بیوههای نظامیان سابق افغان در پاکستان از اخراج ترس دارند
۱۴۰۲ آبان ۹, سهشنبهبیوه یکی از منسوبین نیروهای امنیتی حکومت قبلی به اسم مستعار رخسار میگوید که شوهرش در افغانستان به اثر انفجار ماین جاسازی شده در موتر حاملش در ولایت پکتیا کشته شده بود.
این خانم میگوید یکسال را با هویت نامعلوم زیر سلطه طالبان در افغانستان زندگی کرد تا بالاخره در تلاشیهای خانه به خانه توسط طالبان شناسایی و تهدید لفظی شدند و بعد از آن خود و فرزندان خود را در معرض تهدید طالبان احساس میکند.
او میگوید: »دولت قبلی هر شش ماه و یکسال بعد معاش شوهرم را پرداخت میکرد که گذران من و اولادهایم می شد... اما حکومت طالبان معاش شوهرم را قطع کرد. یکسال را در افغانستان به سختی سپری کردم، اولادهایم از ترس به مکتب رفته نمیتوانستند».
منظور او کمک پولی است که تحت عنوان معاش تقاعدی از سوی دولت پیشین به خانواده کشته شدگان نیروهای امنیتی داده میشد.
او اکنون در پاکستان بولانی فروشی میکند تا مصارف زندگی خود و دو فرزند ۱۰ و ۱۲ سالهاش را تامین کند. رخسار میافزاید: «بولانی را در پارکها میبرم تا به فروش برسد، اما بعضی وقتها سودا نمیشود، وضعیت زندگی ما بسیار خراب است و شب و روز را به دشواری سپری میکنیم.»
مرتبط: «پاکستان افغانهای در معرض خطر را شناسایی و محافظت کند»
این زن بیوه میگوید به دلیل مشکلات اقتصادی نتوانسته ویزای خود و فرزندانش را در پاکستان تمدید کند. او در پهلوی این همه فشارها، اکنون نگران اخراج اجباری مهاجرین غیرقانونی از پاکستان است. رخسار میگوید اگر دوباره به کشورش بازگشت داده شود، زندگی آنان با خطر مواجه خواهد شد.
او میگوید: «با ویزای سه ماهه وارد پاکستان شدیم و اکنون اعتبار آن به پایان رسیده است، چون توانایی تمدید ویزای جدید برای خود و اولادهایم را نداشتم... حالا نگران زندگی و سرنوشت سیاه خود و اولادهایم هستم که چگونه ادامه بدهیم.»
رخسار از محدود خانمهای است که موفق شده است به پاکستان فرار کند. اکثریت زنان همسرنوشت او در افغانستان مانده اند و زیر فشارهای شدید به شمول وضعیت خراب اقتصادی قرار دارند.
مرتبط: پاکستان: بازداشت مهاجران غیر قانونی از فردا آغاز می شود
محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان بر زنان، بیوهها را در وضعیت شدیداً آسیبپذیر قرار داده است. آنها دیگر زمینههای کاری ندارند تا در داخل افغانستان امرار معاش کنند.
بیوهها در داخل افغانستان به صورت عمومی وضعیت خوبی ندارند و بیوههای نیروهای امنیتی سابق به دلیل این که شوهران شان در گذشته در برابر طالبان جنگیده اند وضعیت به مراتب وخیمتر دارند.
یک بیوه دیگر نیروهای امنیتی سابق به اسم مستعار فریده میگوید که شوهرش را طالبان در جریان انجام وظیفه در ولایت قندوز ترور کردند. او میگوید که به پاکستان مهاجرت کرده است تا از ازدواج اجباری با یک عضو طالبان فرار کند.
مرتبط: زن آباد، تپه بیوهها در شهر کابل
فریده میگوید: «خودم شاهد هستم که در قریه پهلوی ما طالبان سه بیوه نظامیان سابق را به خود نکاح کرده و آنان را شکنجه میکنند. حالا من زیر فشار هستم تا با یک عضو طالبان ازدواج کنم، اما من نمیخواهم سرنوشت اولادهایم خراب شود. جایی هم برای فرار ندارم، هیچ کسی را هم ندارم که من را همکاری کند... اگر قبول نکنم اولادهایم را خواهند کشت».
این خانم بیوه میافزاید: «پول کرایه، ویزا و مصارف زندگی را نداشتم که به کشور دیگر بروم... اولادهایم آنقدر بزرگ نیستند که همراهم همکاری کنند. طالبان زنان بدون محرم و به خصوص بیوههای نظامیان سابق را مجبور میکنند که با آنان ازدواج کنند.»
این اظهارات به صورت مستقلانه قابل تائید نیستند. هرچند گزارشهایی از افزایش تعدد زوجات در میان مقامهای طالبان وجود دارد، اما طالبان به صورت رسمی هرگونه بدرفتاری با نیروهای سابق و خانوادههای آنها را رد میکنند.
به مهلت تعیین شده پاکستان تنها یک روز مانده است و سرفراز بوگتی وزیر داخله موقت این کشور گفته که کشورش برنامهای برای تمدید این مهلت ندارد.
در این طرح پاکستان هیچ گونه استثنایی در نظر گرفته نشده است و اسلام آباد تاکید کرده است که همه مهاجران بدون مدرک را اخراج میکند.