Η κατακόρυφη καριέρα του νέου Γάλλου πρωθυπουργού

Μέχρι πρότινος ήταν ο νεότερος υπουργός Παιδείας, τώρα αναδείχθηκε και στον νεότερο πρωθυπουργό στην ιστορία της Γαλλίας: όπως ανακοινώθηκε την Τρίτη (9 Ιανουαρίου) ο Γκαμπριέλ Αττάλ διαδέχεται την Ελιζαμπέτ Μπορν στη θέση του επικεφαλής της γαλλικής κυβέρνησης.

Η επιλογή του Αττάλ δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη: ο 34χρονος πολιτικός είναι από τους έμπιστους ανθρώπους του προέδρου Μακρόν από τότε που εξελέγη για πρώτη φορά το 2017. «Είναι η πρώτη φορά που ο Μακρόν επιλέγει κάποιον που βρίσκεται τόσο κοντά του», σχολιάζει μία υπουργός, η οποία θέλει να παραμείνει ανώνυμη, προσθέτοντας πως αυτή η κίνηση έχει ακόμη μεγαλύτερο νόημα μετά την πρόσφατη διαμάχη γύρω από το νομοσχέδιο περί μετανάστευσης.

Ο Μακρόν και ο Αττάλ είναι αμφότεροι νεαροί σε ηλικία, με μεγάλες φιλοδοξίες και πάντοτε σε εγρήγορση. Επιπλέον, και οι δύο είναι πρώην σοσιαλιστές. Όπως και η Ελιζαμπέτ Μπορν, ο Αττάλ εγκατέλειψε το 2017 τους σοσιαλιστές και εντάχθηκε στο κίνημα En Marche του Μακρόν. Προτού διορισθεί πρωθυπουργός, ο Αττάλ είχε περάσει και από άλλα κυβερνητικά αξιώματα – παρά το νεαρό της ηλικίας του.

Μία καριέρα σαν παραμύθι

Ο Αττάλ γεννήθηκε το 1989 σε ένα προάστιο του Παρισιού. Ο πατέρας του, δικηγόρος και κινηματογραφικός παραγωγός, και η μητέρα του, υπάλληλος σε εταιρεία παραγωγής ταινιών, φρόντισαν να του προσφέρουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση.

Απόφοιτος ιδιωτικού σχολείου ο Αττάλ φοίτησε στο διάσημο Sciences Po του Παρισιού και ήδη προτού ολοκληρώσει τις σπουδές του έγινε ο νεότερος σύμβουλος και λογογράφος της τότε υπουργού Υγείας Μαρισόλ Τουρέν.

Στα 28 του χρόνια έγινε ο νεότερος υφυπουργός, στα 29 του εκπρόσωπος του κόμματος, στα 33 του υπουργός. Ο Αττάλ είναι και ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός της Γαλλίας, έχοντας υπογράψει και σύμφωνο συμβίωσης με τον Στεφάν Σεζουρνέ, επικεφαλής της φιλελεύθερης ομάδας Renew Europe στο Ευρωκοινοβούλιο.

Απαγόρευση της αμπάγια και μάχη κατά του εκφοβισμού

Πάντως τα όσα επιδίωξε να εφαρμόσει ο Αττάλ ως υπουργός Παιδείας θα μπορούσαν να έχουν προταθεί και από δεξιούς πολιτικούς. Ήδη από την αρχή του σχολικού έτους ο Αττάλ τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσης των αμπάγια, των παραδοσιακών μακριών φορεσιών που προτιμούν αρκετές νεαρές μουσουλμάνες. Η στάση του Αττάλ προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις και απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης για εβδομάδες – ορισμένοι εκτιμούν πως ο Αττάλ «διολισθαίνει διαρκώς περισσότερο προς τα δεξιά, όπως και ο Μακρόν», όπως σχολιάζει και ένας υπάλληλος του Υπουργείου.

Ακόμη, ο Αττάλ επιδίωξε να επαναφέρει τις μαθητικές στολές, προτείνοντας τη δοκιμαστική εφαρμογή του μέτρου σε ορισμένα σχολεία, επαναφέροντας επιπλέον και την υποχρέωση των μαθητών με κακούς βαθμούς να επαναλαμβάνουν την τάξη. Μετά την αυτοκτονία ενός εφήβου στράφηκε στην καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού και θέλησε να εντάξει στο γαλλικό σχολικό πρόγραμμα τα λεγόμενα μαθήματα ενσυναίσθησης βάσει του δανικού μοντέλου, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές και τις μαθήτριες.

Ο Αττάλ ως ανταγωνιστής του Μακρόν;

Ο Αττάλ έχει τη φήμη πως μπορεί να συνδιαλέγεται και με εκπροσώπους άλλων κομμάτων, ενώ, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, είναι και πολύ αγαπητός στον γαλλικό λαό. Καταγράφοντας τον ενθουσιασμό, με τον οποίο ο κόσμος υποδέχεται τον Αττάλ στις δημόσιες εμφανίσεις του, τα γαλλικά μέσα κάνουν λόγο για μία “attalmania”.

Μεσοπρόθεσμα όμως ο Αττάλ θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ανταγωνιστή του Μακρόν. Σε μία παρόμοια περίσταση στο παρελθόν ο Μακρόν είχε αντικαταστήσει τον πρώτο του πρωθυπουργό Εντουάρ Φιλίπ, όταν η δημοτικότητα του τελευταίου ξεπέρασε αυτήν του Γάλλου προέδρου.

Η πρώτη υποχρέωση του νέου επικεφαλής της κυβέρνησης αφορά τη σύνθεση της κυβερνητικής του ομάδας. Ωστόσο ο Αττάλ θα έχει μάλλον περιορισμένα περιθώρια κινήσεων – ο πρόεδρος Μακρόν φέρεται να έχει ήδη λάβει προ πολλού τις σχετικές αποφάσεις.

Επιμέλεια: Γιώργος Πασσάς