واکسین؛ تردید هایی که از قرن ها ادامه دارند

شک و تردید در برابر واکسین یک مورد تازه و پس از پاندمی کرونا نیست. اولین واکسینی که در قرن هژدهم برای مهار ساختن آبله یا چیچک تولید گردید نیز با تردید های گسترده مردم مواجه شد. خبرگزاری فرانسه چشم اندازی به تاریخچه این تردید ها دارد که در این تصاویر جمع بندی شده است.

بیماری چیچک درادامه چندین قرن یکی از وخیم ترین بیماری ها محسوب می شد که جان میلیون ها تن را گرفت. داکتر ادوارد جِنرانگلیسی درسال ۱۷۹۶، پس از تشخیص اینکه اکثرزنان شیردوش به آبله مبتلا نمی شوند، یک کودک را با ویروس آبله گاو که برای انسان مضرنیست، تزریق کرد. این روش او به عنوان « واکسین» موثرواقع شد، اما با تردید هایی نیزمواجه گردید. به کمک همین واکسین ازسال ۱۹۸۰ چیچک درجهان کاملاً محو شده است.

از سال ۱۸۵۳ واکسین تمام کودکان در بریتانیا حتمی گردید. این نخستین واکسیناسیون حتمی نیز با اختلافات شدیدی مواجه شد. مخالفان به دلایل مذهبی این مورد را رد کردند و یا استدلال کردند که آزادی فردی خود را خدشه دار می بینند و یا هم در برابر واکسین کردن با استفاده از اجزای حیوانی تردید دارند.

در پایان قرن ۱۹ لوئی پاستور، میکروبیولوژیست فرانسوی یک واکسینی علیه بیماری هاری را با اجزای تضعیف شده آن انکشاف داد. روش او برای توسعه این واکسین نیز با تردید هایی مواجه گردید. پاستور را متهم کردند که با تولید «هاری لابراتواری»‌خواهان کسب درآمد می باشد. بیماری هاری سبب التهاب مغز می شود.

در دهه بیستم قرن ۲۰ پژوهشگران به پیشرفت های زیادی نایل گردیدند و چندین واکسین جدید به بازارعرضه شد. در سال ۱۹۲۱ واکسین توبرکلوز، در سال ۱۹۲۳ واکسین علیه دیفتری تولید گردید. در سال ۱۹۲۶ واکسین تیتانوس و در سال ۱۹۲۶همچنان واکسین سیاه سرفه تولید گردید.

مجله اختصاصی طبابت "The Lancet" در سال ۱۹۹۸ مطالعاتی را منتشر نمود که رابطه مشترک میان واکسین سرخکان، بیماری ویروسی گوشک یا کله چرک، بیماری مخملک و اوتیسم را القاء می نمود. تحقیقات اندریو واکفیلد چندین سال بعد به عنوان تقلب افشا گردید و مطالعات بعدی هیچ نوع علتی را در رابطه به بیماری اوتیسم و واکسین های مذکور تأیید ننمود.

مخالفان واکسین هنوز هم بر پایه تحقیقات غلط استدلال می کنند. چنانچه در نتیجه همین گونه استدلال ها رقم واکسیناسیون سرخکان در جهان کاهش یافت و تلفات ناشی از این بیماری افزایش یافته است. سال ۲۰۱۹ جمعاً ۲۰۷ هزار و ۵۰۰ تن در نتیجه ابتلا به سرخکان جان دادند، این رقم ۵۰ درصد بیشتر را به تناسب سال ۲۰۱۶ نشان می دهد.

احتمال یک پاندمی انفلوانزای « H1N1 » که از ویروس مشابه به ویروس اسپانیایی نشأت کرده بود، سال ۲۰۰۹ سازمان جهانی صحت را تکان داده و در وضعیت اضطراری قرار داد. (ویروس اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ جان میلیونها تن را گرفت). به سرعت واکسین جمعیت های گسترده بشری در برابر انفلوانزای خوکی تنظیم و راه اندازی شد. اما این ایپدمی برخلاف تصور آرامتر گذشت و میلون ها دوز واکسین به دور انداخته شدند.

مخالفان واکسین، در زمینه واکسین انفلوانزای خوکی نیز تردید های خود را مطرح نمودند و گفتند که این واکسین بیماری موسوم به حمله خواب را افزایش می دهد. درآنزمان از جمع ۵،۵ میلیون تن که در سویدن واکسین شدند، صد ها تن به بیماری نادر حمله خواب مبتلا شدند. از این میان ابتلای ۴۴۰ مورد به حمله خواب، در نتیجه همین واکسین تصدیق گردید و آنان غرامت دریافت کردند.

در نتیجه روند موفق واکسین پولیو در افریقا، سال ۲۰۲۰ اعلام شد که این بیماری در قاره مذکور محو شده است؛ اما در پاکستان و افغانستان هنوز هم این بیماری وجود داشته و سبب فلج اطفال می شود. در این دو کشور اکثر مردم به تئوری های توطئه باور دارند. براساس این تبلیغات گویا کشور های غربی می خواهند تا با تزریق واکسین پولیو کودکان مسلمانان را عقیم سازند.