Θα οξύνουν την πολιτική κρίση οι εκλογές στο Βέλγιο;

Το Βέλγιο, που από την 1η Ιουλίου αναλαμβάνει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είναι αντιμέτωπο εδώ και μήνες με μια ιδιαίτερα απειλητική πολιτική κρίση και δεν αποκλείεται οι πρόωρες εκλογές να την οξύνουν. Η διαμάχη μεταξύ Φλαμανδών και Βαλόνων με αφορμή τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ανοιχτή πολιτική ρήξη σε περίπτωση εκλογικής νίκης της λεγόμενης Νέας Φλαμανδικής Συμμαχίας. Οι δημοσκοπήσεις θέλουν τη συμμαχία να διασφαλίζει στις περιοχές της Φλαμανδίας ποσοστό κοντά στο 25%. Αντίθετα, στις γαλλόφωνες περιοχές προηγούνται οι Σοσιαλιστές.

«Εδώ είναι φλαμανδικό έδαφος»

Οι Φλαμανδοί Φιλελεύθεροι εγκατέλειψαν τον περασμένο Απρίλιο την κυβέρνηση Λετέρμ, καθώς δεν ήταν πλέον διατεθειμένοι να κάνουν άλλες παραχωρήσεις.

Εδώ και χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο όλο και περισσότεροι Βαλόνοι να μετοικίζουν στις φλαμανδικές περιοχές γύρω από τις Βρυξέλλες. Τα τελευταία τρία χρόνια οι γαλλόφωνοι δήμαρχοι των δήμων γύρω από τη βελγική πρωτεύουσα δεν αναγνωρίζονται από την περιφερειακή κυβέρνηση. Οι Φλαμανδοί φοβούνται ότι θα χάσουν τα δικαιώματα τους. Και όπως επισημαίνει με πολλά στοιχεία υπερβολής ένας Φλαμανδός: «Εδώ είναι φλαμανδικό έδαφος, για το οποίο οι Φλαμανδοί έχουν αγωνιστεί. Οι Γαλλόφωνοι δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν κουμάντο. Δεν έχουν καμιά δουλειά εδώ».

Την φλαμανδική αδιαλλαξία επικρίνει με τον ίδιο υπερβολικό τρόπο ο πρόεδρος των Βαλόνων Φεδεραλιστών Olivier Maingain: «Πρόκειται για έναν εθνικισμό που ακόμη και η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα New York Times περιέγραψε ως φασισμό χωρίς βία».

Και στο βάθος ο καυγάς για τα λεφτά

Πίσω ωστόσο από τις πολιτισμικές και γλωσσικές διαφορές που επικαλούνται οι Φλαμανδοί το πραγματικό υπόστρωμα της κρίσης είναι τα οικονομικά συμφέροντα. Οι 6 εκατομμύρια Φλαμανδοί δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν άλλο την μεταφορά πόρων από τις ανεπτυγμένες περιοχές τους στα 4 εκατομμύρια Βαλόνους. Για τον λόγο αυτόν διεκδικούν μεγαλύτερη οικονομική αυτονομία. Οι περιοχές της Βαλονίας, που πλήττονται από την ανεργία και τα διαρθρωτικά προβλήματα, διαφωνούν, γνωρίζοντας ότι χωρίς τους φλαμανδικούς πόρους δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις κοινωνικές δαπάνες.

Για τον λόγο αυτόν κερδίζουν διαρκώς έδαφος στη φλαμανδικές περιοχές οι πολιτικοί σχηματισμοί που διεκδικούν μακροπρόθεσμα ανεξαρτησία από το Βέλγιο. Οι ανησυχίες για τη διάσπαση της χώρας που φιλοξενεί τα στρατηγεία της ΕΕ εντείνονται. Ωστόσο ο Βέλγος ιστορικός Ντιρκ Ρόχτους αντιμετωπίζει τα πράγματα με ψυχραιμία: «Εάν αυξηθεί ο βαθμός αποκέντρωσης στο Βέλγιο, ακόμη και εάν μια μέρα η χώρα αυτή διασπαστεί, θα συνεχίσουμε να είμαστε μέλη της ΕΕ. Και για τον λόγο αυτόν λέω: Ακόμη και εάν σπάσει το βελγικό αυγό θα συνεχίσουμε να είμαστε στην ευρωπαϊκή ομελέτα», τονίζει ο καθηγητής Ρόχτους.

Christoph Hasselbach/Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης