نجات چهار هزار پناهجو در چهار روز در مدیترانه

گارد ساحلی ایتالیا اعلام کرد که این پناهجویان روز یکشنبه در عملیات هایی در میان جزیره سیسل و افریقای شمالی نجات داده شده اند. مقامات ایتالیایی تایید کرده اند که یک جسد را نیز به دست آورده اند.

روز شنبه نیز گارد ساحلی ایتالیا در همین مسیر دریایی ۱۳۴۸ پناهجو را نجات داد. با این حساب، شمار پناهجویانی که در چهار روز گذشته در بحیره مدیترانه نجات داده شده اند به بیش از چهار هزار نفر می رسد.

مقامات ایتالیایی تایید کردند که ۴۵ پناهجوی دیگر از افغانستان، پاکستان و یمن شنبه شب به شهر ساحلی اوترانتو در جنوب ایتالیا وارد شده اند که بیش از ده تن شان خوردسال هستند. پولیس قایق حامل این پناهجویان را در بحیره کشف کرده و سه گرجستانی به ظن قاچاق انسان و انتقال این پناهجویان بازداشت شده اند.

پس از اینکه مسیر بالقان به روی مهاجران بسته شد، افریقای شمالی به مسیر جایگزین برای رسیدن به اروپا تبدیل شده است و شمار زیادی از پناهجویانی که در یونان گیر مانده اند نیز به قاچاقچیان انسان پول می پردازند که آنان را از این مسیر به مراتب طولانی تر و خطرناک تر به اروپای مرکزی و شمالی برسانند.

بازگشت آوارگان افزایش یافته

اروپا برای خیلی از پناهجویان سرزمین موعود به نظر می رسید که حاضر شدند جان شان را به خاطر رسیدن به آنجا به خطر اندازند.

اما در میدان های پر از گل و گیاه در مرز شمالی یونان رویای شان به کابوس شب ها و روزهای انتظار در ایدومنی تبدیل شد. مرز مقدونیه بسته شد و دیگر آوارگان اجازه نیافتند خود را به اروپای مرکزی و شمالی برسانند.

انتظار برای باز شدن مجدد مرز به نتیجه نرسید و توافقنامه اتحادیه اروپا با ترکیه آوارگان را در موقعیتی قرار داد که یا در یونان درخواست پناهندگی بدهند و یا داوطلبانه به کشورهای شان برگردند.

در حال حاضر شمار زیادی از پناهجویان که عمدتا از سوریه، عراق و افغانستان هستند، با پرداختن پول به قاچاقچیان تلاش می کنند خود را دوباره از مسیر پرخطر دریای اژه به ترکیه برسانند و به کشورهای شان برگردند.

برخی از آوارگان سرخورده هم هر شب خیمه شان را در کنار خط راه آهن در شهر کوچک مرزی دیدیموتیخو برپا می کنند که فقط سه کیلومتر با ترکیه فاصله دارد. آنان در انتظار یافتن شانسی هستند که بدون پرداختن پول به قاچاقچیان انسان بتوانند دوباره به ترکیه برگردند.

این پناهجویان از نظر قانونی می توانند به صورت داوطلبانه درخواست بازگشت به کشورشان را بدهند، اما خیلی از آنان می گویند این فقط یک حرف است و کسی به درخواست های آنان رسیدگی نمی کند. برخی از آنان چنین درخواستی را ارائه کرده اند، اما از سوی مقامات یونانی جوابی دریافت نکرده اند و چندین ماه است که منتظر هستند.