Ικέτης Ερντογάν, νικητής Πούτιν

Τη συνάντηση του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα, κατά την οποία συμφώνησαν την κατάπαυση του πυρός στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας σχολιάζει ο γερμανικός τύπος.

Η Süddeutsche Zeitung χαρακτηρίζει τον Ερντογάν «ικέτη» του Κρεμλίνου και σημειώνει: «Ο πόλεμος στο Ιντλίμπ, το τελευταίο προπύργιο των ανταρτών στη Συρία, δεν μπορεί πλέον να κερδηθεί από τον Ερντογάν και με τους συμμάχους του, τους αντάρτες της Συρίας. Ο Πούτιν έχει τον Ερντογάν στο χέρι. Ο εμφύλιος στη Συρία που μαίνεται εδώ και εννιά χρόνια έχει κριθεί, η ανάκτηση του Ιντλίμπ είναι θέμα εβδομάδων ή μηνών. Τα στρατεύματα του Ερντογάν μπορούν στην καλύτερη περίπτωση να καθυστερήσουν τη νίκη του δικτάτορα της Συρίας Μπασάρ Αλ-Άσαντ (…) Όσο ο Πούτιν έχει το πάνω χέρι στον Άσαντ και ρωσικά μαχητικά βομβαρδίζουν το Ιντλίμπ, ο Ερντογάν παραμένει ο ηττημένος. Για τον Τούρκο πρόεδρο, η παρουσία στο Κρεμλίνο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι με τον χρόνο, για να σώσει την υπόληψή του και να περιορίσει τις μεγαλύτερες εσωπολιτικές ζημίες (…) H Toυρκία δεν έχει τίποτα να κερδίσει στη Συρία απέναντι στην ανώτερη στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας».

Σε άλλο σημείο το σχόλιο παρατηρεί ότι «ο Ερντογάν άλλωστε εξαρτάται από τον Πούτιν» δεδομένου ότι «η Ρωσία είναι ο δεύτερος σημαντικότερος εταίρος της Τουρκίας, η Μόσχα κατασκευάζει στην Άγκυρα έναν πυρηνικό σταθμό, προμηθεύει σιτηρά και οι Ρώσοι τουρίστες φθάνουν στην Τουρκία κατά εκατομμύρια. Εάν οι δύο χώρες εμπλακούν τώρα και σε έναν οικονομικό πόλεμο, η Άγκυρα θα χάσει και πάλι. Η τουρκική οικονομία είναι τόσο ασθενής, που ο Ερντογάν πρέπει να φοβάται, ότι λόγω της περαιτέρω ύφεσης και της ανεργίας, θα χάσει τη στήριξη των πολιτών του». Το σχόλιο υπογραμμίζει τέλος ότι «η εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία είναι για τον Πούτιν χρήσιμη σε κάθε περίπτωση» και στο σημείο αυτό κάνει αναφορά στην παράδοση συστημάτων αεράμυνας S-400 από τη Ρωσία στην Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ. «Για το ΝΑΤΟ οι S-400 αποτελούν το κατεξοχήν διαβολικό σύστημα εν μέσω όλων των σύγχρονων πολεμικών συστημάτων αυτού του πλανήτη».

Με συναίσθημα, και όχι πυγμή, να δράσει η Γερμανία

Στην απόρριψη στο γερμανικό κοινοβούλιο της πρότασης των Πρασίνων για υποδοχή ασυνόδευτων προσφυγόπουλων από ελληνικά προσφυγικά κέντρα αναφέρεται σχόλιο στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt και σημειώνει: «Το Λουξεμβούργο πρωτοστατεί. Η μικρή χώρα, η οποία έχει δεχθεί το μεγαλύτερο αριθμό αιτούντων άσυλο σε σχέση με τον πληθυσμό της, θέλει να προσφέρει προστασία σε προσφυγόπουλα. Και η Φινλανδία, όπως και η Γαλλία, συμφώνησαν να κάνουν μια κίνηση ανθρωπισμού. Είναι ένας μικρός 'συνασπισμός προθύμων', στον οποίο θα πρέπει γρήγορα και η Γερμανία να ενταχθεί, επειδή στη Γερμανία ήδη υπάρχει ένας τέτοιος συνασπισμός εδώ και καιρό. Ορισμένα κρατίδια και δήμοι έχουν χώρο να προσφέρουν σε πρόσφυγες από τα ελληνικά νησιά ή την ελληνοτουρκική μεθόριο και το έχουν ήδη γνωστοποιήσει. Από την πλευρά του το SPD καταψήφισε την πρόταση των Πρασίνων να δεχθεί η Γερμανία 5000 πρόσφυγες, επειδή μια νέα εκδοχή της διαμάχης για το προσφυγικό θα οδηγούσε τελικά στην αποτυχία του μεγάλου συνασπισμού».

Το σχόλιο εκτιμά ότι έχει έρθει η ώρα για τον υπ. Εσωτερικών και την Χριστιανική Ένωση να ανοίξει το δρόμο για την αποδοχή ενός νέου αριθμού προσφύγων. «Με σχεδόν 147.000 καταχωρημένους αιτούντες άσυλο το περασμένο έτος, εξακολουθεί να υπάρχει χώρος μέχρι το 'ανώτατο όριο' των 200.000 που έχει θέσει ο μεγάλος συνασπισμός» αναφέρει το σχόλιο. Ολοκληρώνοντας παρατηρεί ότι «η ελπίδα για μια κοινή ευρωπαϊκή λύση του προσφυγικού είναι μάταιη. Η Ευρώπη προτιμά να δείχνει πυγμή παρά συναίσθημα. H επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μιλά αδίστακτα για την Ελλάδα ως «ασπίδα της Ευρώπης». Τα σπασμένα πρέπει να πληρώσουν άνθρωποι, που έχουν γίνει πιόνια στο παιχνίδι εξουσίας μεταξύ Βρυξελλών και Άγκυρας. Μια τραγωδία».

Ευρωπαϊκή βοήθεια αντί να ανοίξουν τα σύνορα

Στην δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στα ελληνοτουρκικά σύνορα και τον ρόλο της Ευρώπης εστιάζει σχόλιο της εφημερίδας TAZ του Βερολίνου, το οποίο παρατηρεί: «Το ότι ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού τάσσεται κατά της υποδοχής επιπλέον προσφύγων, είναι ντροπή. Αλλά αποτελεί επίσης ένα γεγονός, το οποίο δεν θα αλλάξει άμεσα ή μεσοπρόθεσμα. Αντί να ανοίξουν τα σύνορα, η ΕΕ θα πρέπει να βοηθήσει πραγματικά την Ελλάδα ώστε να βελτιώσει την κατάσταση στα κέντρα υποδοχής, όπως και την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου. Επιπλέον και η βοήθεια προς την Τουρκία θα πρέπει να διευρυνθεί. Ως αντάλλαγμα η κυβέρνηση της Άγκυρας θα πρέπει και πάλι να ασφαλίσει τα σύνορά της. Αυτό θα έχει ως συνέπεια επίσης ότι λιγότεροι άνθρωποι θα χάνονται στο Αιγαίο».

Δήμητρα Κυρανούδη