Στο προσκήνιο και πάλι ο Χουάν Γκουαϊδό

Τη στήριξη του υπόλοιπου κόσμου συνεχίζει να αναζητεί ο Χουάν Γκουαϊδό. Ένα χρόνο μετά την αυτοανακήρυξή του σε μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας προκαλώντας ανοιχτά τον πρόεδρο Μαδούρο, ο νεαρός βουλευτής θέλει να αφήσει πίσω του την τροπική θλίψη του Καράκας και να περιηγηθεί στην κοσμική Ευρώπη. Λονδίνο, Βρυξέλλες, Νταβός, μάλιστα στο Νταβός συναντάται αύριο με τον έλληνα πρωθυπουργό. Αυτοί είναι οι σταθμοί, αλλά τίποτα και κανείς δεν του θυμίζει ότι παρά τις μαζικές διαδηλώσεις, τις συναυλίες αλληλεγγύης και τη διεθνή στήριξη, δεν κατάφερε να εκπαραθυρώσει τον Νικολάς Μαδούρο από το προεδρικό μέγαρο Μιραφλόρες.  

Παιγνίδια εξουσίας

Τώρα ο  Γκουαϊδό επιχειρεί να στήσει νέες συμμαχίες και να τολμήσει μια νέα αρχή. «Το 2019 αναπτύξαμε τις ικανότητές μας και μάθαμε πολλά, αυτή τη χρονιά είναι χρονιά δράσης» ανακοινώσε πριν αναχωρήσει για την Ευρώπη. «Είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε ελευθερία για την πατρίδα μας, αλλά δεν είναι εύκολο. Θα κοστίσει πολλές προσπάθειες, αλλά θα το καταφέρουμε, όποιο κι αν είναι το κόστος». Ήταν ακριβώς πριν ένα χρόνο όταν υπό τις επευφημίες των οπαδών του ο Γκουαϊδό αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας και αμφισβήτησε ανοιχτά τη νομιμότητα των προεδρικών εκλογών, που ανέδειξαν και πάλι πρόεδρο τον Μαδούρο. Σχεδόν 60 χώρες τον αναγνώρισαν ως νόμιμο μεταβατικό πρόεδρο, οι ΗΠΑ και η ΕΕ επέβαλαν κυρώσεις εναντίον της κυβέρνησης και με τη βοήθεια στρατιωτών που άλλαξαν στρατόπεδο, μπόρεσε ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπεζ να βγει από το καθεστώς της κατοίκον κράτησης.

Όμως ο Γκουαϊδό δεν κατάφερε να επιφέρει το αποφασιστικό πλήγμα στον Μαδούρο. Ο πανίσχυρος στρατός συνεχίζει να τον στηρίζει και οι μαζικές διαδηλώσεις εναντίον του έχασαν δυναμική. Η αστυνομία και η εισαγγελία χρησιμοποιούν μεθόδους, όπως έρευνες, συλλήψεις και κατηγορίες για να συνθλίψουν την αντιπολίτευση. Πάλι ο Νικολάς Μαδούρο συνεχίζει το παιγνίδι εξουσίας και ο Γκουαϊδό δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί κάποιο μομέντουμ. «Η πάλη για τη δημοκρατία δεν γνωρίζει μομέντουμ, ψάχνουμε για δρόμους, εναλλακτικές και μαζεύουμε δυνάμεις» είπε πρόσφατα σε συνάντηση με τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μαικ Πομπέο στη Κολομβία. Τελευταία φαίνεται ότι ο πρόεδρος Τραμπ έχασε το ενδιαφέρον του για τη Βενεζουέλα λόγω έλλειψης προόδου, αλλά ο Πομπέο συνεχίζει να του στηρίζει να νώτα. Και όπως είπε, «ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει τον λαό της Βενεζουέλας στις προσπάθειές του να αποκαταστήσει τη δημοκρατία και να τερματίσει την τυραννία του Μαδούρο».

Πολιτική συμφωνία

Ποια είναι όμως η κατάσταση στον λαό; Την ώρα που Μαδούρο και Γκουαϊδό διαγκωνίζονται για την εξουσία, οι άνθρωποι αγωνίζονται για να επιβιώσουν. Η χώρα με τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα στον κόσμο αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση. Συνάλλαγμα δεν υπάρχει, το εθνικό νόμισμα είναι ακριβοθώρητο, τρόφιμα, φάρμακα και είδη της καθημερινής ανάγκης εισάγονται. Κάθε τόσο κόβεται το ηλεκτρικό και 4,5 εκ. από τα 30 εκατομμύρια κατοίκων βρίσκονται στο εξωτερικό.  «Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη φαρμάκων» λέει η 56χρονη Ντάλια Όρτιζ που εργάζεται ως καθαρίστρια στο Καράκας. Υποστηρίζει τον Γκουαϊδό και εύχεται να πέσει ο Μαδούρο. «Πρέπει να διεκδικήσουμε την ελευθερία μας, η χώρα μας είναι στα χέρια της Κούβας, της Κίνας και της Ρωσίας, δεν πρέπει να το επιτρέψουμε». Αλλά και η συνταξιούχος Ελίζαμπεθ Ροντρίγκες θέλει έξοδο από την κρίση με την αλλαγή της κυβέρνησης. Η Μίριαμ Μπολίβαρ βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, Υποστηρίζει την κυβέρνηση Μαδούρο και κάνει λόγο για πόλεμο των ιμπεριαλιστών και των φασιστών που τους υπηρετούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάσταση βρίσκεται σε αδιέξοδο. Ο Μαδούρο είναι διεθνώς απομονωμένος και βρίσκεται στην εξουσία χάρη στην υποστήριξη των ισχυρών στρατηγών του.

Ο Γκουαϊδό από τη πλευρά του διαθέτει πρόσβαση σε κυβερνητικούς λογαριασμούς της βενεζουελανής κυβέρνησης στις ΗΠΑ και στέλνει πρέσβεις σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά μέσα στη χώρα δεν μπορεί να ορθοποδήσει στην εξουσία.  Αναλυτές του Ερευνητικού Ινστιτούτου Crisis Group θεωρούν ότι η Βενεζουέλα χρειάζεται επειγόντως πολιτική συμφωνία για να μπει η βάση για οικονομική ανάκαμψη και ανοικοδόμηση των θεσμών της. Την ημέρα της εξέγερσής του δεν θέλει ο Γκουαϊδό να την περάσει στη Βενεζουέλα, γιατί θα γίνονταν ολοφάνερο πόσο ισχνός είναι ο απολογισμός των πεπραγμένων του. Αντ΄ αυτού πήρε τα ηνία στα χέρια και παραβλέποντας την απαγόρευση εξόδου, επισκέπτεται συμμάχους στην μακρινή Ευρώπη. Μόνο που ο αγώνας εξουσίας γίνεται στο Καράκας και όχι στα πίσω δωμάτια του Λονδίνου, των Βρυξελλών και του Νταβός.

Ντένις Ντίτμαν

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου