Καλοκαίρι στον Λίβανο: Πάρτι και ρουκέτες

«Το ότι λιαζόμαστε στην παραλία παρόλο που ακούμε τις ρουκέτες, είναι πράξη επιβίωσης σε μια χώρα, όπου τίποτα δεν λειτουργεί», λέει η Μπατούλ Ετσεντίν. Λίγες μόνο ώρες ανεμελιάς, λίγες ώρες στις οποίες μπορεί να ξεχαστεί, είναι το μόνο που επιθυμεί η νεαρή Λιβανέζα. Όπως πολλοί άλλοι, έτσι και η Μπατούλ βρίσκεται στην παραλία της Τύρου στον νότιο Λίβανο για να κολυμπήσει και να κάνει ηλιοθεραπεία στην καυτή ζέστη. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω βρίσκονται τα ισραηλινά σύνορα, όπου εδώ και μήνες διεξάγεται ένας ακήρυχτος πόλεμος. Ο κίνδυνος μιας κλιμάκωσης ελλοχεύει. Από την παραλία φαίνεται συχνά καπνός να υψώνεται στον ουρανό. Δεν είναι λίγοι οι λουόμενοι που φοβούνται μήπως η καταστροφή που βλέπουν από εδώ με γυμνό μάτι φθάσει μέχρι την Τύρο ή και μέχρι την πρωτεύουσα Βηρυτό.

Από τις 8 Οκτωβρίου, λίγο μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα, η παραστρατιωτική οργάνωση Χεζμπολάχ στον Λίβανο συγκρούεται καθημερινά με τον ισραηλινό στρατό. Η λιβανέζικη οργάνωση, θέλοντας να στηρίξει τους τρομοκράτες της Χαμάς στη Γάζα, εκτοξεύει καθημερινά ρουκέτες στο βόρειο Ισραήλ. Προτίθεται να διακόψει τις εκτοξεύσεις μόνο όταν επιτευχθεί κατάπαυση πυρός στη Γάζα. Αντιδρώντας, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις επιτίθενται συστηματικά σε θέσεις της Χεζμπολάχ. Μέχρι σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 400 άνθρωποι, οι περισσότεροι από αυτούς μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης. Υπολογίζεται ότι στις εχθροπραξίες έχουν σκοτωθεί εκτός αυτού πάνω από 80 άμαχοι, ενώ σε επιθέσεις από τον Λίβανο έχουν χάσει τη ζωή τους περίπου 30 Ισραηλινοί, όχι μόνο στρατιώτες, αλλά και άμαχοι.

«Τίποτα δεν είναι πια λογικό σε αυτή τη χώρα»

«Αν έπραττα λογικά, δεν θα έπρεπε να κάθομαι σε αυτό το μπαρ», λέει η 25χρονη Ταμάρα πίνοντας ένα ποτό στη γειτονιά Μαρ Μχάιλ: «Ζούμε όμως σε μια χώρα, στην οποία τίποτα δεν είναι πια λογικό. Η ζωή παραείναι σύντομη και πρέπει να την απολαύσω».

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο ο πόλεμος που ταλανίζει τη μεσογειακή χώρα. Ο Λίβανος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία του, με μια πρωτοφανή πτώση αξίας του τοπικού νομίσματος. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η χώρα βιώνει ένα κενό εξουσίας. Εδώ και έναν χρόνο βρίσκεται σε αναζήτηση νέου προέδρου. Είναι ένα ακόμα από τα πολλά προβλήματα, τα οποία μοιάζει να έχουν γίνει αποδεκτά από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Παρά τον πόλεμο, οι τουρίστες έρχονται

Στο αεροδρόμιο της Βηρυτού ελάχιστα παραπέμπουν σε έναν πόλεμο, ο οποίος θα μπορούσε να συμπαρασύρει σύντομα στη δίνη του ολόκληρη τη χώρα. Κάθε μέρα δεκάδες αεροπλάνα φθάνουν εδώ από το εξωτερικό. «Τον Ιούνιο είχαμε 408.000 αφίξεις», λέει ο Φάντι αλ-Χασάν, Γενικός Διευθυντής Πολιτικής Αεροπορίας του αεροδρομίου. Το 2023 οι αφίξεις βρίσκονταν σε παρόμοια επίπεδα. Οι πρόσφατες εντάσεις δεν είχαν «καμία επίπτωση στον αριθμό των αφίξεων μέχρι στιγμής», εξηγεί ο ίδιος. Πολλοί από τους αφιχθέντες βέβαια δεν είναι τουρίστες, αλλά Λιβανέζοι που ζουν στο εξωτερικό.

Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, είναι μία από τις πολλές χώρες που εξέδωσαν ταξιδιωτική οδηγία για τον Λίβανο, συστήνοντας στους πολίτες της που ζουν στη χώρα να την εγκαταλείψουν το συντομότερο για λόγους ασφαλείας.

Την ώρα που ο Νότος βρίσκεται στα πρόθυρα γενικευμένου πολέμου, ο τουρισμός επικεντρώνεται στον βόρειο Λίβανο. «Οι περισσότεροι πελάτες μου προέρχονταν από τη Βηρυτό ή άλλες μεγάλες πόλεις. «Τώρα κανείς δεν έρχεται και κατανοώ το γιατί», λέει ο ιδιοκτήτης εστιατορίου Γκασάν Χουντρούτς από την Τύρο.

«Κάθε άλλο παρά ωραία είναι λόγω των συγκρούσεων η θαλάσσια περιοχή». Αντί για τις παράκτιες περιοχές της Τύρου, οι Λιβανέζοι προτιμούν να κάνουν διακοπές στον Βορρά. Η παραλιακή πόλη Μπατρούν ήταν δημοφιλής τουριστικός προορισμός, ήδη πριν από τον πόλεμο στη Γάζα. Όποιος δεν παρακολουθεί συστηματικά δελτία ειδήσεων, δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι μόλις 150 χιλιόμετρα πιο νότια ρουκέτες εκτοξεύονται καθημερινά και ολόκληρα χωριά έχουν καταστραφεί.

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος