Μιτ Ρόμνεϊ: γνήσια συντηρητική επιλογή;

Σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων προσπαθεί να εμφανίζεται πάντα χαλαρός. Όπως σε πρόσφατη εκδήλωση στο Νιού Χάμσαϊρ. Με σηκωμένα τα μανίκια και ανοιχτό πουκάμισο, προσπαθεί να πείσει για τις θέσεις του. Ένας ψηφοφόρος του ρωτά εάν έχει έρθει επιτέλους ο καιρός να ελέγχεται πιο αυστηρά η Ομοσπονδιακή Τράπεζα Fed. Ο Ρόμνεϊ δεν βιάζεται να απαντήσει καθώς επιφυλάσσει στο ακροατήριό του ένα ανέκδοτο. Σε άλλη προεκλογική συγκέντρωση, όπως διηγείται, μάταια προσπαθούσε να κάνει τους ψηφοφόρους του να γελάσουν. Τότε κάποιος ρώτησε ποια είναι η γνώμη του για τη μεταγραφή ενός γνωστού παίκτη του μπέιζ μπολ στους Γιάνκις της Νέας Υόρκης. Ήταν η στιγμή, σύμφωνα με τον ίδιο, που κατάφερε επιτέλους να σπάσει τον πάγο λέγοντας «Όλοι εμείς μισούμε τους Γιάνκις». Ο ψηφοφόρος στο Νιου Χαμσάιρ απλά κούνησε έκπληκτος το κεφάλι του. Σημειωτέον, ο ίδιος φορούσε φανέλα των Γιάνκις…

Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που καταδεικνύει τις σαφείς αδυναμίες του Ρόμνεϊ. Έχει φοβερή δυσκολία να επικοινωνήσει με τους ψηφοφόρους και ακόμη μεγαλύτερη να κατανοήσει τα προβλήματα του μέσου πολίτη, όπως λένε οι επικριτές τους. Το δείχνουν άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα μπορεί να καταλάβει καλύτερα τα καθημερινά προβλήματα των Αμερικανών.

Πετυχημένος επιχειρηματίας

Τα ατού του Μιτ Ρόμνεϊ βρίσκονται αναμφίβολα αλλού. «Έχω μαζέψει εμπειρίες στην πραγματική ζωή. Στην ιδιωτική οικονομία, γνωρίζω πώς ιδρύονται οι επιχειρήσεις και πώς αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων όταν έχουν επιτυχία. Αλλά και ότι συχνά δεν έχουν επιτυχία με αποτέλεσμα να χάνονται θέσεις εργασίας».

Ο Ρόμνεϊ σπούδασε νομικά και οικονομικά στο Χάρβαρντ. Το 1978 ξεκίνησε την καριέρα του στην Bain & Co ως σύμβουλους και κατάφερε να αναρριχηθεί στη θέση του αντιπροέδρου. Το 1984 έγινε συνιδρυτής στην επενδυτική Bain Capital, η οποία όπως ισχυρίζεται σήμερα ο ίδιος, δημιούργησε 100.000 θέσεις εργασίας. Ωστόσο ο Ρόμνεϊ έβγαζε λεφτά και από το ξεπούλημα επιχειρήσεων που οδηγούσε συχνά στην απόλυση των εργαζομένων. Αυτήν την εικόνα προσπαθεί να περάσει στην κοινή γνώμη το επιτελείο του Ομπάμα υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο πολυεκατομμυριούχος Ρόμνεϊ πλήρωνε πάντα λιγότερους φόρους από τον μέσο Αμερικανό. Δεν έχω πληρώσει «ποτέ λιγότερο από 13 %» τα τελευταία 10 χρόνια απαντά ο ίδιος, κάτι που όμως δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί καθώς μέχρι στιγμής.

Η συντηρητική επιλογή;

Το διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές ο Ρόμεϊ καλείται να εξηγήσει καλύτερα τις θέσεις του. Και αυτές δεν είναι πάντα σταθερές. Σήμερα, για παράδειγμα, είναι και ο ίδιος κατά των εκτρώσεων. Δεν ήταν όμως πάντα. Ή στο ζήτημα του Αφγανιστάν: «Θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να μεταβιβάσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα την εξουσία από τον δικό μας στον δικό τους στρατό για να φέρουμε τους στρατιώτες μας στα σπίτια τους, αλλά παράλληλα θα πρέπει να εκπληρώσουμε την αποστολή μας και να μην γίνει και πάλι το Αφγανιστάν βάση για τρομοκράτες». Το ίδιο ακριβώς θέλει να κάνει όμως και ο Ομπάμα, μέχρι το τέλος του 2013.

Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον νυν πρόεδρο Ομπάμα και τον ρεπουμπλικανό αντίπαλό του Ρόμνεϊ; Ο ίδιος ο πολυεκατομμυριούχος το θέτει ως εξής: «Σε αντίθεση με έναν πρόεδρο που πιστεύει ότι η κυβέρνηση δίνει ώθηση στην οικονομία και την αφήνει να αναπτυχθεί, εγώ γνωρίζω ότι οι ελεύθεροι άνθρωποι και η ελευθερία δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας». Στις 6 Νοεμβρίου λοιπόν οι αμερικανοί θα κληθούν να επιλέξουν, μεταξύ άλλων, ανάμεσα στο κοινωνικό κράτος του Ομπάμα και την ανταγωνιστική κοινωνία του Ρόμνεϊ.


Christina Bergmann / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου