Μητσοτάκης σε SZ: Με βλέπω ως σπουδαστή της Δημοκρατίας

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρείται διεθνώς ως ο πολιτικός που κατάφερε να αποκαταστήσει την αυτοπεποίθηση της Ελλάδας. Ωστόσο η εικόνα του ως φιλελεύθερου εκσυγχρονιστή έχει υποστεί πολλαπλά πλήγματα τελευταία. Η υπόθεση των υποκλοπών του στοίχισε την εμπιστοσύνη ακόμη και μελών του κόμματός του», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung, η οποία φιλοξενεί σήμερα στις στήλες της συζήτηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Όπως επισημαίνει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο Μητσοτάκης ενδέχεται να εξασφαλίσει μία δεύτερη θητεία στο αξίωμα στις επόμενες εκλογές. «Τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο για την Ελλάδα και την Ευρώπη;», διερωτάται ο Γερμανός δημοσιογράφος, ο οποίος επισκέφτηκε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου και συζήτησε μαζί του.

«„Είμαι ένας φιλελεύθερος πολιτικός", περιγράφει τον εαυτό του ο Μητσοτάκης „φιλελεύθερος σύμφωνα με τις αρχές του κλασικού Φιλελευθερισμού του 19ου αιώνα"», συμπληρώνει, αναφερόμενος στην επιρροή που είχε σε εκείνον η ιστορία της οικογένειάς του και η βιογραφία του πατέρα του, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη - επί Κατοχής και αργότερα κατά τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών.

Από τη δέσμευση στη φιλελεύθερη Δημοκρατία στον... Ορμπανισμό;

Ο δημοσιογράφος της SZ παρατηρεί πως «από τη μία πλευρά υπάρχει ένα βιογραφικό αποτύπωμα, μία δέσμευση στη φιλελεύθερη δημοκρατία. Μια προοδευτική κλιματική πολιτική, η ενίσχυση των δικαιωμάτων των γυναικών, των ατόμων με αναπηρία, των ομοφυλόφιλων - με τα οποία έστρεψε εναντίον του ακόμη και τμήματα του ίδιου του συντηρητικού κόμματός του. Και από την άλλη τα σχόλια σε ελληνικές εφημερίδες, με ξεκάθαρα φιλοκυβερνητική στάση μέχρι πρότινος, με τα οποία ο επικεφαλής της κυβέρνησης καλείται να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο ζήτημα των υποκλοπών. Επιπλέον η κατηγορία για „Ορμπανισμό" της Ελλάδας (…)».

Δεν τον προβληματίζουν οι συγκρίσεις με τον θιασώτη της „ανελεύθερης Δημοκρατίας", Βίκτορ Όρμπαν – δεν τον κάνουν να αισθάνεται άσχημα, εφόσον θεωρεί τον εαυτό του υπέρμαχο του αντίθετου; - διερωτάται ο δημοσιογράφος. «"Ναι, με ενοχλεί πολύ, γιατί δεν είναι αλήθεια", απαντά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. „Είμαι διατεθειμένος να παραδεχτώ λάθη", λέει, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση παρακολούθησης ενός πολιτικού της αντιπολίτευσης που ήρθε στο φως το καλοκαίρι: Αυτή ήταν „τεχνικά νόμιμη", όμως „υπήρξε θεσμική αποτυχία, γι' αυτό και θέλουμε με έναν νέο νόμο να δημιουργήσουμε επιπλέον φίλτρα προστασίας για πολιτικούς. Αλλά έλλειψη ελευθερίας του Τύπου; Πηγαίνετε σε ένα μέσο ελληνικό περίπτερο και δείτε, η ενημέρωση στην Ελλάδα είναι ανοιχτή και ποικιλόμορφη», λέει ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Το δημοσίευμα αναφέρεται εκτενώς στο ζήτημα των υποκλοπών:«Παρά το ότι ο διοικητής της ΕΥΠ καθώς και ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο οποίος είναι επίσης ανιψιός του, παραιτήθηκαν εξαιτίας των καταγγελιών για υποκλοπές, το ερώτημα παραμένει: Τι γνώριζε πραγματικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός όσον αφορά τις - τυπικά νόμιμες - υποκλοπές και τη χρήση λογισμικού κατασκοπίας; "Απολύτως τίποτα", λέει ο ίδιος». Δεν φέρει ωστόσο ο ίδιος την πολιτική ευθύνη; - επιμένει στο ερώτημα ο δημοσιογράφος. «"Αυτό θα αποφασιστεί στις επόμενες εκλογές", αποκρίνεται ο Μητσοτάκης».

«Βλέπω τον εαυτό μου ως σπουδαστή της Δημοκρατίας» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Έλληνας πρωθυπουργός - μία φράση που η εφημερίδα του Μονάχου επιλέγει μάλιστα για να τιτλοφορήσει το δημοσίευμα. «Θεωρώ πως έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε από τη Δημοκρατία της κλασσικής Αθήνας» συμπληρώνει ο Μητσοτάκης. Βέβαια ο Γερμανός δημοσιογράφος, κλείνοντας, σχολιάζει: «Ομολογουμένως, για τους κινδύνους που εγκυμονεί για τη Δημοκρατία το λογισμικό κατασκοπίας σε κινητά τηλέφωνα, ελάχιστες αποδείξεις θα μπορέσουν να αποκαλύψουν οι αρχαίες πηγές. Άλλωστε την εποχή εκείνη έπρεπε να κοπιάσει κανείς πολύ και να κρύψει πραγματικούς ανθρώπους μέσα σε ξύλινα άλογα».

Οτοστόπ στα ελληνοαλβανικά σύνορα

«Ο Αλβανός είναι ο μόνος που σταματά» - έτσι ξεκινά την αφήγησή της η Γερμανίδα δημοσιογράφος της taz για να περιγράψει την ταξιδιωτική εμπειρία της στην Ήπειρο, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα – μία παρατήρηση που δεν φαίνεται να εντυπωσιάζει τον Αλβανό οδηγό που γνώρισε εκεί, ξαθώς της επιβεβαιώνει πως πράγματι, οι Έλληνες αποφεύγουν να παίρνουν επιβάτες με οτοστόπ.

Το ταξίδι στα ελληνοαλβανικά σύνορα τής έκανε ωστόσο και κάτι ακόμη ξεκάθαρο: «Η επαρχία της Ηπείρου, το φτωχοκομείο της Ελλάδας, είναι ένας τόπος που έχει συνδεθεί με Αφίξεις και Αναχωρήσεις. Οι Αλβανοί ήρθαν, οι Έλληνες έφυγαν. Κυρίως με προορισμό τη Γερμανία. Ακούμε τόσο συχνά γερμανικά, κάτι που αφήνει μία σχεδόν δυσάρεστη επίγευση: Η Ήπειρος ήταν μια δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού, για την οποία οι άνθρωποι στη Γερμανία δεν γνωρίζουν τίποτα. (…) Συναντάμε παντού ανθρώπους που έχουν επιστρέψει. Και αυτοί μας αφηγούνται ιστορίες για τα παιδιά τους, που έμειναν πίσω στη Γερμανία», γράφει αναφερόμενη στην επιστροφή των Ελλήνων μεταναστών της δεκαετίας του 1960 και 1970, των λεγόμενων γκασταρμπάιτερ ή αλλιώς φιλοξενούμενων εργατών.

Χρύσα Βαχτσεβάνου