Πόσο καλή είναι η συμφωνία απελευθέρωσης ομήρων;

Η Χαμάς απελευθέρωσε 24 ομήρους, οι οποίοι και μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ, ενώ 39 Παλαιστίνιοι, 24 γυναίκες και 15 παιδιά, ελευθερώθηκαν από τις ισραηλινές φυλακές. Κατά τη διάρκεια της τετραήμερης κατάπαυσης πυρός αναμένεται να απελευθερωθούν 50 όμηροι.

Κατά την tageszeitung σημαντικό ρόλο στην επίτευξη της συμφωνίας διαδραμάτισε το γεγονός ότι «το Ισραήλ στην παρούσα συγκυρία δέχθηκε τεράστια πίεση, τόσο στο εσωτερικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. […] Ταυτοχρόνως, λόγω των καταστροφικών ανθρωπιστικών συνθηκών και των χιλιάδων νεκρών πολιτών στη Γάζα, ο τρόπος δράσης του στρατού ήταν ολοένα και λιγότερο αποδεκτός».

Πάντως, ακόμη και αν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με το σχέδιο, η ZEIT ONLINE θεωρεί πως «παρ’ ότι μπορεί να ακουστεί κυνικό, ψυχρό και απάνθρωπο, […] η συμφωνία είναι κακή. Αποτελεί μία νίκη για τους τρομοκράτες της Χαμάς και όσους τους υποστηρίζουν στο Ιράν και το Κατάρ, αλλά και μια ήττα για το Ισραήλ. Οι επόμενες συμφωνίες θα παρατείνουν τον πόλεμο κατά εβδομάδες, μήνες, ίσως και χρόνια, ενδεχομένως επ' αόριστον. Με αυτές δίνεται το μήνυμα σε όλους όσους μισούν τους Εβραίους ότι η ισραηλινή κυβέρνηση μπορεί να εκβιαστεί με τη σύλληψη ομήρων».

Η παράταση του πολέμου είναι κάτι που ικανοποιεί τους ηγέτες της Χαμάς, καθώς «η επιβίωση γίνεται συνώνυμο της νίκης». Εξάλλου, «το διεθνές χρηματοοικονομικό οικοδόμημα της οργάνωσης, το οποίο διαχειρίζονται καταριανές και τουρκικές τράπεζες, παραμένει άθικτο. Μπορούν να στρατολογούνται και να πληρώνονται καινούργιοι μαχητές» αλλά και να εξασφαλίζονται οι προμήθειες όπλων, τη στιγμή που η Γάζα θα παραμένει βυθισμένη στην αθλιότητα.

Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει τις επιθέσεις για τουλάχιστον δύο ακόμη μήνες. «Η παρόρμηση αυτή του Ισραήλ είναι κατανοητή», σχολιάζει το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND). «Η χώρα θέλει να επιδείξει τη δύναμή της, ώστε να μη φανεί ως εύκολη λεία […] Την ίδια στιγμή, όμως, είναι σημαντικό να κρατά κανείς κατά νου ότι οι υπόγειες σήραγγες της Χαμάς μπορεί και να καταστραφούν, όμως ο φόβος και η απελπισία θα ενισχύσουν τη ριζοσπαστικοποίηση». Το RND τονίζει πως «η κατάπαυση του πυρός και η απελευθέρωση των ομήρων αποτελούν σημαντικά και σωστά βήματα […] Ωστόσο, οι φορείς τόσο στο Ισραήλ, όσο και στον αραβικό κόσμο, θα πρέπει […] να χτίσουν πάνω σε αυτό».

Το «φαινόμενο Κασσελάκη» προβληματίζει

Στη διαδικτυακή γερμανική της έκδοση η Le Monde diplomatique δημοσιεύει εκτενές αφιέρωμα αναφορικά με το «φαινόμενο Κασσελάκη» και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο συντάκτης παρατηρεί πως «κατά τις τέσσερις εβδομάδες από την εμφάνιση του Κασσελάκη μέχρι και την εκλογική του επικράτηση δεν ειπώθηκε τίποτα ουσιαστικό αναφορικά με το πολιτικό του πρόγραμμα. Έγινε γνωστό το ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι έχει ως σύντροφο έναν νεαρό ονόματι Τάιλερ. Μαθεύτηκε σύντομα σε ποιο γυμναστήριο προπονείται και τι κάνει ο σκύλος του. Αλλά, ακόμη και για τον επαγγελματικό του βίο κατά την τελευταία δεκαετία, έγινε γνωστό μονάχα ό,τι μπορούσε να εξωραΐσει το προφίλ του».

Όσον αφορά δε την εσωκομματική διαχείριση του Κασσελάκη, φαίνεται πως ο τελευταίος «είτε δεν γνωρίζει το καταστατικό του κόμματός του είτε το θεωρεί κατά βούληση ελαστικό». Επιπλέον, κατά τη Le Monde diplomatique «ο Κασσελάκης έχει οξύνει τις εσωκομματικές διαφορές, υιοθετώντας μία ρητορική που προσιδιάζει στη λαϊκιστική δημαγωγία του Κρητικού μέντορά του Παύλου Πολάκη».

Ο Κασσελάκης φαίνεται να οραματίζεται «ένα κόμμα που θα είναι του χεριού του: χωρίς [εσωκομματική] αντιπολίτευση και χωρίς την οποιαδήποτε συζήτηση αναφορικά με την προκαθορισμένη γραμμή της παράταξης. Αυτό καταδεικνύει και η δήλωσή του πως στο μέλλον μονάχα οι έμπιστοί του θα μπορούν να υπολογίζουν σε μία θέση στη Βουλή».

Ταυτοχρόνως αντιλαμβάνεται κανείς πως «μία κατακερματισμένη αριστερά είναι δώρο εξ ουρανού (διά χειρός Στέφανου Κασσελάκη) για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη», η οποία εξακολουθεί να έχει ιδιαίτερα ευρύ προβάδισμα στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, «παρ' ότι μόλις το 40% των ψηφοφόρων είναι ικανοποιημένο με την πολιτική της. Και παρ' ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε κατά τις κρίσεις και τις καταστροφές των τελευταίων έξι μηνών τόσες πολλές αδυναμίες και υπέπεσε σε τόσα πολλά λάθη, ώστε να έχει καταρρεύσει προ πολλού ο μύθος περί ενός άψογα οργανωμένου κράτους. Όμως στο άμεσο μέλλον η αριστερά αναμένεται να απασχολείται με το πώς θα περιμαζέψει τα δικά της συντρίμμια».