بریتانیا می خواهد نیروهایش را از افغانستان خارج کند
۱۴۰۰ فروردین ۲۵, چهارشنبهبه گزارش این روزنامه، بریتانیا قصد دارد کنترول یک اکادمی را در کابل (به نیروهای افغان) واگذار کند. در این اکادمی نیروهای بریتانیایی در راستای کمک به حکومت افغانستان به سربازان افغان آموزش نظامی می دهند.
در ادامه گزارش روزنامه تایمز آمده است، حدود ۷۵۰ سرباز بریتانیایی در افغانستان هستند که بدون حمایت ایالات متحده امریکا با مشکلات جدی روبرو می شوند. زیرا آن ها به پایگاه های نظامی ایالات متحده امریکا و زیرساخت های این کشور وابسته هستند.
مدت کوتاهی قبل از آن، نمایندگان حکومت ایالات متحده امریکا اعلام کرده بودند که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا قصد دارد تا ۱۱ سپتمبر ۲۵۰۰ سرباز باقی مانده امریکایی را از افغانستان خارج کند.
براین اساس، رئیس جمهور امریکا روز چهارشنبه این تصمیم را به صورت رسمی اعلام خواهد کرد. وزرای دفاع و خارجه ناتو نیز امروز چهارشنبه در مورد مسئله خروج نیروهای این پیمان از افغانستان تشکیل جلسه می دهند.
این موعد ۱۱ سپتمبر مصادف است با بیستمین سالگرد حملات به برج های مرکز تجارت جهانی در شهر نیویارک که توسط گروه تروریستی القاعده به تاریخ ۱۱ سپتمبر سال ۲۰۰۱ انجام شد. در پی این حملات ایالات متحده امریکا با حمله به افغانستان و براندازی طالبان از قدرت واکنش نشان داد. این طولانی ترین جنگ در تاریخ ایالات متحده امریکا است که تا به حال ادامه دارد.
این تصمیم حکومت امریکا مخالفت شماری از کارشناسان و صاحب نظران را در زمینه مسائل افغانستان به دنبال داشته است.
مایکل اوهانلون، همکار ارشد و مدیر تحقیق در بنیاد بروکینگز در مصاحبه با «DW News» خروج نیروهای نظامی ایالات متحده امریکا را از افغانستان یک «اشتباه بزرگ» و «تاسف آور» خواند. او افزود: «حکومت بایدن از نظر من بدون این که فشاری متوجه اش باشد، مرتکب اشتباه می شود. من نمی دانم که آیا هنوز امکان تجدیدنظر در مورد این تصمیم وجود دارد. اما به نظرم می آید که دقیقا در زمانی که می توانستیم حضورمان را در افغانستان تثبیت کنیم و اینگونه به تسهیل پروسه صلح کمک کنیم، به این نتیجه رسیدیم که بیش از حد خسته و دلسرد هستیم و نمی توانیم این روند را ادامه دهیم. من فکر می کنم که این خیلی اسف بار است».
مایکل اوهانلون در ادامه گفت: »آیا سعی داریم بگوییم که پس از ۲۰ سال خسته شده ایم و بیشتر از این کاری نمی توانیم بکنیم؟ آیا سعی داریم به نحوی ادعا کنیم که سالگرد یا میراث (حملات ۱۱ سپتمبر سال ۲۰۰۱) را تجلیل می کنیم یا یاد آن هایی را گرامی می داریم که در آن روز جانشان را از دست دادند؟ من واقعا این را درک نمی کنم. این تصمیم مرا سردرگم و غافلگیر کرده است.«
Me, na (Reuters/DW)