ببینید: زندگی در گرم‌ترین و خشک‌ترین نقطه جهان

باشندگان شهر ماتام در سنگال برای این که کمی خنک شوند به مسجد می‌روند. ساکنان این منطقه عمدتاَ مسلمان در شمال شرق این کشور زندگی روزمره شان را در زیر گرمای ثابت می‌گذرانند. دمای هوا در این منطقه در سایه به ۴۸ درجه و در زیر نور آفتاب به بیش از ۵۰ درجه می‌رسد. این منطقه از ماه اپریل به بعد گرم‌ترین منطقه جهان شمرده می‌شود.

به خصوص برای افراد مسن مانند دویوبایرو دیانکا گرمای شدید خطر بروز مشکلات قلبی-عروقی و تنفسی به همراه دارد. او در جریان روز در اتاق می‌ماند تا از گرما نجات یابد و فقط گاه گاهی برای رفتن به مسجد و ادای نماز از خانه بیرون می‌شود.

البته در داخل خانه‌ها هم بسیاری از مردم نمی‌توانند از گرمای شدید فرار کنند، چون که آنها با کمبود برق مواجه اند و نمی‌توانند از پنکه استفاده کنند، چه برسد به دستگاه‌های سردکننده هوا. در جریان شب نیز دمای هوا حدود ۳۵ درجه سانتی‌گراد است.

این گرمای شدید به خصوص بخش دورافتاده منطقه ماتام را متاثر کرده است. کوچی‌های فولانی به طور سنتی مواشی خود را از دشت‌های خشک شده ساحلی به چند منطقه‌ای می‌برند که هنوز اندکی آب دارند. کوچی‌های فولانی امروزه اغلباً در این مناطق مسکن‌گزین شده اند، اما دسترسی مطمئن به آب پاک آشامیدنی ندارند.

گرمای طاقت‌فرسا نیازمندی حیوانات به آب را دو برابر کرده است. یک گوسفند در ماتام روزانه به طور معمول دو و نیم لیتر آب می‌نوشد. در ماه‌هایی که موج شدید گرما بروز می‌کند، نیازمندی روزانه هر گوسفند به آب به پنج لیتر می‌رسد. در این منطقه که تنها چند ماه در کل سال باران می‌بارد، آب پاک آشامیدنی یک چیز با ارزش و کمیاب است.

تهیه آب در این منطقه همواره دشوارتر می‌شود. دهقانان مجبورند روز چند بار با پای پیاده یا توسط مرکب آب مورد نیاز خانواده و مواشی را تامین کنند. برخی مردم مجبورند مسیر ۲۰ کیلومتری را زیر آفتاب سوزان طی کنند تا به منبع آب برسند.

بعد از ختم فصل بارندگی در نوامبر، دریاچه‌ها و رودخانه‌های طبیعی خشک می‌شوند. حفر گودال‌های آب در بستر رودخانه های سابق تنها راه تامین آب در مناطق دورافتاده است. آب پاک در ماه‌های تابستان به ندرت پیدا می‌شود.

بسیاری مردم فولانی چاره یی جزء تامین آب از چاه‌ها را ندارند، فرقی نمی‌کند که این آب چه اندازه آلوده باشد. «پروژه دیوار سبز بزرگ» در سنگال که قرار است با کاشت وسیع درختان از کشورهای منطقه ساحل در برابر بیابانی‌شدن بیشتر محافظت کند، تا کنون هیچ تاثیر مثبتی در منطقه ماتام نداشته است.