رهبر طالبان: قصاص و قطع دست مانند روزه فرض است
۱۴۰۲ اردیبهشت ۲, شنبه
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان ناوقت روز جمعه نوار صوتی منسوب به ملا هبت الله رهبر این گروه را در نماز عید در ولایت قندهار در صفحه توییترش منتشر کرده است.
رهبرگروه طالبان در این نوار صوتی خطاب به طالبان تاکید کرده است که هیچ گونه قوانین کفری در نظام «شرعی و اسلامی» افغانستان جا نخواهد داشت و هیچ گاهی تن به معامله نخواهد داد.
بیشتر بخوانید: «قصاص» و شلاق؛ بازگشت مجازات طالبانی در افغانستان
او مردم افغانستان را خوش شانس دانسته است که این چنین حکومتی بر آنان حاکم شده است: «تا هنگامی که زنده ام به خداوند وعده داده ام که حتی یک قانون کفری در افغانستان جا پیدا نخواهد کرد.»
او تاکید کرده است: «در اسلام معامله نیست. کاری را خلاف اصول اسلامی باشد، قطعاً انجام نخواهیم داد، تبلیغات زیاد است اما به سخنان مردم گوش ندهید.»
رهبر گروه طالبان در این سخنرانی در باره این که منظورش کدام «قانون کفری» است، جزئیات بیشتر نداده است و نیز این را که هدف اش کدام معامله بوده است، مشخص نکرده است.
بیشتر بخوانید: رهبر طالبان: کشورهای جهان در امور داخلی ما مداخله نکنند
هبت الله آخندزاده در این پیام صوتی تاکید کرده است که عملی شدن تمامی احکام اسلامی برای اصلاح مردم در جامعه مانند روزه بر مسلمانان فرض است. او بر نافذ شدن حدود شرعی از جمله قصاص تاکید کرده و گفته است: «همانگونه که روزه فرض است، قصاص هم فرض است. کسی که کسی دیگری را قصداً بکشد، قتل این قاتل فرض است. قاتل را قصاص کن دزد را بگیر دست اش را قطع کن، فرض است.»
به صفحه اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
رهبر گروه طالبان بر موضوع جمع آوری ذکات نیز پرداخته و تصریح کرده است: «مسئولیت حکومت اسلامی است که افراد را بگمارد تا از ثروتمندان ذکات جمع کند و به فقرا بدهد.»
رهبر گروه طالبان در این سخنرانی مانند همیشه بدون پوشش رسانه ای اش، به مشکلات موجود در افغانستان به ویژه آموزش و کار زنان و فقر وبیکاری مردم هیچ اشاره ای نکرده است.
پس از تسلط طالبان در ماه آگست سال ۲۰۲۱ در افغانستان، این گروه محدودیت‌های زیادی بر زنان و دختران در این کشور وضع کردند. زنان و دختران اجازه تحصیل و کار را ندارند.
بیشتر بخوانید: طالبان پس از برگشت به قدرت نخستین حکم «قصاص» را اجرا کردند
با وجود درخواست های مکرر جامعه جهانی طالبان هیچ اقدامی برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه به روی زنان و نیز فراهم سازی زمینه بازگشت آنان به کار نکردند.
افزون بر این فقر در این کشور بیداد می کند و بر بنیاد آمار سازمان ملل متحد نیمی از جمعیت این کشور غذای کافی برای خوردن ندارند.