Η μερική ομολογία της Καϊλή

«Η καθαιρεθείσα αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,  Εύα Καϊλή, η οποία είναι ύποπτη για διαφθορά,προέβη σε μερική ομολογία πριν από τη σύλληψή της. Αυτό προκύπτει από το ένταλμα σύλληψης που επικαλούνται οι εφημερίδες Le Soir και La Repubblica την Τρίτη», αναφέρει η Frankfurter Allgemeine. «Η κατηγορούμενη παραδέχεται ότι έδωσε εντολή στον πατέρα της να κρύψει χρήματα. Η Καϊλή δήλωσε επίσης πως γνώριζε  για τη συνεργασία του συζύγου της Φραντσέσκο Τζ.  με τον πρώην ευρωβουλευτή Παντσέρι«από το παρελθόν» και πως «βαλίτσες με χαρτονομίσματα διέρχονταν στο διαμέρισμά της. (…) Μετά τη σύλληψη του συντρόφου της, η Καϊλή προσπάθησε να "προειδοποιήσει" τον Παντσέρι και άλλους δύο μη κατονομαζόμενους ευρωβουλευτές, σύμφωνα με το ένταλμα σύλληψης».

«Ο Βέλγος δικηγόρος της Εύας Καϊλή ήταν εξοργισμένος με το γεγονός ότι δημοσιοποιήθηκαν και πάλι λεπτομέρειες της έρευνας. Η στρατηγική υπεράσπισης της Καϊλή είναι πιθανό να βασίζεται στη θέση ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της πολιτικής της δράσης και των χρημάτων που βρέθηκαν στο διαμέρισμά της», δημοσιεύει με τη σειρά της η Süddeutsche Zeitung, επισημαίνοντας ακόμη πως «ένα όνομα που αναφέρεται ξανά και ξανά είναι αυτό του Βέλγου Ευρωβουλευτή Μαρκ Ταραμπέλα. Όπως και η Καϊλή, ανήκει στη σοσιαλδημοκρατική ομάδα για την οποία εργαζόταν και ο Τζόρτζι.  Ο Πιέρ Αντόνιο Παντσέρι κατηγόρησε τον Ταραμπέλα ότι δέχεται κι αυτός «δώρα» από το Κατάρ, όπως αναφέρουν οι εφημερίδες Le Soir και La Repubblica.Ο Βέλγος Ευρωβουλευτής το έχει ήδη αρνηθεί δημοσίως αρκετές φορές».

Τέλος, «ο Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, Λούκα Βιζεντίνι, παραδέχθηκε επίσης ότι έλαβε 50.000 ευρώ από την οργάνωση. Τα χρήματα προορίζονταν για την προεκλογική του εκστρατεία για τη θέση του αρχηγού που κατέχει από τον Νοέμβριο. Ο Βιζεντίνι δεν είναι υπό κράτηση αλλά πρέπει να φοράει βραχιολάκι στον αστράγαλο», αναφέρει η FAZ. 

Θα οδηγηθεί σε δίκη ο Τραμπ;

«Το πρόβλημα με την ποινική δίωξη είναι η πολιτικοποίησή της και το φαινομενικό άτρωτο των κατηγορουμένων», σχολιάζει η SZ  για τη δίωξη του Ντόναλντ Τραμπ. «Είχε ήδη βασίσει την προεδρία του στην ιδέα ότι υπάρχουν «αυτοί» και «εμείς»: το κράτος που υπερισχύει, η ελίτ, ένα σκοτεινό σύστημα - και από την άλλη πλευρά, η υγιής κοινή λογική του λαού που του επιτρέπεται να εκτονώνει την οργή τους στους διαδρόμους του Κογκρέσου (…) Τώρα, ο Τραμπ και οι οπαδοί του λαμβάνουν τόσο την πολιτική όσο και τη νομική απάντηση στη συνωμοσιολογική τους κοσμοθεωρία: Όχι, το λαϊκό αίσθημα δεν επιτρέπεται να ξεσπά στο κοινοβούλιο, ένας πρόεδρος δεν μπορεί να κατασκευάζει το δικό του νομικό σύστημα (…) Το Κοινοβούλιο έχει πλέον θέσει τα νομικά θεμέλια για να σπάσει η φαινομενικά αδιαπέραστη ασπίδα του Τραμπ. Τώρα το Υπουργείο Δικαιοσύνης πρέπει επίσης να βρει το θάρρος και να ασκήσει πραγματικά διώξεις. Και τα δικαστήρια πρέπει να χρησιμοποιούν όλη τη δύναμη του νόμου». 

Ο Τραμπ, ακόμη, αδυνατεί να εμπνεύσει τη στήριξη των πρώην ψηφοφόρων του, αλλά και του ίδιου του κόμματός του. «Πολιτικά, η συντριπτική πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων είναι, τελικά, βαθιά αναμεμειγμένη στη «συνωμοσία κατά των Ηνωμένων Πολιτειών» για την οποία μιλάει η Επιτροπή. Αν αποστασιοποιηθούν τώρα, θα δεχθούν πίεση να δικαιολογήσουν την προηγούμενη θέση τους.  Αν συνεχίσουν να υπερασπίζονται τον Τραμπ, θα μπορούσαν να δώσουν νέα πνοή στην υποψηφιότητά του», σχολιάζει η FAZ, ενώ η Handelsblatt καταλήγει πως «κανένας άνθρωπος που έχει συμπεριφερθεί με αυτόν τον τρόπο δεν θα πρέπει ποτέ ξανά να αναλάβει πολιτικό αξίωμα».

Η Κομισιόν ενισχύει την ευρωπαϊκή κεφαλαιαγορά

Με στόχο την προσέλκυση επιχειρήσεων στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να διευκολύνει την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή κεφαλαιαγορά, περιορίζοντας την έκταση των ενημερωτικών δελτίων, προκειμένου να μειωθεί το συνεπαγόμενο κόστος μίας αύξησης μετοχικού κεφαλαίου (ΑΜΚ). Κατά τη FAZ, όμως, «το κατά πόσον οι εταιρείες και οι τράπεζες που εμπλέκονται στη συναλλαγή θα ήταν πρόθυμες να προσφέρουν νέες μετοχές χωρίς ενημερωτικό δελτίο, ιδίως σε μεγαλύτερες τοποθετήσεις που απευθύνονται σε Αμερικανούς επενδυτές, φαίνεται αμφίβολο».

Το γερμανικό μέσο αναγνωρίζει τη σημασία της συντόμευσης της προθεσμίας για τις δημόσιες προσφορές, καθώς «αυτό επιτρέπει την ταχεία εκτέλεση των ΑΜΚ χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουμε σε ιδιωτικές τοποθετήσεις και σε θεσμικούς επενδυτές και μόνο», δίχως ταυτοχρόνως να αποκλείεται η διαμόρφωση του πλαισίου για μία μελλοντική συμμετοχή τους. Πάντως, «το γεγονός ότι ιδίως οι καινοτόμες και αναπτυσσόμενες εταιρείες επιδιώκουν συχνά τη δημόσια εγγραφή στις ΗΠΑ οφείλεται περισσότερο στην πολυδιαφημισμένη διαφορετική κουλτούρα των μετοχών και στην ευρύτερη βάση επενδυτών στις ΗΠΑ», παρά στην ύπαρξη μίας ταχύτατης και χαμηλού κόστους διαδικασίας. «Από εδώ θα πρέπει να ξεκινήσει ο γερμανικός νομοθέτης, για παράδειγμα με την προτεινόμενη σταθερή απόδοση των μετοχών, αν θέλει να βελτιώσει αισθητά την ελκυστικότητα της τοπικής κεφαλαιαγοράς».

Γιώργος Πασσάς