Ο κόσμος πεινάει στο Αφγανιστάν

Ο Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ, περιέγραψε την κατάσταση στο Αφγανιστάν ήδη στα τέλη του περασμένου χρόνου ως «κόλαση επί της γης». Από τότε που οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία τον Αύγουστο του 2021, δεν υπήρξαν σχεδόν καθόλου πλέον αψιμαχίες, βομβαρδισμοί ή μάχες, όμως η κατάσταση της οικονομίας έχει καταβαραθρωθεί.

Εννέα στους δέκα Αφγανούς δεν έχουν αρκετά τρόφιμα, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ. Το Αφγανιστάν έχει 39 περίπου εκατομμύρια κατοίκους και οι μισοί χρειάζονται επειγόντως βοήθεια. Υπάρχει όμως έλλειψη χρημάτων. Μόνο σε δέκα εκατομμύρια ανθρώπους έγινε δυνατόν να δοθεί μέχρι στιγμής βοήθεια, δήλωσε η διευθύντρια του Επισιτιστικού Προγράμματος για το Αφγανιστάν, Μέρι Έλεν ΜακΓκρόαρτι, σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου στα τέλη Ιουλίου.

Θύματα κυρίως τα παιδιά

Τις συνέπειες υφίστανται κυρίως τα παιδιά. Σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF, πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά κάτω των πέντε ετών είναι τόσο υποσιτισμένα που χρειάζονται ιατρική περίθαλψη. Συχνά όμως δεν υπάρχει θεραπεία διότι και ο τομέας της υγείας καταρρέει.

Η Σαμίρα Αγέντ Ραχμάν μετά από επίσκεψη της σε νοσοκομείο στην επαρχία Πάκτια δήλωσε, μιλώντας στην DW: «Δεν υπήρχαν αρκετοί γιατροί, δεν υπήρχαν αρκετές νοσοκόμες. Οι γιατροί με τους οποίους μιλήσαμε δεν είχαν πάρει μισθό τους τελευταίους έξι μήνες. Οι θάλαμοι ήταν γεμάτοι γυναίκες που κρατούσαν υποσιτισμένα παιδιά στην αγκαλιά τους. Στην περίπτωση πρόωρων τοκετών, τρία βρέφη έπρεπε να μοιράζονται μια θερμοκοιτίδα», λέει η συνεργάτρια της ανθρωπιστικής οργάνωσης IRC.

Η χώρα πέρασε πολλές κρίσεις

Οι Αφγανοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν πολλές κρίσεις. Υπάρχει η καταστροφή δεκαετιών πολέμου. Εντωμεταξύ η κλιματική αλλαγή έχει εμφανείς συνέπειες σε μεγάλες περιοχές της χώρας εδώ και τρία χρόνια. Χωράφια έχουν ξεραθεί ενώ αλλού σημειώνονται πλημμύρες ή πέφτει χιόνι από τα μέσα Ιουνίου.

Για 20 χρόνια, η Δύση είχε εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό στο Αφγανιστάν. Στρατιωτικά, πολιτικά, σε θέματα συνεργασίας για αναπτυξιακή βοήθεια. Τα τρία τέταρτα των δημοσίων δαπανών καλύφθηκαν από τη διεθνή κοινότητα. Κατασκευάστηκαν δρόμοι, σχολεία, νοσοκομεία και εξασφαλίστηκε τη συντήρησή τους. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, η ροή του χρήματος διακόπηκε απότομα. «Υπήρχαν περίπου 400.000 εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, συν 200.000 στις δυνάμεις ασφάλειας», λέει η Ραχμάν. «Πολλές από αυτές τις θέσεις εργασίας έχουν εξαφανιστεί, η ανεργία βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο, όπως και ο πληθωρισμός», συμπληρώνει.

Οι Ταλιμπάν ήταν κάποτε πράγματι εταίροι των ΗΠΑ, όμως η σημερινή κυβέρνηση είναι διεθνώς μη αναγνωρισμένη και απομονωμένη και τις δυσμενείς συνέπειες υφίστανται κυρίως οι απλοί άνθρωποι.

Ματίας φον Χάιν

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου