομοφυλόφιλος, μου φαινόταν φυσιολογικό. Ήμουν 13 ή 14 ετών. Εκείνη την εποχή παρατήρησα ότι δεν ήμουν ερωτευμένος με την όμορφη καθηγήτρια της φυσικής, αλλά με τον καθηγητή της γυμναστικής.

Ωστόσο, έκρυψα την ομοφυλοφιλία μου. Λίγα χρόνια αργότερα ένιωθα και ντροπή. Ημουν περίπου 16 ετών και άρχισα να κάνω σκέψεις αυτοκτονίας. Πολλοί νέοι ομοφυλόφιλοι παλεύουν με αυτό. Γι' αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ βαρύ να κάνεις ομοφοβική προπαγάνδα, γιατί οι νεαροί ομοφυλόφιλοι είναι πολύ ευαίσθητοι και εύθραυστοι.

Σταμάτα να ζεις στο ψέμα

Μετά δοκίμασα με κορίτσια λόγω της κοινωνικής πίεσης. Πολλοί γκέι ακολουθούν αυτόν τον δρόμο, έχουν γυναίκα, παιδιά, οικογένεια, αλλά τελικά δεν είναι αυτό που θέλουν.  Όταν ήρθα αντιμέτωπος με την απόφαση να παντρευτώ ή όχι με τη δεύτερη κοπέλα μου, αποφάσισα να μην συνεχίσω να ζω στο ψέμα. Ήμουν 25 χρονών τότε.

Πέρασαν άλλα πέντε χρόνια πριν να έχω μια κανονική σχέση με έναν ομοφυλόφιλο σύντροφο. Ήμουν 30 ετών και έπρεπε να πάω στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ. Είχα μια υποτροφία εκεί.

Το είπα και στους γονείς μου λίγο μετά. Πάντα έπαιρνα πολλή αγάπη από αυτούς, οπότε ήξερα ότι μάλλον δεν υπήρχε τίποτα κακό. Ούτε με τους φίλους και τους γνωστούς μου είχα ποτέ άσχημες εμπειρίες όμως δεν λέω σε όλους ότι είμαι γκέι.

Δυστυχώς όμως πρέπει να πω ότι ακόμη και σε μειονότητες, όπως η δική μας, υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες φαίνεται ότι δεν μαθαίνουμε και χρησιμοποιούμε τη ρητορική του μίσους. Θυμάμαι μια βραδινή έξοδο με φίλους, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε το θέμα του προβλήματος των Ρομά στην Ουγγαρία. Απογοητεύτηκα όταν είδα όλους τους γκέι φίλους μου να επαναλαμβάνουν όλα τα στερεότυπα για τους Ρομά, ότι δεν θέλουν να δουλέψουν, γεννούν μόνο για να εισπράξουν επιδόματα, κλέβουν κτλ.

Τέλος θέλω να πω πως είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι μια κυβέρνηση σαν του Όρμπαν που ισχυρίζεται ότι είναι εθνική να διώχνει με τη στάση της τόσους Ούγγρους από τη χώρα γιατί απλά δεν αντέχουν να ζουν άλλο εδώ.

Κένο Φέρζεκ

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου