ΗΒ: “Γυναικεία δύναμη στο ΝΑΤΟ”

Δύο γυναίκες πρωθυπουργοί, της Φινλανδίας και της Σουηδίας, από δύο ανεξάρτητες μέχρι τώρα χώρες, υπό τον φόβο του ρωσικού επεκτατισμού, κάνουν σοβαρές σκέψεις να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ έχοντας πολλές πιθανότητες. Η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt σημειώνει:"Όλως παραδόξως δύο Σκανδιναβές από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που γαλουχήθηκαν με τη παράδοση της ουδετερότητας και του ειρηνευτικού κινήματος, θέλουν τώρα να οδηγήσουν μεγρήγορες διαδικασίες τις χώρες τους στο ΝΑΤΟ.Γι αυτό τον λόγο η πρωθυπουργός της Φινλανδίας Σάνα Μαρίν επισκέφθηκε χθες την πρωθυπουργό της Σουηδίας Μαγκνταλένα Άντερσον. Και οι δύο χώρες στοχεύουν στην υποβολή κοινής αίτησης ένταξης στη δυτική συμμαχία. Ως πιθανή ημερομηνία, η επικείμενη σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο στη Μαδρίτη … Πόσο καιρό ενδέχεται να διαρκέσει η διαδικασία, είναι δύσκολο να προβλεφθεί διότι την απόφαση πρέπει να επικυρώσουν και οι 30 χώρες-μέλη. Εξαρτάται από εθνικές διαδικασίες που εν μέρει απαιτούν την έγκριση των κοινοβουλίων. Στο τελευταίο κράτος-μέλος, τη Βόρεια Μακεδονία, η διαδικασία διήρκησε ένα χρόνο, οι Βρυξέλλες όμως υπολογίζουν ότι Φινλανδία και Σουηδία θα χρειαστούν πολύ λιγότερο διότι ήδη είναι στενοί νατοϊκοί εταίροι. Συμμετέχουν σε νατοϊκές ασκήσεις και στην ανταλλαγή πληροφοριών. Από αρχές Μαρτίου συμμετέχουν επίσης σε όλες τις νατοϊκές συναντήσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία". 

Ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung κάνει λόγο για ένα σημείο καμπής στη Φινλανδία που κυοφορούνταν, τουλάχιστον από τότε που ο επιθετικός πόλεμος του Πούτιν στην Ουκρανία ανέβασε στα ύψη τον αριθμό υποστηρικτών του ΝΑΤΟ στη χώρα. "Ποτέ στην ιστορία της Φινλανδίας οι φίλοι του ΝΑΤΟ δεν συγκέντρωναν πάνω από 20 ή 30% στις δημοσκοπήσεις. Τώρα είναι πάνω από 60%. Η αλλαγή γνώμης ήταν εμφανής από αρχές του χρόνου, αλλά οι πολιτικοί της Φινλανδίας δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν παλαιά δόγματα. Η πολιτική επιστήμων Γιοχάνα Βουερέλμα από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι υποστηρίζει ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αλλαγή στη συζήτηση περί ασφάλειας της Φινλανδίας εδώ και δεκαετίες", σημειώνει ο αρθρογράφος της.

"Δώρο στον Πούτιν"

Βρίθει και σήμερα ο γερμανικός Τύπος με αναλύσεις, σχόλια και εκτιμήσεις για την ματαίωση από το Κίεβο της επίσκεψης του Γερμανού Προέδρου Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ στο Κίεβο μαζί με τους ομολόγους του από την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής. Λόγος της ματαίωσης η διαχρονικά ρωσόφιλη στάση του Σταϊνμάιερ την περίοδο που διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις Μέρκελ. Ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει ότι ακόμη κι αν αυτή Γερμανία στο παρελθόν συνήψε "συμφωνίες με τον διάβολο", ο εχθρός στην Ουκρανία δεν εδρεύει στο Βερολίνο. "Ως καγκελάριος, ο Σολτς βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με τα συντρίμμια της εξωτερικής πολιτικής. Όπως παραδέχθηκε δημόσια ο Γερμανός Πρόεδρος, η πολιτική της Γερμανίας των τελευταίων δεκαετιών έναντι της Ρωσίας έχει αποτύχει. Αλλά και οι σχέσεις του Βερολίνου με τους συμμάχους της εξ ανατολών υπέφεραν από το ό,τι η Γερμανία έδειξε κατανόηση για τα ¨νόμιμα¨ συμφέροντα ασφάλειας της Ρωσίας, ακόμη κι όταν δεν μπορούσαν πλέον να θεωρηθούν νόμιμα. Τώρα, η ματαίωση της επίσκεψης Σταϊνμάειρ στο Κίεβο ήταν υπερβολική και ένα δώρο στον Πούτιν" σημειώνει. "Αλλά η σκληρή αντίδραση (της Ουκρανίας) θα πρέπει να κάνει το Βερολίνο να συνειδητοποιήσει πόσοι λίγοι άνθρωποι εμπιστεύονται τη Γερμανία στην ανατολική Ευρώπη όταν πρόκειται για την "ιερή" της σχέση με τη Ρωσία". 

„Το αυτογκόλ του Ζελένσκι", με αυτόν τον τίτλο επιγράφει η αριστερή εφημερίδα TAZ σχόλιο για τη ματαίωση από το Κίεβο της επίσκεψης Σταϊνμάιερ, κίνηση που χαρακτηρίζει "κοντόφθαλμη" και εξηγεί το γιατί: "Διότι έτσι ενισχύει τους σκεπτικιστές αυτής της χώρας που προτιμούν να μείνουν εκτός. Αυτή η προσβολή δεν έχει καμιά σχέση με τις αξιοθαύμαστες ικανότητες, με τις οποίες ο Ζελένσκι εμπνέει τη συμπάθεια της Δύσης για τη χώρα του. Η ματαίωση της επίσκεψης βλάπτει τα ουκρανικά συμφέροντα… είναι ένα είδος εκβιασμού του Βερολίνου. Ο Ζελένσκι θέλει να έρθει στο Κίεβο ο Σολτς, όπως και ο Μπόρις Τζόνσον, με όπλα στις αποσκευές του, αλλά με τα ίδια του τα χέρια έχει χτίσει ένα υψηλό εμπόδιο. Δηλαδή ο Γερμανός Πρόεδρος δεν επιτρέπεται να έρθει, αλλά θα πρέπει να έρθει τώρα ο Σολτς; Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ο καγκελάριος θα συναινούσε σε αυτήν την πολιτική συμβόλων και με την επίσκεψή του να νομιμοποιούσε εκ των υστέρων τον "ντροπιασμό" του Γερμανού Προέδρου, ούτε θα έπρεπε και να το κάνει" υποστηρίζει ο σχολιαστής.

Η Ιρίνα, η Αλμπίνα και η Καθολική Εκκλησία

"Πάπας Φραγκίσκος, καλύτερα ιερωμένος και όχι πολιτικός". Τίτλος και υπότιτλος άρθρου στη Süddeutsche Zeitung. Θα ήταν καλοδεχούμενη μια επίσκεψη του Προκαθήμενου της Καθολικής Εκκλησίας στο Κίεβο; Αρνητικά απαντά ο αρθρογράφος, επικαλούμενος μεταξύ άλλων και το ενδεχόμενο να έρθει σε ρήξη με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία σε μια περίοδο ισορροπίας. Ας παρακολουθήσουμε όμως τη σκέψη του αρθρογράφου και πού ο ίδιος βλέπει τη συμβολή της Εκκλησίας σε αυτό τον πόλεμο στο παράδειγμα δύο γυναικών, της μιας από την Ουκρανία και της άλλης από τη Ρωσία. Διαβάζουμε:

"Ο Φραγκίσκος θα μπορούσε τώρα να κατηγορηθεί ότι δεν είναι αρκετά σαφής, όταν μιλά για τον πόλεμο, ότι δεν κατονομάζει τον επιτιθέμενο με ονοματεπώνυμο. Αλλά αυτό ταιριάζει με την παράδοση αυτοσυγκράτησης του Βατικανού, όπως επισημαίνει ο εκκλησιαστικός Ιστορικός Γιεργκ Ερνέστι στο βιβλίο του "Δύναμη Ειρήνης" για την εξωτερική πολιτική του κράτους του Βατικανού από το 1870 ή όπως παρατήρησε ο Αντόνιο Σπαντάρο, αρχισυντάκτης της Cività Cattolica, ότι ο Πάπας είναι ιερωμένος, όχι πολιτικός... Έτσι για την πορεία προς την αναπαράσταση της Σταύρωσης τη Μεγάλη Παρασκευή στο Κολοσσαίο, ίσως την πιο επιβλητική στιγμή του Πάσχα, το Βατικανό επινόησε μια ακόμη στάση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, την 13η, που αντιπροσωπεύει τον θάνατο του Ιησού. Φέτος δύο γυναίκες θα αίρουν τον Σταυρό, η Ιρίνα και η Αλμπίνα. Η Ιρίνα είναι Ουκρανή νοσοκόμα, η Αλμπίνα Ρωσίδα εκπαιδευόμενη νοσοκόμα. Και οι δύο φίλες". 

Ειρήνη Αναστασοπούλου