انتقادها علیه نمادهای یادبود زمان استعمار
۱۳۹۹ خرداد ۲۵, یکشنبه
در اعترضات هفته های اخیر علیه نژادگرایی و با توجه به پیش زمینه های استعماری، معترضان در شماری از کشورهای جهان با حمله بر مجسمه های یادبود از زمان استعمار، این مجسمه ها را به زمین افگندند. در آلمان نیز حضورچنین مجسمه هایی مورد انتقاد قرار گرفته اند.
اما از دید مجتمع موسوم به ابتکار عمل پسا استعمار در برلین، فقط محو این مجسمه ها از دید مردم کافی نمی باشد؛ بلکه به گفته کرستیان کوپ سخنگوی این مجتمع به خبرگزاری آلمان : «مجسمه ها و نقاشی های زمان استعمار نباید فقط از همه جا جمع گردند؛ بلکه سازنده تر این خواهد بود که طورمثال با دعوت از هنرمندان و فعالان عرصه هنر مستعمره های سابق، تأثیرات این مجسمه ها ارزیابی گردند و یا مجسمه های یادبود مخالف این مجسمه ساخته شوند و تلاش گردد تا از این مجسمه ها آشنایی زدایی صورت گیرد.»
به گفته کوپ تنها لوحه های انتقادی در این زمینه کافی نمی باشد. مجتمع پسا استعمار در برلین همچنان تلاش دارد تا در قسمت نام جاده ها و خیابان های این شهر که با اسامی این استعمار گران مسمی می باشند، تجدید نظر گردد.
طور مثال یک مجسمه هرمن فون ویسمن در منطقه بادلاوتربرگ شهر هرتس، یک پیکره یا مجسمه نیم تنه گوستاف نخت ایگال در شهر اشتندل، لیتوف فوربیک نام یک قشله عسکری سابق اردوی آلمان در شهر هامبورگ، اینها همه مجسمه ها و نماد های یادبود از انسانهای قدرتمند زمان استعمار اند.
پس از کشته شدن خشونت آمیز جورج فلوید مرد سیاهپوست امریکایی توسط پولیس ایالات متحده امریکا، در هفته های اخیر در شماری از کشورهای دیگر جهان صدا های مخالفت علیه مجسمه های یادبود از شخصیت های زمان استعمار بلند و بلند تر گردیدند. در روز های گذشته در کشور های ایالات متحده، بریتانیا و بلجیم معترضان با حمله بر مجسمه های زمان استعمار، یا این مجسمه ها را به زمین انداختند و یا هم با پرتاب زباله ها، آن ها را کثیف نمودند.
آلمان نیز از سال ۱۸۸۴ به بعد مستعمره هایی در افریقا، حوزه اطلس و شرق آسیا داشت و با مستعمره های این نواحی چهارمین قدرت استعماری گردید. زمامداری خشونت آمیز آلمانی ها در این مستعمره ها سبب شورشها و جنگهایی در این نواحی گردید.
حین جنگهای موسوم به جنگ هیریرو و ناما در میان سالهای ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ در مناطق مستعمره آنزمان آلمان و افریقای جنوبی قدرت های استعماری به قتل های شدید گروهی دست زدند که نخستین قتل عام قرن بیستم خوانده می شوند.
قدرت استعماری آنزمان آلمان در جنگ «موجی موجی» نیز در میان سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۸ صد ها هزار تن را در شرق افریقا به قتل رسانید. اما پس از شکست آلمان در جنگ جهانی اول کشورهای برنده این جنگ، مناطق تحت استعمار آلمان را میان خود تقسیم نمودند.
درحال حاضر گفتگو ها و مباحث بر سرچگونگی برخورد در برابر شخصیت های تاریخی زمان استعمار آلمان در شهر هامبورگ این کشور جریان دارند. زیرا در محوطه یک قشله عسکری در این شهر شمار زیادی از پیکره های شخصیت های زمان استعمار وجود دارند. همچنان شماری از خانه ها نیز به نام همین اشخاص نامگذاری شده اند. از این میان در کنار پاول فان لیتوف ـ فوربیک، نامگذار این محوطه همچنان نامهای لوتا فان تورتا و هیرمن فون ویسمن نیز دیده می شوند. این افراد در سرکوب خونین شورشهای مستعمره های آلمان به شدت نقش داشتند.
یک سخنگوی اداره فرهنگ و رسانه های شهر هامبورگ گفت با آنکه در برابر پیکره تروتاس در این قشله یک لوحه توضیحی گذاشته شده است، اما فقط چنین یک اقدامی کافی نمی باشد. او افزود: دو راه وجود دارد، یا اینکه تمام این مجسمه ها را نابود کرده و به رودخانه البهِ بیافگنند و یا این مجسمه ها را به عنوان بخشی از تاریخ برای نسلهای آینده نگه دارند. اما چنانچه ده ها سال بوده است، نباید به همان منوال گذشته ادامه یابد.» در شهر های هانوفر، بریمن و شهر های دیگر آلمان نیز چنین مجسمه های یاد بود از زمان استعمار وجود دارند.
(dpa) / nf, si