تسخیر بازار داخلی افغانستان با اجناس بی کیفیت چینی

اکثریت مغازه های شهرمزارشریف مملو از تولیدات کشور چین است. در کنار سایر اجناس وارداتی چینی پوشاک چینی بیشتربه نظر می خورد. جوانان و نوجوانان به ویژه آنانی که وضع اقتصادی ضعیفی دارند، مشتریان اصلی اجناس چینی می باشند.

مردم ولایت بلخ از کیفیت پایین اجناس چینی شکایت دارند و می گویند اجناس وارداتی چینی دوام ندارد و مدت کوتاهی دوام می کنند. محمد یونس، یک باشنده شهر مزارشریف در مورد کیفیت اشیای چینی می گوید: "من بارها از اجناس چینی خریداری و استفاده کرده ام؛ کیفیت خوب ندارد، فقط یکبار مصرف است. دولت باید کیفیت اجناسی را که وارد کشور ما می شود، کنترول و نظارت نماید؛ ولی متاسفانه دولت ما به بسیار چیزهای است که توجه ندارد".

اما پرسش این است که وقتی مردم می دانند اجناس چینی کیفیت لازم ندارد و زود از بین می رود، به چه دلیل آن را خریداری می کنند؟

محمد امین، یک باشنده شهر مزارشریف در این مورد می گوید: "اقتصاد مردم ما ضعیف است. توان خرید اجناس قیمتی را ندارند. اجناس چینی ارزان است به همین دلیل مردم آن را خریداری می کنند".
امین با دست به خودش اشاره می کند و می گوید: "تمام بدنم را اشیای چینی پوشانیده است. هشتاد درصد اجناس بازار چینی هستند. کیفیت ندارد؛ ولی ارزان هستند".

حاجی عبدالکریم عارفی، معاون ریاست اتاق های تجارت ولایت بلخ می گوید:"بارها این ریاست به مراجع ذیربط در مورد جلوگیری از واردات اجناس بی کیفیت پیشنهاد داده است". او می گوید: "ما بارها به دولت پیشنهاد داده ایم که جلو واردات بی کیفیت را بگیرد. واردات بیرونی باعث سقوط تولیدات کشور خود ما شده است".

افغانستان اکنون کاملا به یک کشور مصرفی مبدل گردیده است .این کشور که هشتاد درصد مردم آن به زراعت مصروف هستند، با آن هم سالانه گندم مورد نیاز خود را ازخارج وارد می نماید. در بخش صنعت و پیشه وری، در طی ده سال گذشته نه تنها سرمایه گذاری و توجهی صورت نگرفته، بلکه حتا صنایع کوچک بازمانده از سه دهه جنگ نیز به دلیل بی توجهی دولت از صحنه تولید کنار زده شده اند. این در حالی است که نرخ بیکاری در افغانستان بسیار بالا می باشد.

پیشه وران ورشکست شده از دولت انتقاد می نمایند که در طی ده سال گذشته به حمایت آنان توجه نکرده است. آنها می گویند که اگر از سوی دولت توجه صورت می گرفت، می توانستند بخشی از نیازمندی های داخلی را تولید و مرفوع نمایند.

احمد فرید که اکنون در شهر مزارشریف مغازه فروش بوت چینی دارد، می گوید: "من قبلا دستگاه بوت دوزی داشتم و یک بوت دوز ماهر استم؛ اما به علت عدم حمایت دولت فابریکه تولیدی من سقوط کرد. فعلا پیشه اصلی خودم را گذشته ام و مغازه داری می کنم" . او به سابقه تولیدات داخلی اشاره می کند و می گوید: "ما در گذشته فابریکه نساجی داشتیم، فابریکه بوت آهو داشتیم، در داخل تولید داشتیم، دولت باید در بخش های مختلف به ایجاد فابریکات و تولید داخلی اقدام نماید و هرگاه ما در داخل کشور ما تولیدات نداشته باشیم، ناگزیر همه چیز را از بیرون وارد می کنیم واین به ضرر مردم ما است".

با آنکه مردم از کیفیت پایین اجناس چینی در بازار شکایت دارند، با آن هم دیده می شود که مردم به دلیل ضعف اقتصادی بیشتراجناس چینی خریداری می کنند.

گفتنی است اجناس کشورهای مختلف مانند ایران و پاکستان نیز به افغانستان وارد می گردد، اما به دلیل پایین بودن قیمت اجناس چینی، این کشور بازار افغانستان را قبضه کرده است.

نبی اثیر / مزارشریف
ویراستار: عاصف حسینی