تب کریمه کنگو در افغانستان 8 قربانی گرفته است

این مرض در افغانستان ناشناخته است ولی در کشورهای افریقای جنوبی و برخی کشورهای آسیایی شایع بوده است. داکتران در افغانستان از این مرض (Crimean-Congo haemorrhagic fever) به عنوان "تب خون دهنده" نیز یاد می‌کنند. عامل اصلی این مرض حشره مضری به نام کنه است. وقتی کنه کسی را بگزد ممکن است که شخص به مرض کنگو مبتلا شود.

مالداران و قصاب‌ها بیشتر در معرض ابتلا به این مرض قرار دارند. تماس با خون و افرازات حیواناتی مانند گوسفند و بز نیز می‌تواند سبب مبتلا شدن انسان‌ها به تب کنگو شود. این مرض از طریق حیوان به انسان و انسان به انسان انتقال می‌یابد.

نشانه‌ها و علایم ابتدایی

نشانه‌های ابتدایی این مرض پس از دو الی ده روز بروز می‌کند. شخصی که به این مرض مبتلا می‌شود در ابتدا سردردی و تب شدید را احساس می‌کند. همچنین درد معده و امعا، کمردردی و درد عضلات نیز نشانه‌های اولیه این مرض هستند.

با پیشرفت مرض کنگو، شخص به خون‌ریزی مبتلا می‌شود. خون‌ریزی از بینی و خونریزی از محلی که کنه شخص را گزیده غیرقابل کنترول می‌شود.

وحیدالله مایار سخنگوی وزارت صحت عامه افغانستان به دویچه وله گفت: «در سال 2015 تاکنون ما 35 قضیه مشکوک داشتیم که ده واقعه آن تایید شده است. این واقعات در ولایات هرات، کابل و ننگرهار دیده شده است.»

پیشگیری و تداوی

مقام‌ها در وزارت صحت عامه می‌گویند این مرض در صورتی قابل علاج است که پیش از رسیدن مرض به مراحل پیشرفته تداوی شود. داکتران در ابتدا تلاش می‌کنند تا از لخته شدن خون مریض جلوگیری کنند. ویروس مرض کنگو می‌تواند به گرده و جگر نیز صدمه بزند و داکتران در گام نخست به اعاده آب و مواد نمکی بدن اقدام می‌کنند.

مایار گفت برای پیشگیری از این مرض وزارت صحت عامه تلاش دارد تا مردم را از علایم آن آگاه سازد و به داکتران نیز آموزش داده می‌شود تا برای نجات جان مریضان تلاش کنند: «اول از همه آگاهی عامه است تا مردم در مورد مرض آگاه شوند. وزارت در این راستا کارهایی انجام داده و همچنین داکتران آموزش داده شده اند تا در صورتی که با چنین مرضی روبرو می‌شوند آن را تداوی کنند.»

در صورتی که داکتران معالج هنگام معاینه و معالجه مریض وسایل محافظتی نداشته باشند ممکن است به این مرض مصاب شوند. مایار گفت که هماهنگی‌هایی با وزارت زراعت نیز صورت گرفته است تا برای پیشگیری از این مرض کارهایی انجام شود.

سخنگوی وزارت صحت عامه می‌گوید مالداران، ‌چوپان‌ها و قصابان در معرض مستقیم ابتلا به این مرض قرار دارند. او می‌گوید در صورتی که این افراد با تب، سردردی یا خون‌ریزی مبتلا ‌شوند باید به زودی نزد داکتر مراجعه کنند و یا خود را به مراکز صحی برسانند.

دواپاشی حیوانات، استفاده از دستکش در هنگام ورود به طویله یا تماس با حیوانات، پوشیدن موزه و جلوگیری از ورود کنه به خانه‌ها راه‌های پیشگیری از این مرض هستند.

وزارت صحت عامه می‌گوید که احتمال مرگ و میر ناشی از این مرض در کشورهای مختلف متفاوت است، چنانچه افراد مبتلا از 9 تا 50 فیصد در معرض مرگ ناشی از این مرض قرار دارند.