Ξεκινά το brain gain Ελλήνων γιατρών από Γερμανία

Η απάντηση βγήκε μέσα από την καρδιά του. "Είναι ο νόστος του Οδυσσέα. Μείναμε 13 χρόνια στη Γερμανία, τώρα θέλουμε να επαναπατριστούμε, να μπουν τα παιδιά σιγά-σιγά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα". Ο γιατρός Πέτρος Πετρίδης, επιμελητής Ορθοπεδικής και Τραυματολογίας στο St. Anna Hospital της πόλης Χέρνε, από τις μεγαλύτερες κλινικές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, πήρε την μεγάλη απόφαση να επιστρέψει οικογενειακά στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που μεγάλωσε και σπούδασε ιατρική. "Εκεί έχω τη ζωή μου" λέει στη Deutsche Welle. „Αποφασίσαμε με τη σύζυγό μου να ακολουθήσουν τα παιδιά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ο γιος μου είναι 6 χρονών. Έχουμε και τους γονείς μας που θέλουν να βλέπουν τα παιδιά τους".

"Μονόδρομος" η επιστροφή στον ιδιωτικό τομέα

Μια δύσκολη απόφαση για όσους Έλληνες γιατρούς έκαναν κόπο για να μπουν στον γερμανικό τρόπο ζωής και εργασίας και βρίσκονται στο ζενίθ μιας επιτυχημένης καριέρας. Όχι όμως για τον Πέτρο Πετρίδη. Η πρώτη του εμπειρία με το ελληνικό σύστημα ήταν πολύ θετική. „Η Ελλάδα με εξέπληξε θετικά τα τελευταία χρόνια" μας είπε. " Ήθελα να κάνω αναγνώριση του επαγγέλματός μου στην Ελλάδα, στον ιατρικό σύλλογο. Κι όλα αυτά ηλεκτρονικά. Η διαδικασία διήρκεσε λίγες ημέρες. Την Κυριακή υπέβαλα την αίτηση, την Πέμπτη πήρα την έγκριση. Μέσα σε λίγες ημέρες όλα κύλησαν γρήγορα και ομαλά". Ο Έλληνας γιατρός χαρακτηρίζει παρόλα αυτά το βήμα αυτό ως "μετέωρο", γιατί η επιλογή του να ασκήσει το επάγγελμά του ιδιωτικά είναι γι αυτόν μονόδρομος λόγω των παθογενειών του ΕΣΥ. "Στην Ελλάδα αναγκαστικά θα ενταχθώ στον ιδιωτικό τομέα, θα κάνω το δικό μου ιατρείο, κάπως έτσι θα ξεκινήσω τα πρώτα μου βήματα. Είμαι σε αναζήτηση, αλλά πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά". Αρωγός σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα είναι η Ένωση Ελλήνων Ιατρών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας "Γένεσις", του γερμανικού κρατιδίου με πάνω από 130.000 Έλληνες, από τις μεγαλύτερες ελληνικές κοινότητες στην Ευρώπη. Ιδρύθηκε το 2015 από την ανάγκη κυρίως τελειόφοιτων γιατρών να φύγουν από την Ελλάδα της κρίσης και να αναζητήσουν πιο γρήγορα στη Γερμανία θέση ειδίκευσης. Σε αυτό ο Σύλλογος στάθηκε πολύτιμος αρωγός. Όχι μόνο βοήθησε νέους γιατρούς να ξεπεράσουν τα προβλήματα αναζήτησης ειδικότητας σε κατάλληλη κλινική μέχρι τον δαίδαλο της γερμανικής γραφειοκρατίας, αλλά βοηθά και όσους θέλουν τώρα να επιστρέψουν στην πατρίδα.

Όπως μας είπε ο Γιάννης Γιαννακόπουλος, πρόεδρος του Συλλόγου, αναπληρωτής διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής στο Δημόσιο Νοσοκομείο της πόλης Νέτεταλ: "Υποστηρίζουμε πάρα πολύ το brain gain, να επιστρέψουν δηλαδή τα μυαλά στην Ελλάδα. Σε αυτό συνεισφέρουμε όσο μπορούμε και με τη σχέση μας με ελληνικούς Ιατρικούς Συλλόγους, αλλά και με τη στήριξη των Ελλήνων ιατρών της Γερμανίας σε διάφορα θέματα, όπως εξειδικεύσεις που δεν αναγνωρίζονται στην Ελλάδα. Σε όλα αυτά προσπαθούμε πολύ σαν Σύλλογος να βοηθήσουμε στη μετάβαση των Ελλήνων γιατρών της Γερμανίας στην Ελλάδα". Σε εκδήλωση την περασμένη εβδομάδα στο πάντα φιλόξενο Γενικό Προξενείο του Ντίσελντορφ με οικοδεσπότη τον γενικό πρόξενο κ. Βασίλη Κοΐνη, υπεγράφη συμφωνία συνεργασίας του Συλλόγου με τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης. "Θέλουμε να βοηθήσουμε από τη δική μας πλευρά όσους θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα να ξεπεράσουν την ελληνική γραφειοκρατία" λέει ο Νίκος Νίτσας, πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου της συμπρωτεύουσας στη DW. "Να τους βοηθήσουμε να κάνουν το όνειρο της επιστροφής πραγματικότητα. Το επίπεδο παροχών στην Ελλάδα είναι υψηλό, το επίπεδο ζωής έχει διαφοροποιηθεί από ότι στο παρελθόν".

