Φρενάρει η βιομηχανία τα ηλεκτροκίνητα;
2 Απριλίου 2019Η Νορβηγία θεωρείται πρωτοπόρα στην ηλεκτροκίνηση: πάνω από το 30% των καινούριων Ι.Χ. που ταξινομήθηκαν πέρσι στη χώρα ήταν ηλεκτροκίνητα. Και η τάση είναι ανοδική, επισημαίνει ο εκπρόσωπος του νορβηγικού Συνδέσμου Ηλεκτροκίνησης Πέτερ Χάουγκνελαντ: «Για φέτος αναμένουμε ότι το ποσοστό των οχημάτων με μηδενικούς ρύπους θα ανέλθει στο 50%». Στη Γερμανία η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Σύμφωνα με την αρμόδια Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ταξινόμησης, πέρσι από τα 46,5 εκατομμύρια Ι.Χ. μόλις τα 53.861 ήταν αμιγώς ηλεκτρικά. Ο βασικός λόγος; Το υψηλό κόστος αγοράς.
Όταν η νορβηγική κυβέρνηση παρουσίασε πριν από τρία χρόνια τα σχέδιά της για τη χορήγηση από το 2025 νέων αδειών κυκλοφορίας σε καινούρια οχήματα μόνον υπό την προϋπόθεση ότι είναι ηλεκτροκίνητα, οι περισσότεροι ειδικοί έκαναν λόγο για ένα υπερφιλόδοξο και μάλλον ανέφικτο στόχο. Ωστόσο οι εξελίξεις τους διέψευσαν. «Εάν φτάσουμε φέτος το 50% τότε η πιθανότητα να φτάσουμε το 2025 το 100% είναι μεγάλη», εκτιμά ο Πέτερ Χάουγκνελαντ.
Κίνητρα για αγορά ηλεκτροκίνητων
Η μετάβαση από τις μηχανές καύσης στα ηλεκτροκίνητα είναι ένα από τα μέτρα που λαμβάνει η Νορβηγία για να πετύχει τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα. Σήμερα η χώρα καλύπτει ήδη το 95% των ενεργειακών της αναγκών από την υδροηλεκτρική ενέργεια. Συνεπώς το ρεύμα που χρειάζονται τα ηλεκτροκίνητα οχήματα για να κινηθούν είναι ως επί το πλείστον «πράσινο». Επιπλέον, χάρη στις κρατικές επιδοτήσεις τα ηλεκτροκίνητα Ι.Χ. είναι συχνά πιο φθηνά από τα συμβατικά, τόσο στην αγορά όσο και στη λειτουργία τους. Το δε γεγονός ότι η ίδια η Φινλανδία δεν διαθέτει δική της αυτοκινητοβιομηχανία διευκολύνει τη μετάβαση αφού δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα του κλάδου, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη Γερμανία. Αφετέρου όμως είναι εξαρτημένη από αυτή για να πετύχει τους περιβαλλοντικούς της στόχους. «Υπάρχει τεράστια ζήτηση και για πολλά μοντέλα υπάρχει μακρά λίστα αναμονής, ειδικά για εκείνα με μεγάλη αυτονομία, εξηγεί ο Πέτερ Χάουγκνελαντ και προσθέτει: «Εάν δεν μπορέσει να αντεπεξέλθει η βιομηχανία, τότε κινδυνεύει ο στόχος του 2025».
Πολλοί έμποροι αυτοκινήτων στο Όσλο είναι ήδη απελπισμένοι. «Οι περισσότεροι πελάτες πρέπει να περιμένουν μέχρι και δυο χρόνια για να πάρουν το αυτοκίνητό τους», λέει ο Χαλγκέιρ Όλσεν, πωλητής στην αντιπροσωπεία της KIA, Bertel O. Stehen. «Δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στη ζήτηση, δεν υπάρχουν αρκετά αυτοκίνητα». Σχεδόν 7.000 Νορβηγοί είναι σε λίστα αναμονής για το Kia Niro και μόλις 2.000 αναμένεται να παραλάβουν φέτος το νέο τους αυτοκίνητο. Η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που στο μεταξύ «πωλούνται» θέσεις στις λίστες αναμονής: έναντι 5.000 ευρώ μπορεί να δει κανείς το όνομά του στις πρώτες θέσεις. Η ευθύνη γι΄ αυτή την κατάσταση βαραίνει αποκλειστικά την αυτοκινητοβιομηχανία, τονίζει ο Όλσεν: «Προτιμούν να μας πουλάνε βενζινοκίνητα και πετρελαιοκίνητα και γι΄ αυτό παράγουν λιγότερα ηλεκτροκίνητα». Η αυτοκινητοβιομηχανία επιβραδύνει σκοπίμως τη μετάβαση στην πράσινη καθαρή ενέργεια, όπως λέει.
Έλλειψη μπαταριών;
Διαφορετική εικόνα δίνει ο επίσημος αντιπρόσωπος των VW και Audi στη Νορβηγία, Moller bil. «Πέρσι υπήρξαν όντως προβλήματα στις παραγγελίες», αλλά φέτος ο χρόνος αναμονής έχει ομαλοποιηθεί, δηλώνει η εκπρόσωπος της επιχείρησης Ανίτα Σβάνες. Και η BMW διαβεβαιώνει ότι τα νέα οχήματα παραδίδονται εντός 2-3 μηνών.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες είναι οι μπαταρίες των ηλεκτροκίνητων. Μέχρι και σήμερα ακόμη και η πρωτοπόρα στα αυτοκίνητα Γερμανία δεν κατασκευάζει δικές της μπαταρίες αλλά τις εισάγει κυρίως από ασιατικές χώρες. Αυτό ανεβάζει φυσικά το κόστος των ηλεκτροκίνητων και περιορίζει το κέρδος των αυτοκινητοβιομηχανιών.
Πάντως, όπως εκτιμούν ειδικοί, ένας από τους κύριους λόγους που η αυτοκινητοβιομηχανία φαίνεται να καθυστερεί σκοπίμως τη μετάβαση σε φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα είναι και η διαφαινόμενη απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Σε σύγκριση με ένα συμβατικό Ι.Χ. με μηχανή καύσης η κατασκευή ενός ηλεκτροκίνητου απαιτεί 30% λιγότερες ώρες εργασίας.
Τ. Στρύκελνμπεργκ / Ζ. Χαρμς (dpa)
Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης