آیا محدودیت صدور ویزا تأثیری بر طالبان دارد؟

 افزایش روز افزون محدودیت ها علیه زنان از سوی طالبان، واکنش های گسترده جهانی را در پی داشت. در تازه ترین مورد وزارت امور خارجه ایالات متحده امریکا محدودیت های صدور ویزا را برای مقامات و افراد حامی طالبان وضع کرده است.

انتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده امریکا روز سه شنبه (۱۱ اکتوبر ۲۰۲۲) اعلام کرد که افغانستان یگانه کشور در جهان است که در آن دختران از رفتن به مکتب ثانوی منع شده اند.

بلیکنن به مناسبت روز جهانی دختر گفت: «حالا اعلام می کنم که بر اعضای فعلی و قبلی طالبان و آن عده افرادی که در سرکوب زنان و دختران مسئول هستند، محدودیت صدور ویزا وضع می کنیم.»

بیشتر بخوانید: سازمان ملل می‌خواهد ممنوعیت سفر رهبران طالبان را از سر گیرد

اما طالبان در واکنش به این اعلامیه امریکا گفته اند که مقامات طالبان نیازی به سفر به امریکا نمی بینند. 

بلال کریمی، یکی از سخنگویان طالبان به دویچه وله گفت: «سیاست‌های انزواگرانه و تکرار تجربه‌های شکست خورده به نفع هیچ طرف نیست.» به گفته این سخنگوی طالبان، راه حل همه نگرانی ها گفتگو و تفاهم است. 

سوال اساسی این است که تعزیرات جدید امریکا تا چه اندازه ای واقعاً بر سفرهای خارجی افراد طالبان محدودیت وضع می کند. ظاهراً طالبان زیاد نگران این محدودیت ها نیستند.

بلال کریمی گفت: «روابط با کشورهای دیگر وجود دارد و این روابط در حال گسترش است. اما وزیر امور خارجه امریکا از سایر کشورها نیز خواست تا همین اقدام را انجام دهند.»

شماری از آگاهان از اعمال محدودیت های جدید بر رهبران طالبان به دلیل نقض حقوق بشر و حقوق زنان از سوی این گروه، استقبال می کنند. 

حکمت الله حکمت، تحلیلگر مسایل بین المللی به دویچه وله گفت: «افغان ها از تصمیمات اخیر ایالات متحده برای اعمال تحریم ها علیه مقامات طالبان که متهم به بستن مکاتب دخترانه و ارتکاب نقض جدی حقوق بشر اند، استقبال می کنند.» به گفته آقای حکمت، اکثریت مردم افغانستان معتقدند که چنین مقامات طالبان باید با اقدامات جدی تری روبرو شوند.

بیشتر بخوانید:خواست طالبان از سازمان ملل: از اعمال تحریم به عنوان اهرم فشار استفاده نکنید

با وجودی که در بیانیه وزارت امور خارجه امریکا نامی از مقام های طالبان ذکر نشده است، اما تأکید شده است که محدودیت ها شامل اعضای سابق و فعلی و اعضای نزدیک خانواده های کسانی می شود که در سیاست های سرکوب زنان و دختران دست دارند.

طارق فرهادی، آگاه مسایل سیاسی به دویچه وله گفت: «مقامات فعلی طالبان نمی خواهند به امریکا سفر داشته باشند اما در این بسته تعزیری، طالبان سابق شامل اند، کسانی که به گونه ای به طالبان کمک کرده و حتی اعضایی خانواده آنها. در کل تحریمات به گونه ای است که خود امریکا تصمیم می گیرد که به چه کسی ویزا بدهد به کی ندهد. امریکا برای فشار آوردن جز این، وسیله دیگری ندارد.» فرهادی می گوید هدف اعلام چنین تحریم ها کسب رضایت فعالانی که برای حقوق زنان در آن کشور تلاش می کنند و همچنان رضایت متحدین اروپایی امریکا.

عزیز معراج، تحلیلگر روابط بین الملل و دیپلومات پیشین در لندن امریکا را به سیاست دوگانه در قبال طالبان متهم می کند. او گفت: «امریکا از یک سو خواهان تعامل با طالبان است و تاکید دارد در صورتی که (طالبان) شرایط آنان را پوره کنند، حتی می خواهند حکومت شان را به رسمیت بشناسند، و از طرف دیگر تحریم می کنند و فشار وارد می کنند. وضع تحریم به معنی این است که امریکا می خواهد طالبان را سر میز مذاکره بکشانند و موافقتنامه دوحه را که امضا کرده اند، تطبیق کنند.»

به باور وی ملاقات مقامات امریکایی و طالبان در دوحه نشان می دهد که چنین تحریمات تاثیری ندارد. به گفته او، «هر وقت که امریکا بخواهد می تواند در هر کشوری با سران طالبان دیدار داشته باشد و این در کنترول امریکاست. از سوی هم به نام های مختلف هفته وار میلیون ها دالر را به حکومت طالبان مساعدت می کنند. و این مردم است که از چنین وضعیت به شدت متاثر می شوند.» 

پیش از اعلام بسته تحریمی ایالات متحده امریکا، شورای امنیت نتوانست در مورد تمدید معافیت سفر مقام های طالبان از تحریم ها به توافق برسد و این معافیت پایان یافت.