بازگشت داوطلبانه پناهجویان از آلمان به کشورهای شان

اجراآت اداری تصمیم هایی که به تصویب رسیده اند، برخی اوقات کارآیی اندکی دارد. هرگاه که تقاضای پناهندگی رد می شود، اداره مسئول به موقع به پناهجو اطلاع می دهد که در کدام روز مامورانش را می فرستد تا او را به اجبار در هواپیما بنشانند و از کشور اخراج نمایند.

این روند معمول در آلمان بود. اما در اکثر اوقات هنگامی که ماموران اداره رسیدگی به امور اتباع خارجی و پولیس در میعاد تعیین شده به محل اقامت پناهجو می رسیدند، پناهجو پنهان شده بود. این تجربیات به وضعیت عادی تبدیل شده بودند.

در حال حاضر دیگر روز اخراج اجباری اعلام نمی شود. از آن زمان شمار آوارگانی که آلمان را پیش از آمدن ماموران داوطلبانه ترک می کنند، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. تغییر این روند بی دلیل نیست.

مُهری که تاثیر رعب آوری دارد

یک سخنگوی وزارت داخله ایالت نورد راین ویستفالن آلمان به دویجه وله تایید کرد که در این میان 80 تا 90 درصد پناهجویانی که تقاضاهای شان رد شده، داوطلبانه به کشورهای شان برمی گردند.

به خصوص متقاضیان پناهندگی از کشورهای حوزه غربی بالقان در این میان با توجه به این که درخواست پناهندگی آن ها بی فایده است، نکات مثبت و منفی رفتارشان را می سنجند. اگر آن ها به اجبار از کشور اخراج شوند، مُهری در پاسپورت شان زده می شود که مانع سفر دوباره آن ها به آلمان می گردد. اگر شهروندان کشورهای البانیا، کوزوو و بوسنیا داوطلبانه به کشورهای شان برگردند، این مهر به پاسپورت های شان زده نمی شود.

به گفته گیرد لینیگ از اداره مشوره دهی به عودت کنندگان، ممنوع الورود کردن پناهجویان پس از اخراج آن ها از کشور، مهم ترین دلیل برای بازگشت داوطلبانه آن ها به وطن شان است.

فقط در شتوتگارت، مرکز ایالت بادِن وورتِمبِرگ، تقریبا 250 آواره کشور را دوباره ترک کرده اند. روند بازگشت آوارگان صعودی است. هرکس که از کشورهای بالقان غربی می آید، هیچ شانسی ندارد که پناهندگی اش قبول شود.

کمک مالی به آوارگان برای تشویق آن ها به بازگشت

در حال حاضر طبق آمارهای حکومت آلمان فدرال حدود 200 هزار تن باید از کشور خارج شوند. اما هزینه اخراج از کشور بلند است. یک مثال که توسط آژانس محافظت مرزی اروپا «فرونتِکس» ارائه می شود، این را ثابت می کند: در ماه جولای یک پرواز سازماندهی شده از هامبورگ به پریشتینا واقع در کوزوو تقریبا 100 هزار یورو هزینه داشت. سرنشینان این هواپیما متشکل از 97 عودت کننده بودند که توسط 89 مامور همراهی می شدند. با توجه به هزینه بالا در بخش های پرسونل، لوجیستیکی و مالی، حکومت فدرال، ایالت ها و مدیریت های نواحی سعی می کنند که پناهجویانی را که شانسی برای قبولی ندارند، به بازگشت داوطلبانه تشویق کنند.

در این میان سازمان بین المللی مهاجرت چنین برنامه ای عرضه می کند. برنامه حمایت از عودت کنندگان که توسط حکومت فدرال، ایالت ها و اتحادیه اروپا تمویل می شود، پناهجویان را با ارائه کمک های مالی برای تکت هواپیما، تکت قطار و بس و مبلغی برای زندگی در وطن به بازگشت تشویق می کند.

یک خانواده می تواند تا 900 یورو کمک نقدی دریافت کند، میزان این کمک به کشوری بستگی دارد که پناهجویان به آن جا بازمی گردند. البته این کمک به پناهجویان کشورهای بالقان غربی که اجازه دارند بدون ویزا به آلمان بیایند، تعلق نمی گیرد.

در فاصله زمانی جنوری تا سپتمبر امسال تقریبا 22400 آواره از این برنامه استفاده کردند. حتی از ایالت های آلمان گزارش می شود که میزان بازگشت داوطلبانه به چهار برابر موارد اخراج رسیده است.

کمک اجتماعی تا آخر ماه به اضافه کوچ کشی با لوازم خانه

میشایل لوریتس، مسئول رسیدگی به مسائل آوارگان در ناحیه اُرتِناو می گوید که پناهجویان پیش از این که جواب رسمی تقاضای پناهندگی شان را دریافت کنند، تصمیم به بازگشت داوطلبانه می گیرند. او به دویچه وله گفت که اگر کسی پس از دریافت جواب تقاضای پناهندگی به او مراجعه کند، هرگونه حق برای کمک به بازگشت را از دست می دهد.

هر هفته به ناحیه اُرتِناو که 412 هزار باشنده دارد، تقریبا 250 آواره جدید می رسند که بدون آن هم میزبان 2500 پناهجو می باشد.

مدیریت این ناحیه برای این که بازگشت به وطن را برای این آوارگان آسان تر سازد، راهی پیدا کرده است. به هرکسی که دوباره به کشورش بازگردد، تا پایان ماه کمک اجتماعی پرداخت می شود و لوازم خانه اش نیز به طور مجانی به وطن پناهجو انتقال داده می شوند.

به گفته لوریتس این کمک ها و حفظ گزینه اجازه سفر دوباره به آلمان از محرک های عمده برای بازگشت دوباره آوارگان به کشورهای شان است. او گفت که مردم از همه تصمیم ها و گفتگوها در آلمان به خوبی آگاهی دارند.