تصویر: صنعت سنتی افغانستان در حال محو شدن

صنعت شیشه سازی در کنار سایر هنرها و صنعت های دیرینه هرات باستان جایگاه و قدامتش را دارد، اما این کار رفته رفته به فراموشی سپرده شده است. تهیه گننده: شعیب تنها/هرات

غلام سخی استاد این صنعت، در گرمای ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد مصروف ساختن ظروف شیشه ای می باشد. او می گوید که حدود ۵۰ سال از زندگی اش را در کنار کوره های داغ برای ساختن ظروف شیشه ای سنتی که نمایانگر بخشی از فرهنگ شهرش می باشند، سپری کرده است.

درین کارخانه که در جوار قلعه اختیار الدین یا ارگ هرات موقعیت دارد صنایعی تزئینی چون پیاله، قندان، گلدان یا شمعدان های لاجوردی رنگ و همچنان برخی ظروف غذاخوری تولید می شود که با مینیاتوری های زیبا آراسته شده اند.

سخی باید در شیشه ای که با دمای بالاتر از هزار درجه سانتی گراد ذوب شده با قدرت بدمد و با هنری که دارد آن را شکل دهد.

این کار برای سخی آسان نیست. وی به انرژی و حوصله زیادی نیاز دارد تا بتواند کارش را موفقانه انجام دهد. کوچکتری اشتباه تمام روند را بی ثمر می سازد.

تولیدات این صنعت در گذشته در خانه افغان ها نیز به وفور دیده می شد؛ اما حالا به فراموشی سپرده شده و جای شان را اجناس شیشه ای امروزی گرفته اند که اکثرا از خارج وارد می گردند و قیمت ارزانی هم دارند.

این حرفه در هرات و در دوران سلطنت تیموریان رونق زیادی یافت و به دیگر شهرها نیز گسترش یافت. حالا حاجی سلطان احمد حمیدی یگانه شیشه فروش شهر که مالک تنها کارگاه شیشه سازی هرات سنتی نیز هست، از مقامات خواهان توجه به این صنعت رو به فراموشی است. مشتریان او حالا تنها گردشگران خارجی هستند.