آلبوم عکس: از رادیوی چوبی تا رادیوی انترنتی

هنوز هم رادیوهای کهنه توجه را به خود جلب می کنند. با پیچ بزرگ می توان فرکانس ها را تعیین نمود، یک خط سرخ روی درجه فرکانس ها می لغزد. رادیو در 28 اکتوبر 1923 در آلمان آغاز به کار کرد. "اینجا برلین است، فوکس هاوس" اولین جملاتی بودند که از اولین ایستگاه رادیویی آلمان نشر شد. در پی آن یک موسیقی رقص "فوکس ترات" نیز نشر شد.

در شروع قرن بیستم، کمتر کسی می توانست رادیو بخرد؛ به این خاطر مردم به شکل گروهی از این رسانه استفاده می کردند. در این عکس گروهی از انگلیسی ها بسیار با هیجان مسابقه اسب دوانی را از رادیو گوش می کنند. این روند هنوز هم ادامه دارد. خیلی از بازی های مهم فوتبال هنوز هم تنها از طریق رادیو و تلویزیون های پولی به نشر می رسند. بنا بر این چیزی که باقی می ماند "تماشای دسته جمعی" در بیرخانه ها و رستورانت است.

برلین، 1939: در این عکس جوزف گویبلز، وزیر تبلیغات وقت در نمایشگاه رادیوها در مورد جدیدترین "رسانه مردمی" معلومات کسب می کند. هدف او این بود که این رسانه ارزان در خدمت مردم قرار داده شود تا از طریق آن مردم را تحت تاثیر تبلیغات نازی ها قرار دهد. اگر چه به عقیده او رادیو یک رسانه مردمی بود، اما این دستگاه گاهی "پوزه گویبلز" نیز خوانده می شد.

نازی ها با نشر تبلیغات جنگی شان از نشرات رادیویی سواستفاده می کردند. در سال 1938 بود که از طریق رادیو یک "سینمای خیالی" از طریق فرستنده امریکایی "سی. بی. اس" تولید شد. "ارسون ولس"، کارگردان این نمایشنامه گزارشی در مورد فرود بیگانگان به زمین به نشر رساند. نام این نمایشنامه "جنگ جهان ها" بود. این برنامه، به اندازه ای واقع بینانه بود که برخی ها فکر می کردند چیزی را که می شنوند، واقعیت دارد.

دستگاه های گیرنده قدیمی رادیو، یک جاذبه خاص، دکمه های سنگین، بخش های الکترونیک عجیب و غریب و چوکات چوبی داشتند. برخی از آنان هنوز هم قابل استفاده هستند. در این عکس دیده می شود که هاگن فاو، شماری از رادیوها و ابزار صوتی را که دارای ارزش تاریخی هستند جمع آوری کرده و در موزیم تاریخ شهر لایپزیک به نمایش گذاشته است.

در نیمه آخر قرن نوزدهم، در خانه نشیمن خانواده های ثروتمند میزهایی برای تزئین وجود داشتند که صدای دلپذیری از آن پخش می شد. در میز خانه آنان وسیله ای جاسازی شده بود که صفحه گرامافون را تبدیل می کرد و یک رادیو هم داشت. در بسیاری موارد یک طبقه اضافی هم داشت که برای گذاشتن مشروبات بود. بعدا شکل قدیمی این ابزار صوتی تزئینی جای خود را به سیستم فشرده و کوچک استریو داد.

"فیلیتا" نوعی رادیوی روی میزی ساخت شرکت "فیلیپس" است که سال ها قبل ساخته شده است. مدل جدید این رادیو به نام "سوپر جنیور" در سال 1940 در فرانسه به بازار آمد. در این عکس مدل "فیلیتا 213" چهار موج که در سال 1961 ساخته شده، دیده می شود. در سال 1965 مدل "فیلیتینا" ساخته شد که قابلیت دریافت هر دو موج کوتاه و بلند را داشت. حالا این رادیوها "اف. ام" شده اند.

در دهه 60 میلادی زمان ساختن رادیوهایی فرارسید که داخل یک بکس قابل حمل بودند. اولین مدل این رادیوها در سال 1957 در آلمان رایج شد. با این حال فقط این رادیوها موج متوسط داشتند. در سال 1967 کمپنی الکترونیک آلمان رادیوهایی را با موج "وی. اچ. اس" تولید کرد که مردم می توانستند آنها را حمل کرده و در جریان تفریح با استفاده از باطری، بدون اختلال موج از نشرات رادیویی لذت ببرند.

در سال 1958 کمپنی "براون" رادیوهای جیبی "تی. 3" را تولید کرد. آن زمان این رادیوها غیرمعمول بودند. در آن زمان طراحی این رادیو با شک و تردید و البته شور و شوق روبرو بود. این عکس نشان می دهد که طراحی حدود 43 سال قبل چقدر به مدل کنونی شرکت اپل "آی. پد" شبیه است.

اپل، معرفی کننده نوع جدیدی از رادیو بود. در سال 2003 شماری از رادیوهای "پودکاست" در انترنت نشرات کردند، نوعی از رادیو که می توان از طریق "ام. پی. 3" و با موبایل آن را دریافت کرد. به زودی این نوع نشرات، توجه فرستنده های بزرگ را جلب کرد. دویچه وله نیز پودکاست اش را آغاز کرد. مزیت این رادیو آن است که شنونده می تواند هرجا و هر زمانی که خواسته باشد نشرات را بشنود، بدون این که بخشی از آن را از دست بدهد.

رادیو هنوز هم سریعترین رسانه برای ارائه معلومات است. این رسانه همواره با ارائه خبرهای تازه، سرویس اخبار هواشناسی و وضع ترافیک در خدمت مخاطبان اش قرار دارد. حالا مردم می توانند از طریق انترنت از میان هزاران شبکه رادیوی انترنتی، کانال دلخواه خود را انتخاب کرده و گوش کنند. نوع رادیو، فرستنده ها و امواج رادیویی با گذشت زمان به کلی تغییر کرده است، اما "تئاتر ذهنی" هیچ وقت مرگ ندارد.