با افسردگی در دوران عاشقی چه باید کرد؟
۱۴۰۱ شهریور ۱۲, شنبه
اشتفانی می گوید افسردگی مانند داشتن یک سیاهچال در معده است که تمام انرژی شما را می مکد. گاهی اوقات مانند یک لباس محافظتی سنگین از سرب به نظر می رسد. اشتفانی از کودکی به افسردگی مبتلا بوده است. وقتی او در مورد آن صحبت می کند، نامزدش فلوریان با دقت در کنار او گوش می دهد.
فلوریان نیز در رابطه شان تحت تأثیر افسردگی اشتفانی قرار می گیرد. فلوریان ابتدا باید یاد می گرفت که با بیماری اشتفانی کنار بیاید. در این روز آنها در بالکن آپارتمانی در دارمشتات که مدتی است در آنجا زندگی می کنند با هم نشسته اند. هنگامی که آنها با هم آشنا شدند، اشتفانی مدت ها بود که از افسردگی خود آگاهی داشت و به سرعت برای فلوریان نیز این موضوع را بیان کرد. او می‌گوید: «من همیشه در مورد بیماریم آزاد صحبت کرده‌ام.»
«افسردگی می تواند کاسه صبر خویشاوندان را لبریز کند»
هر فردی که مانند اشتفانی از افسردگی رنج می برد، معمولاً خویشاوندانی هم دارد. خانواده، دوستان و شریک زندگی مانند فلوریان... این افراد متاثر از افسرگی، یک قطعه مهم از "پازل" اند تا با یک مرحله افسردگی کنار بیایند. اما افسردگی می تواند برای آنها نیز سخت باشد. فلوریان می گوید: «البته این به من فشار می آورد. وقتی می بینم نامزدام حالش خوب نیست، او را در آغوش می گیرم و سعی می کنم کنارش باشم.» اشتفانی در حالی که به او نگاه می کند، می گوید: «این واقعاً کمک بسیار، بسیار بزرگی است.»
فلوریان می‌گوید که او به اندازه‌ای صبر و تحمل خودرا وسیع ساخته که تأثیر منفی بر او نداشته باشد. اما بسیاری از شرکای زندگی زمانی که نزدیک‌ترین فرد به زندگی شان امید و انرژی ندارند یا خود را منزوی احساس می کند، رفتار متفاوتی دارند.
شرکای زندگی اغلب احساس می کنند که مسئول بهبودی فرد هستند. ۷۳ درصد از افرادی که در یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ مورد بررسی قرار گرفتند، نسبت به شرکای زندگی شان که بیمار اند، خود احساس گناه داشته اند.
بیشتر آنها احساس می کردند که در مورد افسردگی اطلاعات کافی ندارند. همین مطالعه نشان می دهد که ۸۴ درصد از مبتلایان در طول افسردگی خود از روابط اجتماعی کناره گیری می کنند. با این حال، رد شدن توسط افراد مبتلا معمولاً به معنای شخصی نیست، بلکه به دلیل بیماری است.
علایم افسردگی مانند اعصاب خرابی، حساس بودن، از دست دادن علاقه و بی حالی و اغلب با مشکل در تصمیم گیری همراه است. برای اشتفانی مهم بود که تشخیص شود که "اینها علایم یک بیماری است و نه ضعف شخصیت."
علایم افسردگی می تواند خسارات زیادی بر یک رابطه داشته باشد. کریستین رومل-کلوگ، روانشناس و رئیس کلینیک روانپزشکی در کلینیک روانپزشکی و روان درمانی در شفاخانه دانشگاهی شهر لایپزیگ آلمان، می گوید: «این کار به قدرت زیادی نیاز دارد و این می تواند بستگان فرد را به مرز تحمل شان برساند. به همین دلیل مهم است که از خود مراقبت کنند، مرز های خود را بشناسند و ببینند چه کاری می توانند انجام دهند و چه کاری نمی توانند انجام دهند.»
جدایی ها غیرمعمول نیستند. با این حال، در مرحله افسردگی، بهتر است تصامیمی مهم نگیرید. رومل کلوگ می گوید: «در طول افسردگی، همه چیز به گونه ای متفاوت تلقی می شود و بسیار منفی دیده می شود. اما زمانی که افسردگی تمام شد، می توان آن را طور دیگری دید.»
شرکا زندگی نیز می توانند به دنبال کمک باشند
این روانشناس توصیه می کند تا به دنبال کمک حرفه ای باشید. این نه تنها در مورد افراد که مبتلا به افسردگی اند صدق می کند، بلکه برای بستگان آنها نیز مهم است. اگرچه سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که حدود ۲۸۰ میلیون نفر با افسردگی زندگی می کنند، اما هنوزهم پیش قضاوتی های اجتماعی ادامه دارد.
بسیاری از مبتلایان در مورد این بیماری صحبت نمی کنند، فقط هر چهارم فرد مبتلا به افسردگی به اندازه کافی درمان می شوند. تبادل نظر با دیگران می تواند مهم باشد، نه تنها برای کسانی که افسردگی دارند، بلکه برای بستگان آنها نیز. رومل-کلوگ توضیح می دهد: «البته این احساس که در چنین موقعیتی تنها نیستید، بسیار مفید است.»
برخورد باز در برابر افسردگی؛ این برنامه کاری گروه بنام "تور موت" است، گروه کمک خودی که در آن اشتفانی و فلوریان نیز داخل شده اند. اشتفانی همچنین از سال ۲۰۱۷ در "تور موت" به عنوان یک کارمند داوطلب فعالیت می کند.
