«نمی توانم نفس بکشم»؛ ادامه اعتراضات در ایالات متحده امریکا

اکثریت مردم ایالات متحده امریکا روز شنبه و یک شنبه سال ۲۰۲۰ را به زودی فراموش نخواهند کرد. در ایندیاناپلیس دست کم دو نفر در حاشیه تظاهرات در مرکز شهر بر اثر شلیک گلوله کشته شدند. اعتراض کننده گان در نیویارک گفته اند که دو موتر پولیس پس از آنکه مورد پرتاب سنگ و چوب توسط معترضان قرار گرفت، برمعترضان شلیک نمود.

بر اساس گزارش ها در شیکاگو ساعات کار نیروهای پولیس به به دوازده ساعت افزایش یافته است، تا به این ترتیب اوضاع را تحت کنترول درآورند.

در ده ها شهر در هنگام شب منع گشت و گذار وضع شده است. در این میان تظاهرات در بسیاری از شهرها در سواحل غرب وشرق گسترش یافته است. در شماری از مناطق در جریان تظاهرات ویرانگری، حوادث خشونت آمیز و بازداشت ها نیز رخ داده است.

به خصوص در مینیاپُلیس شهری که روز دوشنبه گذشته خشم مردم از آنجا آغاز شده بود، اوضاع به شدت متشنج بوده است. در این منطقه جورج فلوید امریکایی ـ افریقایی پس از اینکه یک پولیس سفید پوست چند دقیقه برپس گردن او زانو زده بود در گذشت.

در ویدیو هایی که به صورت غیر حرفه یی گرفته شده اند، شنیده می شود که چگونه دست وپای مردی که برروی زمین غلطانیده شده، بسته شده و چندین بار به زحمت وبه سختی می گوید که «نمی توانم نفس بکشم.» این جمله حالا در بسیاری از لوایح وشعارهای معترضان دیده می شود. اکثر اعتراض کننده گان به طور عموم این را به مثابه تبعیض نژاد پرستانه می بینند که سیاه پوستان در ایالات متحده امریکا حتی چندین دهه پس از ابطال تفکیک نژادی هنوز هم همواره تبیعض نژادی را تجربه می کنند.

مقایسه با جنبش های حقوق مدنی سیاهپوستان امریکایی

اشتیفن زیمونس، خبرنگار دویچه وله از روز پنج شنبه به مینیاپُلیس رفته و با شمار زیادی از تظاهر کننده گان صحبت کرده است. او گفته است: «آنها این اعتراضات را با نهضت حقوق مدنی سیاهپوستان امریکایی در دهه ۱۹۶۰ مقایسه می کنند.» این رویداد فعلی نیز منفی تعبیر می شود: «بسیاری ها می گویند که رویدادهای دهه ۵۰ و۶۰ حالا در اینجا تکرار می شود و چیزی تغییر نکرده است.» در واقع احصائیه های ملی هنوز هم از نظر میانگین حقوق، دسترسی به مراقبت های صحی و حتی در حد اوسط عمر انسانها، تفاوتهای بزرگی را میان رنگ پوست نشان می دهند. 

اکثر امریکایی ها بعید می دانند که تحت حکومت دونالد ترامپ که در سال ۲۰۱۷ نژادگرایان راستگرا را در یک راهپیمایی «مردمان خوب» خوانده بود، وضعیت علیه سیاهپوستان تغییری کند.

با آنکه ترامپ کشته شدن فلوید را یک «فاجعه وحشتناک» خواند؛ اما یک پیامک تویتری رئیس جمهور به روز شنبه که نوشته بود «امریکا را دوباره بزرگ بسازید» می تواند چنین تعبیر شود که از هواداران افراطی اش خواسته است تا در اوضاع دخالت کنند.  

