دیوار مرزی ترکیه برای جلوگیری از ورود مهاجران افغان

مقام‌های ترکیه بعد از آن تلاش‌ها برای ایجاد دیوار مرزی را شدت بخشیدند که طالبان در افغانستان پیشروی کرده و هفته گذشته موفق به تصرف کابل شدند. ترکیه از قبل میزبان نزدیک به چهار میلیون مهاجر سوریایی است.

اعمار دیوار مرزی در مرز میان ترکیه و ایران در سال ۲۰۱۷ شروع شد و مقام‌های این کشور در نظر دارند که تا آخر امسال به امتداد ۶۴ کیلومتر دیگر دیوار مرزی اعمار کنند. از حدود ۵۶۰ کیلومتر خط مرزی دیگر قرار است با کندن خندق، نصب سیم خاردار و گزمه‌های امنیتی محافظت شود.

محمد امین بیلمز، والی ولایت مرزی وان به خبرگزاری رویترز گفت: «ما می‌خواهیم به تمام جهان نشان بدهیم که مرزهای ما قابل عبور نیستند. بزرگ‌ترین آرزوی ما این است که موج مهاجرت افغان‌ها به وجود نیاید.»

ترکیه تنها کشوری نیست که در تلاش ایجاد موانع مرزی می‌باشد؛ همسایه‌اش یونان نیز حصار مرزی ۴۰ کیلومتری و نصب سیستم‌های نظارتی را تکمیل کرده است تا مانع ورود پناهجویانی شود که خود را به ترکیه رسانده و می‌خواهند وارد اروپا شوند.

مقام‌ها گفته اند که حدود ۱۸۲ هزار مهاجر ثبت شده افغان و حدود ۱۲۰ هزار مهاجر ثبت ناشده این کشور در ترکیه به سر می‌برند. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه از کشورهای اروپایی خواسته است که در برابر هرگونه موج مهاجرت مسئولیت بگیرند و هشدار داده است ترکیه نمی‌خواهد به محل نگهداری مهاجران برای اروپا تبدیل شود.

تعداد مهاجران غیرقانونی افغان که امسال در ترکیه بازداشت شده اند کمتر از یک پنجم تعداد مهاجران در سال ۲۰۱۹ است و مقام‌ها گفته اند که بعد از پیروزی طالبان شاهد افزایش مهاجرت افغان‌ها نبوده اند، اما با توجه به دوری ترکیه از افغانستان، رسیدن مهاجران تازه به این کشور هفته‌ها وقت خواهد گرفت.

در بخش ترکی مرز کوهستانی این کشور با ایران پسته‌های کنترول و برج‌های نظارتی ایجاد شده اند. در جانب ایرانی مرز، جایی که مهاجران، قاچاقبران و ملیشه‌های کردی به تکرار به عبور از مرز تلاش می‌کنند، موترهای گزمه رفت و آمد می‌کنند.

مقام‌ها گفته اند مهاجرانی که در امتداد مرز گرفتار می‌گردند، به جانب ایرانی مرز فرستاده می‌شوند، اما بسیاری آن‌ها دوباره تلاش می‌کنند از مرز عبور کنند.

بیلمز گفت: «فرقی نمی‌کند که چه اندازه تدابیر بلند امنیتی گرفته شده باشد، کسانی خواهند بود که هر از گاهی تلاش به عبور از آن بکنند.»

در جاده‌های منتهی به مرز پسته‌های بازرسی ایجاد شده است. مهاجرانی که موفق به ورود به ترکیه می‌شوند، در پناهگاه‌های قاچاقبران پنهان می‌شوند که اغلباً زیرزمینی‌های فرسوده و کثیف و یا بسترهای خشک رودخانه اند. آن‌ها در این مخفیگاه‌ها انتظار می‌کشند تا خود را به غرب ترکیه برسانند.

روز شنبه این هفته پولیس در شهر مرزی وان ۲۵ مهاجر را که اکثر شان افغان بودند، از عقب یک ساختمان متروکه گرفتار کرد.

زین‌الله، یکی از این مهاجران گرفتار شده گفت: «ما فکر می‌کردیم که در این جا تسهیلاتی خواهیم داشت و برای حمایت از والدین خود پول پیدا خواهیم کرد. در آنجا (افغانستان) طالبان ما را می‌کشند.» او گفت که بعد از ۸۰ روز پیاده روی خود را به ترکیه رسانده است.

آن‌هایی که به دست پولیس می‌افتند برای بررسی امنیتی و صحی به یک مرکز انتقال داده می‌شوند. سید فهیم موسوی، یکی از این مهاجران در این مرکز گفت که یک ماه پیش خانه‌اش را در کابل ترک کرد و ترس داشت که به دلیل کار کردن با امریکایی‌ها و ترک‌ها به عنوان راننده، مورد انتقام جویی طالبان قرار بگیرد.

مرسل، خانم ۲۲ ساله او، گفت که اکثر مسیر مهاجرت در ایران را پای پیاده طی کردند. او در حالی که دو کودک دو و پنج ساله‌اش را در آغوش داشت، در مورد تهدیدات طالبان گفت: «آن‌ها به زنان آسیب می‌زنند. ابتدا تجاوز می‌کنند، بعد می‌کشند. آن‌ها مردان را سر می‌برند. ما نمی‌خواهم برگردیم. فقط بگذارید که اینجا بمانیم.»

این مهاجران بعداً به مرکز بازگشت انتقال داده می‌شوند و می‌توانند تا ۱۲ ماه در آنجا بمانند پیش از این که به کشورشان بازگشت داده شوند. فعلاً بازگشت دادن این مهاجران به افغانستان متوقف شده است و حدود ۷۵۰۰ تن در این مراکز بی‌سرنوشت به سر می‌برند.

رمضان سچیلمیش، معاون ریاست مهاجرت ترکیه گفت که این اداره تلاش می‌کند آن‌هایی را که نیازمند محافظت در برابر تهدیدات طالبان اند شناسایی کرده و به کشور سومی نقل مکان دهد: «آن‌هایی که نیاز به محافظت دارند از آن‌هایی که به دلیل اقتصادی به کشور ما آمده اند باید جدا ساخته شوند. ما نمی‌توانیم همه را فقط به این خاطر که تابعیت افغانستان را دارند به صورت خودکار اخراج کنیم.»

Af/pa (Reuters)