Η Κίνα πρωτοστατεί, η Ευρώπη παρακολουθεί

Η μεγαλύτερη ένωση ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο είναι γεγονός. Περιλαμβάνει συνολικά 12 χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και φυσικά την Κίνα, που είναι ο μεγάλος κερδισμένος της συμφωνίας. Γιατί θα έχει στη διάθεσή της μια τεράστια αγορά 2,2 δις ανθρώπων. Πρόκειται λοιπόν για ένα γεγονός ιστορικής σημασίας, όπως επισημαίνει ο σχολιαστής της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt.

Σε ρόλο παρατηρητή

„Η Κίνα πρωταγωνιστεί και η Δύση μένει σε ρόλο παρατηρητή” σημειώνει. “Ενώ η Ευρώπη εδώ και χρόνια έχει εγκλωβιστεί στη συζήτηση για το Brexit και η Αμερική υπό τον Ντόναλντ Τραμπ έχει αναγάγει τον προστατευτισμό σε κεντρική γραμμή της οικονομικής της πολιτικής, η κυβέρνηση του Πεκίνου επέτυχε μιαν ιστορική συμφωνία” …. “Η συμφωνία κάνει χωρίς καμιά αμφιβολία σαφές ότι η Κίνα διαθέτει και την αξίωση και τις ικανότητες να αφήνει το στίγμα της στους κανόνες διεθνούς συνεργασίας. Όσο κι αν είναι θετική η αναγνώριση των κανόνων ελεύθερου εμπορίου στην περιοχή του Ειρηνικού και της Ωκεανίας σε εποχές απομονωτισμού, η συμφωνία στην Άπω Ανατολή αποτελεί προειδοποιητική βολή για τη Γερμανία και την Ευρώπη. Γιατί σε μια τόσο τεράστια αγορά κινδυνεύουν να μείνουν εκτός επιχειρήσεις από την ΕΕ” επισημαίνει ο γερμανός σχολιαστής.

Η Tagesspiegel του Βερολίνου προχωρά σε μακροσκελή ανάλυση όλων των παραμέτρων. Ας διαβάσουμε τι γράφει για τις επιπτώσεις στην Ευρώπη. “Με τη συμφωνία η Ευρώπη χάνει σε προοπτική σημασία. Μελλοντικά η Κίνα δεν θα εξαρτάται τόσο πολύ από το να εξάγει προϊόντα της στη Γερμανία ή τη Γαλλία. Από την άλλη πλευρά οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, όταν παράγουν στην Ασία ή όταν θέλουν να πουλήσουν τα προϊόντα τους εκεί. Γιατί η Ευρώπη δεν κατάφερε μέχρι τώρα να κλείσει από τη δική της πλευρά συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Ένωση Χωρών Νοτιοανατολικής Ασίας. Η ΕΕ διαπραγματεύεται εδώ και 7 χρόνια με την Κίνα, αλλά σκόνταψε στην ετοιμότητα του Πεκίνου να διευκολύνει την είσοδο ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στην κινεζική αγορά και να μειώσει την κυριαρχία των δικών της κρατικών επιχειρήσεων”. 

Κορωνοϊός: Και τώρα τι;   

Τα βλέμματα πέφτουν στη συνάντηση μέσω διαδικτύου της καγκελαρίου Μέρκελ με τους 16 τοπικούς πρωθυπουργούς, δύο ακριβώς εβδομάδες μετά την εφαρμογή νέου μίνι, αυτήν τη φορά, λοκντάουν. Η επιδημιολογική κατάσταση παρά τα περιοριστικά μέτρα δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Όλοι οι γερμανοί αρθρογράφοι και σχολιαστές προβλέπουν ότι τα μέτρα όχι μόνο θα παραταθούν και πέραν του Νοεμβρίου, αλλά θα γίνουν και πιο αυστηρά.

Η Frankfurter Rundschau κατεβάζει τις προσδοκίες. “Σύμφωνα με τα δεδομένα η αυστηροποίηση των μέτρων πριν από δύο εβδομάδες επιβράδυνε μεν την αυξητική τάση των κρουσμάτων, αλλά δεν την σταμάτησε. Γιατί λοιπόν να έχει έρθει η ώρα χαλάρωσης των μέτρων; Μέχρις ότου βρεθεί αποτελεσματικό εμβόλιο θα περάσουν ακόμη μήνες. Ο χειμώνας θα είναι περίοδος μέτρων: Η πολιτική θα πρέπει να εφαρμόσει τους περιορισμούς και να τους κάνει ανεκτούς. Με αύξηση των δυνατοτήτων για τεστ, με οικονομική βοήθεια, με εκσυγχρονισμένους τρόπους μάθησης στα σχολεία. Σε όλα αυτά η σημερινή διάσκεψη θα πρέπει να δώσει αποτελέσματα. Δεν χρειάζεται να κάνει μάγια”.  

Στο στόχαστρο κριτικής βρίσκεται σήμερα ο καγκελάριος της Αυστρίας, Ζεμπάστιαν Κουρτς, ο οποίος εξήγγειλε μαζικό λοκντάουν από αύριο με κλείσιμο σχολείων και καταστημάτων και απαγόρευση εξόδου. Ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung υπενθυμίζει ότι την περασμένη άνοιξη η αυστριακή κυβέρνηση πήρε εύσημα για τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας. Αλλά αυτήν την φορά δεν έλαβε μέτρα για να συγκρατήσει το δεύτερο κύμα. “Στον Κουρτς αρέσει να επαναλαμβάνει ότι θα έπρεπε να είχε επέμβει νωρίτερα, αλλά δεν τον άφησαν άλλοι να το κάνει” σημειώνει δηκτικά η εφημερίδα. “Ο καγκελάριος αρέσκεται στο να δείχνει με το δάχτυλο άλλους. Πράγματι υπήρχαν αντιδράσεις από τα κρατίδια, την οικονομία και από τον μικρό κυβερνητικό του εταίρο. Αλλά και ο φόβος για τα ποσοστά δημοσκοπήσεων οδήγησε το κόμμα του, το Λαϊκό Κόμμα, να μην πάρει σκληρά μέτρα”.      

Η εφημερίδα Die Welt επιχειρεί σύγκριση των χειρισμών ανάμεσα στην Άγκελα Μέρκελ και τον Ζεμπάστιαν Κουρτς, και εκφράζει το ερώτημα, εάν το “αμήν”, όπως ονομάζει το σκληρό λοκντάουν που αναγκάστηκε να αποφασίσει ο Κουρτς, θα έρθει και στη Γερμανία.  “Στο δεύτερο κύμα δεν κατάφεραν και οι δύο να επιβληθούν στις μαζικές πιέσεις της οικονομίας, των ενώσεων και των κρατιδίων” σημειώνει ο δημοσιογράφος. “Ο αντίθετος άνεμος ήταν εμφανώς ισχυρότερος και όπως στη Γερμανία έπρεπε και η Αυστρία να κάνει σημαντικούς συμβιβασμούς στο δεύτερο λοκντάουν. Η Γερμανία αντικρίζει τώρα με τρόμο τον αριθμό των κρουσμάτων και αναρωτιέται εάν επαρκεί το λοκντάουν”.      

Ειρήνη Αναστασοπούλου