Ξανά στα όρια υπερκόπωσης οι νοσηλευτές

Το να βρεις τον Γκέοργκ Γκουτριέ στο τηλέφωνο δεν είναι τόσο εύκολο. Αλλά ανάμεσα σε δύο νυχτερινές και μια πρωινή βάρδια ο 21χρονος νοσηλευτής βρίσκει λίγο χρόνο: «Τι μέρα είναι σήμερα; Κυριακή, σωστά;», ρωτάει γελώντας. Εργάζεται ως νοσηλευτής στην μαιευτική πτέρυγα του νοσοκομείου Charité του Βερολίνου εδώ και ένα μήνα. Με 3.000 κλίνες, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο είναι ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία στην Ευρώπη.
Λουκέτο σε ολόκληρους θαλάμους νοσοκομείων

Ο Γκουτριέ εκπαιδεύτηκε ως νοσηλευτής για τρία χρόνια εν μέσω πανδημίας. Αυτός, όπως και άλλοι εκπαιδευόμενοι έχουν βιώσει αυτό με το οποίοι ήρθαν αντιμέτωπες πολλές κλινικές: ολόκληροι θάλαμοι έκλεισαν, το προσωπικό μετατέθηκε στη φροντίδα των ασθενών με κορωνοϊό, ενώ επεμβάσεις αναβάλλονταν.

Στον τωρινό του τόπο εργασίας, ο Γκουτριέ φαίνεται να έχει καλύτερες πιθανότητες να μην συμβεί κάτι τέτοιο: «Η παρούσα πτέρυγα δεν μπορεί να κλείσει, διότι τα παιδιά έρχονται στον κόσμο όποτε θέλουν, δεν μπορείς να τα αναβάλεις». Ωστόσο, όλοι αντιμετωπίζονται αρχικά σαν θετικά κρούσματα κορωνοϊού και απομονώνονται μέχρι να βγουν τα αποτελέσμενα του μοριακού τεστ.

Χαλάρωση μέτρων και μια νέα υποκατηγορία μετάλλαξης

Τα τελευταία δύο χρόνια, τα κρούσματα κορωνοϊού μειώνονταν το καλοκαίρι, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονταν σε εξωτερικούς χώρους. Για το προσωπικό της κλινικής αυτό σήμαινε: οι ζεστοί μήνες ήταν πιο χαλαροί.

Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά: Τα κρούσματα αυξάνονται και το καλοκαίρι. Σε ορισμένα μέρη, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης έχει ήδη φτάσει στα όριά του, προειδοποιεί το ιατρικό σωματείο στο Μάρμπουργκ. Στις αρχές Ιουνίου, ο δείκτης θετικότητας ήταν χαμηλότερος από ό,τι στην αρχή του έτους. Στη συνέχεια, τα κρούσματα κορωνοϊού πολλαπλασιάστηκαν εν μέσω καλοκαιριού.

Μια εξήγηση είναι η υποκατηγορία της μετάλλαξης BA.5. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι είναι ακόμη πιο μεταδοτική από όλες τις προηγούμενες παραλλαγές, επομένως μπορεί να εξαπλωθεί και το καλοκαίρι. Ακόμη και όσοι έχουν αναρρώσει από την μετάλλαξη όμικρον, καθώς και όσοι έχουν εμβολιαστεί δεν είναι προστατεύονται από μία νέα μόλυνση. ‘Έτσι, τα δύο τρίτα των κρουσμάτων οφείλονται στην υποκατηγορία BA.5. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι η κυβέρνηση χαλάρωσε τα μέτρα: στη Γερμανία η μάσκα δεν είναι πλέον υποχρεωτική στους περισσότερους εσωτερικούς χώρους, ενώ οι κοινωνικές μαζώξεις και τα ταξίδια γίνονται εδώ και καιρό χωρίς περιορισμούς.

Επιπλέον, καταργήθηκαν τα δωρεάν ράπιντ τεστ. Ο λόγος: Ήταν πολύ ακριβά. Σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας Καρλ Λάουτερμπαχ, τα τεστ κοστίζουν το γερμανικό δημόσιο περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ το μήνα. Με ορισμένες εξαιρέσεις, οι πολίτες πρέπει πλέον να πληρώνουν τρία ευρώ για να επισκεφθούν το εξεταστικό κέντρο. Μένει τώρα να φανεί, το κατά πόσο αυτό θα εμποδίσει τους ανθρώπους να υποβάλλονται σε συχνότερες εξετάσεις μένει να φανεί.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ο κορωνοϊός 

Αυτό που ήδη γνώριζαν οι νοσηλευτές, δείχνει να επαναλαμβάνεται για ακόμη μια φορά: τα κρούσματα του κορωνοϊού αυξάνονται ενώ οι ίδιοι ανησυχούν ήδη για την άφιξη του φθινοπώρο και του χειμώνα, καθώς η εμπειρία έχει δείξει ότι οι λοιμώξεις θα συνεχίσουν την αυξητική τους τάση. Στο κρατίδιο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, μια από τις μεγαλύτερες κλινικές έκλεισε δύο υποκαταστήματα στις αρχές Ιουλίου, διότι ένα μεγάλο μέρος του νοσηλευτικού προσωπικού απουσίαζε λόγω κορωνοϊού.

Αλλά ο κορωνοϊός δεν είναι το κύριο πρόβλημα. Η πανδημία έχει μόνο μετατοπίσει το ενδιαφέρον στις επισφαλείς συνθήκες που επικρατούν στον τομέα της περίθαλψης. Η πρωτοβουλία Walk of Care, στην οποία δραστηριοποιείται ο Γκέοργκ Κουτριέ, μιλά για τις συνθήκες αυτές από το 2016. Νοσηλευτές από το φάσμα όλων των ηλικιών και επιπέδων εμπειρίας απαιτούν οικονομική και ουσιαστική υποστήριξη από τους πολιτικούς.

Πάρα πολλοί ασθενείς, τεράστια ευθύνη

«Στη Γερμανία έχουμε κατά μέσο όρο 13 ασθενείς ανά νοσηλευτή, ενώ στην Ολλανδία, για παράδειγμα, υπάρχουν πέντε», εξηγεί ο Γκουτριέ. «Πώς μπορώ να αναλάβω μόνος μου την ευθύνη για 13 ασθενείς ταυτόχρονα και να παρέχω καλή φροντίδα;», αναρωτιέται.

Ωστόσο, τονίζει επίσης ότι οι νοσηλευτές είτε σε εξωτερικά ιατρεία είτε σε κλινικές βρίσκονται εδώ και χρόνια στα όριά τους. Οι συνθήκες στο χώρο της περίθαλψης πλήττουν περισσότερο την μεγαλύτερη ομάδα, τις γυναίκες, το ποσοστό των οποίων στα νοσηλευτικά επαγγέλματα υπερβαίνει τα 2/3. Πλήττεται δηλαδή εκείνη η ομάδα εργαζομένων, που δεν έχει την πολυτέλεια να ξεκουραστεί μετά από τη βάρδια, αλλά συχνά καλείται να φροντίσει επίσης παιδιά ή συγγενείς και στο σπίτι της.

Άννα Χεν

Επιμέλεια: Ευθύμης Αγγελούδης