ترامپ معترضانی که مقابل کاخ سفید جمع شده بودند را متهم کرد؛ نه به دلیل مرگ جورج فلوید در آنجا جمع شده اند؛ بلکه به این دلیل که می خواهند اختلاف ایجاد کنند. خبرنگار دویچه وله در یک تماس تلفونی گفته است که چنین افرادی در مینیاپلیس نیز وجود داشتند: «این یک چیز خارق العاده نیست، اغلبا هنگامی که در جایی اعتراضات صورت گیرد چنین افرادی با معترضان یکجا شده و مشکل ایجاد می کنند.» 

ناآرامی، غارت، چپاول و آتش سوزی عمدتاً در ساعاتی از شب رخ داد. زیمونس می گوید که بعد از ظهر روز شنبه فضای خیابان مرکزی « لِک استریت»  کاملا متفاوت بود یعنی: « حدوداً شبیه سپری کردن وقت تفریح  برای خانواده ها،  بسیاری از مردم در برابر ساختمان های مورد علاقه خود که حالا سوخته بود سلفی می گرفتند.»

بنا بر چشم دید های او بسیاری از سفید پوستان نیز در این اعتراضات فعالانه شرکت داشته اند. او گفته است ما پلاکارد ها با نوشته « تف به سکوت سفیدپوستان» را دیدیم که به نظر من این اصلا ضروری نبود چرا که از آغاز در بین معترضان همچنان شمارزیادی از سفید پوستان نیز حضور داشتند.» برای مثال در اعتراضات مسالمت آمیز شب شنبه تخمیناً حدود ۲۰ درصد سفید پوستان و۸۰ درصدسیاه پوستان اشتراک داشتند.

بعد از آن ترکیب اعتراض کنندگان تغییر کرد. زیمونس می گوید: «ما کمتر سیاه پوستان و زیادتر افراد سفید پوست و جوان را دیدیم.» اشتراک کننده گان همواره جوانتر و مست تر بودند چرا که فروشگاه های شراب فروشی از اولین مکان هایی بود که چور و چپاول شدند.

زیمونس گفته است: «بعداً کارکتر این اعتراضات نیز تغییر کرد. مردم چور و چپاول کردند، دزدی وغارت کردند، آتش زدند، خشم خود را بروز دادند و همواره مست تر می شدند.» در این میان شمار زیادی از مردم در دو شهر مینیاپلیس و سنت پاول در حرکت بودند چنانچه یک مرد مسلح با تفنگ به زیمونس گفت که او از ایالت همجوار ویسکانسین آمده است «تا کمک کند.» او نگفته است که دقیقا برای چه چیزی می خواهد کمک کند.

شلیک بر آزادی مطبوعات

زیمونس نیز در طی چند روز گذشته شاهد بوده است که چگونه اعتراضات تغییر کرده و مانند بعضی از شهرهای دیگر در مینیاپلیس هر شب شمار بیشتری نیروهای امنیتی در کنار واحد های مختلف پولیس و گارد ملی حضور دارند و به شدت وارد عمل شده اند. اوضاع به شدت متشنج کار خبرنگاران را نیز با مشکل مواجه کرد.

در ساعات نخست روز جمعه به وقت محلی در ایالات متحده امریکا یک خبرنگار سی ان ان با تیم تلویزیونی بازداشت شدند. روز شنبه دو کارمند خبرگزاری رویترز و یک خبرنگار روزنامه سویدنی بر اثر اصابت گلوله های رابری زخمی شدند.

اشتیفن زیمونس، خبرنگار دویچه وله نیز یک شنبه شب حادثه مشابهی را تجربه کرد: « پنج دقیقه قبل از اینکه به گزارشدهی لایف یا زنده خود آغازکنیم، شنیدم  که یک چیزی از پشت گوش مان عبور کرد، آن شی درحال عبور یک گلوله بود.» در پس زمینه فیلم گرفته شده توسط کامره مین دویچه وله به وضوح دیده می شود که چگونه یک پولیس بلافاصله بعد از صدای شلیک یک شی را به زمین می اندازد مثل یک اسلحه بعد از شلیک . زیمونس گفته است فیلمبردار نسبت به من بیشترمواجه با خطر بود و این رویداد می توانست برای او خیلی وخیم تمام شود.»  

دیوید ایهاال/ پ ع/ ن ف