هشت ماه پس از حادثه؛ پناهجوی افغان هنوز در جستجوی خانواده

هنگام غرق شدن این قایق، حیدر در تلاش نجات شهزاد پسر هفت ساله اش گردید. در جریان جد و جهد برای نجات پسرش، دیگر اعضای خانواده حیدر از نظر او ناپدید شدند. پس از گذشت هشت ماه، هنوز هم این مرد در جستجوی شیلا خانمش، زهرا دختر هشت ساله و بهزاد پسر سه ساله اش در شهر استانبول ترکیه به سر می برد.

حیدر تبعه افغانستان، هنوز هم امید برای دریافت خانواده اش را از دست نداده و در مورد احساس خود چنین می گوید: «من فقط برای آن زندگی می کنم که خانواده ام را دریابم».

این مرد به هر سو که احتمال همکاری متصور است، می جهد. او با نگهبانان ساحلی، دفاتر مهاجرت، گروه های امدادرسان و مقامات هر دو کشور یونان و ترکیه در تماس شده است. اما تا حال هیچ سر نخی را در این مورد دریافت نکرده است.

یک تصویر از دو طفل گم شده حیدر در صفحه فیسبوک موسوم به "جستجو و پیدا کردن خانواده خود برای پناهندگان" نشر شده است که چهره های خندان آنان را نشان می دهد.

جیمی ناگی اتریشی موسس این صفحه می گوید، در این صفحه اجتماعی تصاویر و معلومات در مورد پناهجویان ناپدید شده به نشر می رسد. او از ماه سپتمبر سال گذشته برای دادرسی به 172 مورد اطفال گم شده پرداخته است.

بنیاد تامسن رویترز از طریق این صفحه چندی پیش با حیدر در تماس شد. اما تا حال این مرد هیچ پاسخ روشن در خصوص خانواده گم شده اش به دست نیاورده است.

حیدر در یک تماس تیلفونی از شهر استانبول در این مورد گفت: «من تا حال تمام شفاخانه ها را جستجو کرده ام اما هیچ نشانه ای حتی از اعضای بدن آنان را نیافته ام. این چیزی است که مرا باورمند می سازد که آنان هنوز زنده اند».

همانند حیدر تعداد بی شمار خانواده هایی که در نتیجه فقر، تنگدستی، جنگ و ناامنی از خاورمیانه، افریقا و آسیا فرار کرده اند، هنوز هم در جستجوی کودکان خود هستند. این افراد بدون هیچ گونه همکاری در تلاش انجام بازجویی امیدهای از دست رفته خود می باشند.

در ماه جنوری سال روان سازمان اطلاعات جنائی اتحادیه اروپا "یوروپول" بیان داشت که دست کم ده هزار طفل بدون همراه پس از رسیدن به اروپا ناپدید شده و در معرض خطر گروه های قاچاقبر قرار گرفته اند.

فکر می شود که در حال حاضر بیشترین کودکان پناهجوی ناپدید شده در یونان به سر می برند، جایی که بندرگاه اصلی پناهجویان و مهاجرین برای رسیدن به اروپا پنداشته می شود.

کارن شالف گرین مدیر مرکز مطالعات افراد گم شده در دانشگاه پورتسموث می گوید، در حال حاضر کمپ های پناهجویان در یونان مملو از آوارگان بوده و صدها طفل به روی جاده ها زندگی می کنند. به باور شالف گرین این کودکان در معرض استثمار و آسیب پذیری قرار دارند.

مسئول کیست؟

بر بنیاد گفته های کمیسیون اتحادیه اروپا، در خصوص اطفال ناپدید شده هر عضو این اتحادیه به گونه انفرادی مسئولیت دارند.

اما "موسسه اروپایی اطفال گم شده" که یک گروه جامع متشکل از 30 گروه است، در گزارشی در ماه فبروری از "نبود مسئولیت روشن مالکیت" پرده برداشت.

در بخشی از گزارش این سازمان آمده بود: «به گونه مثال در مورد کودکانی که پس زمینه مهاجرت داشته و قصد رسیدن به اروپا را دارند، اگر گفته شود که آنان در یونان لادرک شده اند، مقامات چنان فکر می کنند که قاچاقبران آنان را از طریق اتریش به آلمان انتقال داده باشند».

به گفته او، در خصوص سرنوشت دقیق او هیچ مشخص نمی باشد که آیا در برابر این کودکان اتریش، آلمان و یا یونان مسئول خواهد بود.

این خانم تاکید کرد، باید در این زمنیه برای تعیین مسئولیت های هر کشور چاره سنجی صورت گیرد. او گفت:«در اینجا باید یک تصمیم گرفته شود که کدام کشور در این قبال به گونه مشخص مسئول باید باشد، چرا که این حالت به گونه دوامدار اتفاق می افتد».

با این همه یکی از سخنگویان یوروپول گفته است که دریافت کودکان گم شده در اختیار آنان نبوده بلکه "نقش ما حمایت از مقامات مسئول برای تطبیق قانون در کشورهای عضو این اتحادیه می باشد".