تجارت کودکان در جاده‌های تهران
۱۳۹۵ آذر ۳, چهارشنبه
در جاده های تهران، پایتخت جمهوری اسلامی ایران، می توان چیزهای زیادی را خریداری کرد، به شمول الکول، مواد مخدر، سکس، گرده های سالم و همچنان کودکان شیرخوار. شیوا نظر اهاری، یک فعال ۳۲ ساله در گفت‌وگو با دویچه وله می گوید: «اینکه در جاده های تهران کودکان شیرخوار به فروش می رسند چیز تازه ای نیست. اما حالا بیشتر گردیده است. در عین زمان مردم درمانده تنها اعضای بدن شان را نمی فروشند بلکه کودکان شان را نیز می فروشند.»
در اواسط ماه اکتوبر حبیب الله مسعودی فرید، معاون رئیس سازمان رفاهی دولتی تائید نمود که از ماه ها به اینسو نه تنها در انترنت، بلکه همچنان در روزنامه های جدی نیز این موضوع مطرح است که والدینی وجود دارند که روی فرزندان شان تجارت می کنند. فرید تصریح نمود که این کار «در سرتاسر کشور افزایش یافته است.» فرید دلیل آن را افزایش مصرف مواد مخدر به خصوص در بین مادران عنوان کرد.
فروش کودکان شیرخوار در اطراف شفاخانه ها
در تهران زنان معتاد به مواد مخدر و زنان بی خانمان، همچنان فاحشه ها پس از وضع حمل، نوزادان شان را در اطراف شفاخانه ها و در جنوب شهر به فروش می رسانند. این موضوع را فاطمه دانشور در ماه سپتمبر اظهار داشته است. این عضو شورای شهر تهران قیمت آن را نیز می داند که معادل ۲۵ تا ۵۰ یورو برای هر کودک پرداخته می شود. این کودکان را باندهای گداها و قاچاقبران مواد مخدر می خرند.
فاطمه دانشور می افزاید: «این کودکان شیرخوار خود "آی اچ وی مثبت" و یا معتاد اند. متاسفانه بسیاری از آن ها نمی توانند مدت زیادی زنده بمانند.» او از اهالی شهر تقاضا می کند که به گدایانی همراه با کودکان پول ندهند بلکه به عوض آن به مقامات اطلاع بدهند.
بهاره که اهل تهران است، با چنین تقاضایی تفاهم ندارد. او در گفت‌وگو با دویچه وله می گوید: «من هر روز ده ها زن با لباس های بسیار خراب و کودکان کوچک و یا شیرخوار را می بینم که در روی جاده ها گدایی می کنند. آیا مقامات کور اند که ما به آن ها اطلاع بدهیم؟ آن ها در همه جا هستند.»
بهاره می گوید که بسیاری زنان بی خانمان به صراحت می گویند که «برای یک زندگانی بهتر به تهران کوچ کرده اند، برخی با خانواده های شان و عده ای هم بدون شوهران شان.»
تجارت مواد مخدر کسب و کار پر رونق
پایتخت ایران با ۱۴ میلیون جمعیتش به حیث مرکز اقتصادی، بیکاران را از بخش های فقیر کشور به خود جلب می کند. اقتصادی ایران از سالها به اینسو دچار درجازدگی است. امید به اینکه پس از رفع تحریم ها در نتیجه تصویب موافقتنامه هسته یی در سال ۲۰۱۵ اقتصاد رونق بگیرد، تا هنوز به حقیقت نپیوسته است. البته در ماه اکتوبر امسال صادرات نفت سه چند صادرات ماه اکتوبر سال ۲۰۱۵ بلندتر بود.
با اینهم ارقام رسمی جدید نشان می دهند که جوانان بیکار چه وضع دشواری دارند. این کشور باید سالانه ۱،۲ میلیون مشغله یا بست کاری ایجاد کند. این درست صرف برای آن جوانانی است که به بازار کار رجوع می کنند. زنان به طور خاص مشکل دارند. در برخی نقاط این کشور میزان زنان بیکار ۷۰ درصد است. کسی که به تهران می کوچد و کاری نمی یابد، به گدایی یا تن فروشی می پردازد و یا در معاملات مواد مخدر داخل می شود.
با وجود مجازات اعدام، تجارت مواد مخدر یک کسب و کار پر رونق در تهران است. بنا به اظهار "ستاد مبارزه علیه مواد مخدر جمهوری اسلامی" روزانه ۱۰۰ نفر تازه به مواد مخدر رو می آورند و ۷۰ درصد آن ها معتاد می گردند. رسماً شمار معتادان به مواد مخدر در بین جمعیت نزدیک به ۸۰ میلیونی ایران در حدود سه میلیون نفر تخمین می شود. نه درصد آن ها زنان اند. شمار زنان معتاد در ده سال اخیر دو چند گردیده است. آن ها بیشتر مواد مخدر ارزان مانند «کریستال مِت» یا «مِت امفتامین» می گیرند. بعد از تریاک این دومین مواد مخدر مورد علاقه در ایران می باشد.
بی اعتمادی حکومت به سازمان های غیرحکومتی
محمود لطفی از سازمان غیر دولتی «مدافع حقوق اطفال» می گوید که «همه مادران و یا خانواده هایی که کودکان شیرخوار و یا خردسال شان را می فروشند، معتاد به مواد مخدر نیستند. بسیاری از این خانواده ها از فقر شدید رنج می برند. آن ها بینوا اند. آن ها کودکان شان را به این امید می فروشند که کودک شان بتواند یک آینده خوبتر پیدا کند. اما این کودکان غالباً به باندهای گداها می پیوندند. یا روی سرک ها کار می کنند.»
شیوا نظر اهاری می گوید که این مشکلات را تنها مقامات نمی توانند پاسخ گویند. فعالانی مانند شیوا را که برای حقوق زنان و کودکان روی سرک کار می کنند، مقامات نیز تحمل نمی توانند. شیوا چندین بار زندانی شده است. او در سال ۲۰۱۰ به اتهام «پخش تبلیغات علیه نظام» یک سال زندانی شد. و این موجب شد که تحصیلاتش پایان نیابد. با وجود این او تسلیم نشد. اکنون او با سازمان های غیرحکومتی کار می کند که در بخش های بسیار فقیر نشین شهر فعال اند. این انجمن ها برای فاحشه ها، کودکان روی سرک و معتادان مواد مخدر کار می کنند.
شیوا می گوید: «ما باید بسیار محتاطانه کار کنیم تا از آنچه خوش مقامات نمی آید، خودداری شود. هر سازمانی که زیر چتر حکومت نیست، نامطلوب است. اما حکومت باید به ما اعتماد بکند، چون که ما فقط می خواهیم کمک کنیم.»
شبنم فون هاین/ ر.ر.