شب های سرد و بی نان خیمه نشینان پایتخت

معیشت اکثر مردم مناطق روستایی افغانستان ارتباط مستقیمی به بارش برف و باران دارد، زیرا زراعت و دام پروری پایه اقتصادی آنها است. آنها اما زمستان های سختی را سپری می کنند. امکانات گرمایشی ندارند، راه های روستاها با مراکز مسدود می شود و در تابستان ها نیز سیلاب ها گاهی حاصلات چند ماه زحمت را با خود می برد. در چند روز گذشته، برفکوچ در ولایت بدخشان حدود 30 قربانی گرفته است.

اما در شهر کابل، پایتخت افغانستان کم نیستند کسانی که سرمای سرد زمستان را در زیر خیمه ها و خانه های بی در و پیکر در مجاورت بلند منزل های مجلل میلیون ها دالری، سپری می کنند و تنها امید شان، نجات کودکان شان از این سرما است.
وقتی زمستان می شود، تنها نداشتن نان نیست که این خیمه نشینان را رنج می دهد، بلکه نبود هیزم و مواد سوخت، تبدیل به مشکل اساسی آنها شده است.

صدها خانواده بازگشته از ایران و پاکستان و همچنین بیجاشدگانی که از ولایت های نا آرام به کابل آمده اند، در زیر این خیمه ها زندگی می کنند.

رحیم یک تن از خیمه نشینان در منطقه قلعه وزیر شهر کابل می گوید حدود 60 خانواده که از ایران برگشته اند، به دلیل نداشتن جای در این منطقه مسکن گزین شده اند.

او در حالی که فقر و ناداری از چهره اش می بارد، می گوید: «ما از ایران مهاجر شده ایم و در این خیمه ها زندگی می کنیم. تا حال به سراغ ما کسی نیامده است. در این برف باری این بچه ها را می بینی که پای شان برهنه هستند و در زیر خیمه های سرد زندگی می کنند».

در روزهایی که از شدت سردی بدون لباس گرم زمستانی نمی توان از خانه بیرون شد، کودکان این خیمه نشینان نه لباس گرم دارند و نه پاپوشی که بتوانند در بیرون از خیمه های شان از آن استفاده کنند.

ساکنان این خیمه ها می گویند از شدت سردی بعضی شب ها حتا تا صبح بیدار می مانند. اکثر خیمه هایی که در این منطقه برپا شده اند به خاطر برفباری نمناک شده و برخی از آنها برف را با کراچی از اطراف خیمه های شان به بیرون می برند.
ناصر، خیمه نشین دیگری می گوید: «بیا خانه نگاه کن همه اش نم دارد. نم دارد چکگ می کند. در این سردی اگر یک ساعت در بیرون باشید پای تان را یخ می زند، اما ما مجبوریم در این جا زندگی کنیم».

یگانه راهی که این خیمه نشینان برای گرم کردن خیمه های شان دارند جمع کردن خریطه های پلاستیکی و سوزاندن آنهاست، ولی برف باری های اخیر این فرصت را نیز از کودکان آنها گرفته است. مردان این خانواده ها روزانه به روزمزدی مصروف اند ولی آنها می گویند در این روزها هیچ کاری برای شان میسر نمی شود.

ناصر می گوید نهادهای خیریه دولتی و غیردولتی نیز در روزهای زمستان احوال خیمه نشینان را نگرفته اند: «صد دانه لیست برده که کمک می آوریم اما یک نفر کمک نیاورده است».

در هر خیمه 5 تا 15 نفر زندگی می کنند. آنها می گویند وقتی که کودکان شان مریض می شوند مجبورند از یک دیگر قرض بگیرند و کودکان شان را تداوی کنند.

صابره، خانمی که مریض است، می گوید مهم ترین نیازشان چوب سوخت و مواد غذایی است: «روغن کمبود داریم، برنج، آرد، فرش و پتو نداریم. کودکان ما لباس و کفش ندارند. چطور کنیم مجبوریم زندگی را بگذرانیم».

در زمستان جاری این سومین بار است که شهر کابل شاهد برف باری است. باشندگان شهر می گویند شدت سرما در شهر کابل نسبت به سال های اخیر بی سابقه است.

گزارشگر: حسین سیرت
ویراستار: عارف فرهمند