Κουστούμι καγκελάριου για τον Άρμιν Λάσετ

Ο Άρμιν Λάσετ ήταν φαβορί για το χρίσμα από τις 16 Ιανουαρίου, όταν εξελέγη πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU). Αλλά η επίσημη υποψηφιότητα για την καγκελαρία καθυστερούσε, καθώς έτρεφε φιλοδοξίες και ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας και επικεφαλής του «αδελφού κόμματος» των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU), Μάρκους Ζέντερ. Τελικά μετά από μαραθώνια και επεισοδιακή συνεδρίαση το Προεδρείο των Χριστιανοδημοκρατών έδωσε απόψε το χρίσμα με σαφή πλειοψηφία στον Λάσετ.

‘Ενας υποψήφιος χωρίς «βρωμιές»

Κι έτσι ο Άρμιν Λάσετ κέρδισε, όπως κέρδιζε πάντα: Ακολουθώντας πιστά τον στόχο του, με μετριοπάθεια, αλλά και με στοχευμένες κινήσεις ή δηλώσεις που τιμωρούσαν όσους έκαναν το λάθος να τον υποτιμήσουν. Χαρακτηριστικό δείγμα ήταν η τελευταία συνέντευξή του στην Bild όταν, κληθείς να σχολιάσει την τακτική Ζέντερ, είπε ότι ο ίδιος πιστεύει στην ομαδική προσπάθεια και δεν καταφεύγει σε «βρωμιές» (Schmutzeleien). Η δήλωση δεν ήταν τυχαία. Για «βρωμιές» κατηγορούσε τον Ζέντερ ο προκάτοχός του στην ηγεσία των Χριστιανοκοινωνιστών και σημερινός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζέεχοφερ το 2012, καθώς υποπτευόταν ότι ο ανερχόμενος Μάρκους Ζέντερ πριόνιζε την καρέκλα του.

Όχι «βρωμιές» λοιπόν. Κατά τα άλλα τι πρεσβεύει ο Άρμιν Λάσετ; Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας θεωρείται συνεχιστής της μετριοπαθούς, κεντρώας  γραμμής που ακολουθεί σήμερα η καγκελάριος. Προ ετών η συντηρητική εφημερίδα Die Welt τον αποκαλούσε «πραιτωριανό» της Άνγκελα Μέρκελ. Ανοιχτό πνεύμα είχε επιδείξει και στο πρώτο του κυβερνητικό χαρτοφυλάκιο μετά τις εκλογές του 2005 στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, όταν οι Χριστιανοδημοκράτες εκθρόνισαν τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) στην τοπική κυβέρνηση του Ντίσελντορφ για πρώτη φορά μετά από 39 χρόνια. Ο Λάσετ ορκίζεται υπουργός αρμόδιος για την ενσωμάτωση των αλλοδαπών και οι άσπονδοι φίλοι του θα του κολλήσουν το παρατσούκλι «Τουρκο-Άρμιν», αν και δεν είχε σχέση με την Τουρκία. Παρουσιάζοντας μία πρόσφατη βιογραφία του Λάσετ, ο Ρόλαντ Πρόις σημείωνε στην Süddeutsche Zeitung ότι το «Τουρκο-Άρμιν» υποδηλώνει μία διάθεση χλευασμού. Ο Λάσετ το αντιμετώπισε με ψυχραιμία και το 2010 οι δημοσκοπήσεις τον ανέδειξαν «δημοφιλέστερο υπουργό» της τοπικής κυβέρνησης.

Μετριοπαθής γραμμή στο προσφυγικό

Ήταν μία πολιτική υποθήκη που θα του χρειαζόταν στο μέλλον. Το 2017 o Λάσετ οδηγεί τους Χριστιανοδημοκράτες σε νέα, μεγάλη νίκη στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Στον προεκλογικό αγώνα αγνόησε τις παραινέσεις να επιδείξει σκληρή γραμμή στο προσφυγικό ζήτημα και να κρατήσει αποστάσεις από την καγκελάριο. Το 2020 πάντως, όταν η Άγκυρα άνοιγε τα σύνορα στον Έβρο για όσους ήθελαν να περάσουν στην ΕΕ μέσω Ελλάδας, ο Λάσετ πήρε ξεκάθαρη θέση: «Όποιος παραβιάζει τα σύνορα παράνομα, θα επιστρέφει στην Τουρκία, όπου θα πρέπει να τον φροντίζουν, όχι να τον καταδιώκουν. Όταν τελειώσει ο εμφύλιος πόλεμος, μπορεί να επιστρέψει στη Συρία. Αυτό ορίζει η προσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας».

Τον Αύγουστο του 2020 ο Άρμιν Λάσετ βρέθηκε στη Μόρια της Λέσβου, αλλά η επίσκεψη δεν εξελίχθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα, καθώς μετανάστες άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα, η αστυνομία επενέβη και τελικά οι επισκέπτες από τη Γερμανία απομακρύνθηκαν για να μεταφερθούν στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ. Κάποιοι είπαν ότι είχε διαδοθεί μεταξύ των μεταναστών η εσφαλμένη πληροφορία ότι θα έφτανε στη Μόρια «ο καγκελάριος της Γερμανίας» κι εκείνοι θέλησαν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία για να διαδηλώσουν την οργή τους…

Πολιτικός με ταπεινή καταγωγή

Ο νέος ισχυρός άνδρας της CDU δεν έχει σχέση με πολιτικά «τζάκια». Ο πατέρας του ήταν ανθρακωρύχος, η μητέρα του νοικοκυρά. Μεγάλωσε στην πόλη του Άαχεν, σπούδασε Νομικά στη Βόννη και στο Μόναχο, είχε ενεργό συμμετοχή στην καθολική ενορία της γειτονιάς του, αλλά και σε συλλόγους καρναβαλιστών. Εργάστηκε για λίγα χρόνια ως δημοσιογράφος, μεταξύ άλλων ως αρχισυντάκτης του εκκλησιαστικού εντύπου Kirchenzeitung . «Εκτός από τον καθολικισμό, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της ιδιαίτερης πατρίδας του σημάδεψε τον Λάσετ», γράφει ο Στέφαν Μαρξ σε άρθρο του για το πολιτικό ίδρυμα Κόνραντ Άντεναουερ. «Από μικρός κατανόησε τι σημαίνει να σκέφτεσαι πέρα από εθνικά σύνορα, να πηγαίνεις για μπάνιο στο Βέλγιο ή για ψώνια στην Ολλανδία. Η Ευρώπη των ανοιχτών συνόρων είναι το νήμα που διατρέχει την πολιτική του σταδιοδρομία».

Γιάννης Παπαδημητρίου (DPA, SZ, BR, Tagesspiegel, Die Welt)