Για μια συνεργασία win-win και από τις δύο πλευρές κάνει λόγο ο Δημήτρης Τσάμης, πρώην πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. "Εκείνο που περιμένουμε είναι να έρθει στην Ελλάδα η γνώση και η εξειδίκευση όλων αυτών των συναδέλφων. Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε στην άρση γραφειοκρατικών κι άλλων εμποδίων, και στο μέλλον να αξιοποιηθεί η εμπειρία. Γιατί το ελληνικό σύστημα έχει αποδειχθεί ότι χωλαίνει και όσοι συνάδελφοι έχουν την εμπειρία, μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση του ελληνικού δημόσιου συστήματος που είναι αρκετά δύσκαμπτο και δυσλειτουργικό. Αλλά ο ιδιωτικός τομέας είναι ανοιχτός σε εκείνους που τολμούν και μπορούν και ξέρουν να ασκούν επιτυχημένα ιατρική. Άρα, όποιος θέλει να έρθει στην Ελλάδα έχει πεδίο δόξας λαμπρό, αλλά όποιος θέλει να έρθει και να ενταχθεί στο δημόσιο σύστημα, θα έχει περισσότερα βήματα να διανύσει".

"Δεν υπάρχει μυστική συνταγή για την επιτυχία"

Ωστόσο, ο πρωταρχικός στόχος του Συλλόγου παραμένει το Mentoring, η καθοδήγηση των νεώτερων γιατρών. Στην εκδήλωση πέντε καταξιωμένοι γιατροί στην ειδικότητά τους, όλοι αυτοδημιούργητοι, απάντησαν σε ερωτήματα που απασχολούν πολλούς απόφοιτους ιατρικής. Ο καθηγητής Ξενοφών Μπαραλιάκος,διευθυντής του κέντρου Ρευματολογίας στην πόλη Χέρνε, έδωσε έμφαση στη σημασία της επιστημονικής έρευνας για την καριέρα σε συνδυασμό και με την κλινική εμπειρία. Ο Χρήστος Κρόγιας, καθηγητής Νευρολογίας στο Ευαγγελικό Νοσοκομείο της ίδιας πόλης, εστίασε στη σημασία της πιστοποιημένης μετεκπαίδευσης. Ο καθηγητής Κώστας Γούσιας, διευθυντής Νευροχειρουργικής στο St. Marien Hospital στην πόλη Λίνεν, είπε ότι δεν υπάρχει μυστική συνταγή για την επιτυχία, θα πρέπει να αναγνωρίζει κανείς τα λάθη του και να γίνεται καλύτερος. Ο Δρ. Γιάννης Δημητρίου, διευθυντής της χειρουργικής κλινικής στο Sankt Marien Hospital στο Μπιρ και το St. Barbara Hospital στο Γκλάντμπεκ, συμβουλεύει να επιλέγει κανείς νοσοκομείο που να δίνει και ευκαιρίες μετεκπαίδευσης. Τέλος, η Δρ. Αλεξάνδρα Βαρθολομαίου, γυναικολόγος στο νοσοκομείο Bethanien στο Mερς, μετέφερε την εμπειρία και τις δυσκολίες του διπλού ρόλου μιας νέας μητέρας και γιατρού σε έναν απαιτητικό επαγγελματικό στίβο.

"Σας φάνηκε ενημερωτική η βραδιά"; ρωτήσαμε τον Συμεών Μπέκερ, που ξεκίνησε ειδικότητα ως Τραυματολόγος - Ορθοπεδικός. "Έχοντας δουλέψει ήδη ένα χρόνο στη Γερμανία, έχω βρει τις δικές μου απαντήσεις" μας είπε. "Ήρθα περισσότερο γιατί έχω πολλούς συναδέλφους στην Ελλάδα που θέλουν να έρθουν και ψάχνω καλύτερες απαντήσεις. Το θέμα της επιστροφής είναι καθαρά συναισθηματικό. Αντικειμενικά δεν έχω κανένα λόγο να γυρίσω, αλλά θέλω ωστόσο να γυρίσω οπωσδήποτε κάποια στιγμή". Ο Βασίλης Τόκης μόλις τελείωσε την Ιατρική στην Αλεξανδρούπολη. "Βρίσκομαι σε μεταβατικό στάδιο" λέει, "δεν έχω αποφασίσει εάν θα συνεχίσω εδώ. Βρήκα τη συνάντηση πολύ ενημερωτική. Πήρα απαντήσεις για κάποια πρώτα βήματα. Ο σύλλογος είναι πάτημα για μας, γιατί υπάρχει φόβος, πού πάμε, τί μας περιμένει, τί θα αντιμετωπίσουμε, τη γλώσσα, το άγνωστο. Πάντως εάν έρθω Γερμανία, κάποια στιγμή θέλω να επιστρέψω".

Ο νόστος του Οδυσσέα υπάρχει εν σπέρματι σε κάθε Έλληνα γιατρό που εργάζεται και σταδιοδρομεί στη Γερμανία, όσο υψηλή θέση κι αν έχει κατακτήσει. Όπως λέει ο χειρουργός Λεωνίδας Καραπάνος, διευθυντής του Τμήματος Νευροουρολογίας στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Κολωνίας, η απόφαση της επιστροφής είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων, όπως οικογένεια και συνθήκες εργασίας που να επιτρέπουν αξιοπρέπη διαβίωση και επαγγελματική εξέλιξη. Ωστόσο, παρά τις όποιες προόδους στην Ελλάδα χρειάζεται και πάλι προσαρμογή σε ένα άλλο σύστημα δουλειάς, νοοτροπίας, οργάνωσης, που να εγγυάται την αξιοκρατία, χωρίς να χρειάζεται να είσαι στο σύστημα ή να στηρίζεσαι σε οικογενειακές σχέσεις. Με την ελληνική δημόσια υγεία να παραμένει ο μεγάλος ασθενής που καθιστά "μετέωρο" κάθε βήμα επιστροφής. Τελικά το ΕΣΥ είναι ο εχθρός του εαυτού του...