رهبر "دموکرات های آزاد": اعزام نیرو به افغانستان راه حل نیست

کریستین لیندنر، رهبر حزب "دموکرات های آزاد" آلمان (FDP) در مصاحبه با دویچه وله گفت: «من فکر نمی کنم که بتوانیم به اعزام نیروی نظامی به افغانستان در درازمدت ادامه دهیم».

این نامزد ارشد حزب "دموکرات های آزاد" در انتخابات پارلمانی، در توجیه و توضیح این موضوع خود گفت که اهدافی که در افغانستان پیشاپیش معین شده بودند، به نتیجه نرسیدند. او گفت که احتمالا این هدف که افغانستان به کشوری با دموکراسی غربی و مبتنی بر بازار تبدیل شود، هم به لحاظ فرهنگی و هم اجتماعی، بلندپروازی بوده است.

عملیات نظامی بین المللی به رهبری ایالات متحده در افغانستان، به شانزدهمین سال خود رسیده است. اوایل هفته جاری، دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده گفت که کشورش سربازان بیشتری به افغانستان می فرستد. لیندنر در این مورد به دویچه وله گفت: «من فکر نمی کنم که این گونه اعزام نیرو به افغانستان، برای اردوی آلمان مناسب باشد».

این سیاستمدار ۳۸ ساله آلمانی درباره دیگر مسائل حساس سیاسی نیز سخن گفت. او درباره ترکیه گفت که پس از رخدادهای اخیر، "همه همکاری های اقتصادی بین آلمان و ترکیه باید متوقف و مسدود گردد". لیندنر مشخصا پیشنهاد کرد که هیچگونه تضمین صادراتی برای این کشور ارائه نشود و معافیت گمرکی نیز متوقف گردد. او گفت: «ما حداقل این مسئله را به اپوزیسیون ترکیه مدیون هستیم».

از هنگام کودتای نافرجام در ماه جولای سال ۲۰۱۶ تاکنون، چندین هزار نفر در ترکیه زندانی شده اند و آزادی مطبوعات به طور شدیدی کاهش یافته است. اخیرا، دوگان آخنلی، نویسنده متولد ترکیه به درخواست حکومت ترکیه موقتا در اسپانیا بازداشت شد. این نویسنده ۶۰ ساله شهروند آلمان است و در این کشور زندگی می کند.

درباره سیاست پناهجویی آلمان

کریستین لیندنر در گفتگوی خود با دویچه وله همچنان به شدت از سیاست پناهندگی انگلا مرکل، صدراعظم آلمان انتقاد کرد. او گفت که روند بررسی دوسیه های پناهندگی بسیار طولانی است. برای سرعت بخشیدن به این روند، لیندنر پیشنهاد کرد که یک "وضعیت / حق اقامت" جدید باید تعریف شود که به وسیله آن پناهجویان ابتدا به طور موقت حفاظت بشردوستانه دریافت کنند. پس از آن که هویت آنها تایید شد، پناهجویان مجوز اقامت دریافت کنند و بتوانند فورا به بازار کار دست یابند. اما او نتیجه گیری کرد که "مجوزهای اقامتی باید شدیدا زمان بندی شده باشند. وقتی که صلح به کشور پناهجویان بازگشت، بر اساس قانون، آنها اجبارا باید آلمان را ترک کنند».

این پیشنهادات لیندنر درباره پناهجویی بخشی از دورنمای او در قبال سیاست پناهندگی آلمان در آینده است. رئیس حزب "دموکرات های آزاد" به دویچه وله گفت که آلمان کشوری مهاجرتی است "اما ما باید به روشنی راه های ورود به آلمان را مشخص کنیم". بنابراین او درباره سیاست "چهار دروازه" خود سخن گفت.

لیندنر توضیح داد "اولین دروازه پناهندگی است" که یک حق اساسی و فردی است که نباید هیچ محدودیتی در آن ایجاد شود. او گفت که این حق شامل شمار اندکی از مردم می شود که "واقعا به طور انفرادی تحت تعقیب هستند".

"دروازه دوم" سیاست پناهندگی لیندنر "آوارگان" است. او گفت که این بخش شامل کسانی می شود که از جنگ و خشونت فرار می کنند و به طور شخصی و انفرادی تحت تعقیب قرار ندارند.

خانم اینس پوهل، سردبیر دویچه وله درباره شمار آوارگانی که حق دارند به کشور وارد شوند، از لیندنر پرسید. او گفت: «میزان مشخصی باید وجود داشته باشد. این میزان بر اساس ظرفیت رسیدگی به این مردم تعیین می گردد». با این حال، رهبر حزب "دموکرات های آزاد" نخواست تا آمار و ارقام مشخصی را در این باره ارائه کند.

"دروازه سوم" در دورنمای سیاست پناهندگی لیندنر "مهاجرت افراد متخصص" نام دارد. بر این اساس، افراد مشخص و انتخاب شده ای وارد آلمان می شوند. لیندنر توضیح داد: «ما بر اساس مهارت زبان، تخصص و دیگر ویژگی های افراد تصمیم می گیریم که چه کسی به آلمان بیاید». او نهایتا درباره "دورازه چهارم" توضیح داد و گفت که این دروازه بسته است. به گفته لیندنر، کسانی که نه به عنوان پناهنده شناخته شوند، نه به عنوان آواره، و نه مهاجر متخصص، "نمی توانند به آلمان بیایند و در این کشور بمانند».

آینده حزب

انتخابات و مذاکرات درباره ائتلاف سیاسی نهایتا مشخص می کند که آیا لیندنر می تواند طرح های خود را در حکومت آینده آلمان عملی کند یا خیر. در حال حاضر، نظرسنجی ها نشان می دهند که "حزب دموکرات های آزاد" حدود ۸ درصد آرا را به دست می آورد. این شمار برابر است با میزان آرای "حزب سبزها" و حزب راستگرای "بدیل برای آلمان".

"حزب چپ ها" حدود ۹ درصد آرا را با خود خواهد داشت. در حال حاضر، نبرد برای به دست آوردن سومین مقام در پارلمان آلمان شدید است چرا که در حال حاضر هیچ کدام از این احزاب حمایت کافی را ندارد تا بتواند با دو حزب عمده دیگر "حزب دموکرات مسیحی" و حزب همکارش در بایرن، و با "حزب سوسیال مسیحی" ائتلاف کند.

در هفته گذشته، لیندنر غالبا گفته است که او می تواند نقش برجسته ای به عنوان اپوزیسیون بازی کند، و حتا اگر ممکن باشد، به عنوان رهبر اپوزیسیون در پارلمان ظاهر شود.

"حزب دموکرات های آزاد" در حال حاضر هیچ کرسی در پارلمان آلمان یا بوندستاگ ندارد. اگر این حزب کرسی های کافی به دست آورد و بار دیگر به پارلمان وارد شود، به جنجال در ائتلاف پایان خواهد داد، و لیندنر به عنوان "وزنه سنتی ثبات / تشنج زدایی آلمان" در قدرت حضور خواهد داشت. او این نکته را در مصاحبه خود پس از اظهارات جنجالی قبلی اش درباره الحاق کریمیا به روسیه اظهار کرد. او به روزنامه "وست دویچه الگمیانه" گفته بود: «من به خاطر شرایط اکنون [در کریمیا] متاسفم. وضعیت کریمیا باید به مثابه یک وضعیت انتقالی [اما] دائمی دیده شود». این اظهار نظر با انتقادات شدید در آلمان روبرو شد اما روسیه از آن استقبال نمود.

در مصاحبه با دویچه وله، لیندنر از موضع خود دفاع کرد اما تاکید نمود که الحاق کریمیا به روسیه، نقض قانون بین الملل بود. با این همه او گفت که سیاست تنش زدایی آلمان "همواره دو بخش داشته است: جدیت در گفتگو و تمایل به گفتگو".