بیشتر اوقات، شرکت کنندگان در تورهای چند روزه و پی هم به صورت دو نفره با بایسکل در مسیرهای مختلف در سراسر آلمان در راه می باشند. اشتفانی می گوید: «این یک اندازه برای من سبکی می دهد. به هر حال من دوست دارم در یک گروه باشم.»
او همچنین دوست دارد در فضای آزاد خیمه بزند. او در ادامه می گوید که "به خصوص خوب است که شریک زندگی من با من است". او خوشحال است که فلوریان این تجربه را با او به اشتراک گذاشته است. بسیاری از اطرافیان اش از این امر اجتناب می ورزند. فلوریان به او می گوید که "این برای من ارزش زیادی داشت."
"کمک خودی؛ متحرک و فعال"
فرانسیسکا رانچو، یکی از برگزارکنندگان، "تور موت" را "کمک خودی؛ متحرک و فعال" توصیف می کند. او که خودش یکی از بستگان افراد مبتلا به بیماری های روانی است، می داند که بستگان افراد مبتلا به افسردگی چه احساسی دارند.
اقارب افراد که مبتلا به افسردگی اند، اغلب روابط بیرونی با دیگر افراد ندارند که با آنها بتوانند "به سادگی آنچه در دل دارند بیرون کشند، همچنین به مسائل ناخوشایند رسیدگی کنند و یا بتوانند تمام این احساس شرم و گناه را از خود دور کنند."
بسیاری این همه را پنهان می کنند، آن را با خود حمل می کنند تا زمانی که همه چیز فرو پاشد. رانچو می گوید که "متأسفانه آنها دیگر هیچ کمکی به افراد آسیب دیده کرده نمی توانند". در "تور موت"، فرقی نمی‌کند که شما مبتلا به افسردگی هستید و یا یکی از اقارب افراد آسیب دیده هستید.
او می خواهد به اعضای خانواده نشان دهد که صدای آنها مهم است، و مهم است که از خودشان مراقبت کنند، احساس کنند شنیده و دیده می شوند. رانچو می گوید: «بهتر است با هم از یک بحران روانی خارج شویم. این تور تنها یکی از خدمات کمکی متعددی است که اکنون برای افراد آسیب دیده و خانواده های آنها در دسترس است. مراکز مشاوره روانی اجتماعی مانند "دیاکونی" یا "کاریتاس"، گفتگوهای تسکین دهنده را برای بستگان ارائه می دهند و می توانید گروه های کمک خودی را در بسیاری از شهرها پیدا کنید.»
چگونه رابطه خود را از افسردگی نجات دهیم؟
اشتفانی از شریک زندگی خود فلوریان می پرسد: «آیا در مورد این امر با دوستانش صحبت کرده است؟» فلوریان سرش را تکان می دهد و می گوید: «نه، این برای من خیلی مساله خصوصی بود که بتوانم در مورد تو با دیگران صحبت کنم.»
فلوریان را شخصا، استراتژی های دیگر کمک می کند. فلوریان می‌گوید: «من عموماً سعی می‌کنم از احساسات منفی برای خودم دوری کنم، اما بیشتر یک فرد منطقی هستم.» او اغلب سعی می‌کند تا آنجا که ممکن است علمی به موضوع نگاه کند.
در کنار نامزدش، فلوریان فقط با گذشت زمان یاد گرفت که با افسردگی شریک زندگی خود کنار بیاید. او می گوید: «بسیاری از مردم، از جمله من، در ابتدا احساس نیاز می کنند که بخواهند به مردم کمک کنند یا توصیه خوبی کنند.» او می گوید اما جملاتی مانند "خودت را جمع کن" یا "خود را کنترول کن" برای فرد آسیب دیده کمکی نیست؛ زیرا در چنین لحظاتی فرد آسیب دیده نمی تواند خود را جمع و جور کند و خوشبین باشد.
"موسسه افسردگی آلمان" می نویسد که "این بخشی از بیماری است که بستگان می توانند سعی کنند با احساسات خود فرد آسیب دیده را جدی بگیرند و درک کنند". فلوریان می‌گوید: «نباید آن را پنهان کرد، بلکه باید آن را به‌عنوان یک بیماری بپذیرید.» این امر شامل آگاهی رسانی به خود به عنوان یک خویشاوند است و یا همراه با شریک زندگی تان راه حل هایی پیدا کنید.
برای اشتفانی، تمام این مراحل مربوط به صحبت کردن با شریک زندگی‌اش است. اشتفانی می‌گوید: «سعی می‌کنم توضیح دهم که چرا اینقدر احساساتی هستم، تا فلوریان بهتر بتواند مرا درک و ارزیابی کند.»
روانشناس رومل کلوگ نیز به بحث های باز با همدیگر توصیه می کند. او می گوید که "این امر به برقراری ارتباطات خوب کمک می کند. به عنوان مثال، با طرح یک نوع برنامه اضطراری برای آماده شدن برای دفعات بعدی احتمالی... البته آنچه در یک مرحله به افراد آسیب دیده کمک کرده است می تواند در مرحله جدید نیز کمک کند.
چه چیزی این دو (اشتفانی و فلوریان) را خوشحال می کند؟ به خصوص انتظار آمدن کودک شان، زیرا اشتفانی باردار است. در برخی از زوج ها، براساس نظرسنجی موسسه آلمانی افسردگی، افسردگی حتی باعث تعمیق و تقویت رابطه شده است. اشتفانی چیزی مشابه را گزارش می دهد: «من از فلوریان قدرت زیادی گرفتم و ما در مورد نحوه برخورد با این مریضی توافق داریم.»
افسردگی از اشتفانی انرژی زیادی را گرفت، اما او را تقویت هم کرد. به عنوان یک زوج، آنها مدام آنچه را که با هم دارند به خود یادآوری می کنند.
nk, rsh (Thomas)